Amnezja

Dziś recenzja książki o dość intrygującym tytule ? ?Amnezja?. Co jej autor, Federico Axat, miał na myśli? O tym zaraz Wam opowiem, nie zdradzając oczywiście zbyt wiele, abyście sami mogli się tego dowiedzieć, czytając tę lekturę. Głównym bohaterem książki jest John Brener, którego poznajemy w dość dziwnej sytuacji. Budzi się on w swoim własnym mieszkaniu i pierwsze co zauważa to zwłoki młodej kobiety, pistolet ojca oraz pustą butelkę po wódce. Jedyne, co wie John, to to, że nie pamięta nic z ostatnich 24 godzin. Co mogło się stać? Czy to on zabił dziewczynę? Przecież jest trzeźwy i nie czuje, aby miał kaca, więc dlaczego nie może nic sobie przypomnieć? Co powinien w takiej sytuacji zrobić? Natłok pytań kłębi się w głowie bohatera książki. Sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje, kiedy John opuszcza na chwilę swój dom, a gdy do niego wraca, zwłok dziewczyny już nie ma. Czy zwariował? Czy ma jakieś urojenia? Pytań jest wiele, a mężczyzna nie zna na nie odpowiedzi. Książka zaczyna się super, jednak z każdą kolejną kartką historia zaczyna się nieco dłużyć. Na szczęście, gdy przetrwamy ten chwilowy marazm, akcja nabiera tempa i historia wciąga już tylko coraz bardziej i bardziej. Informacji w książce jest tak wiele, a wątki w niej są tak skomplikowane, że czasami trudno jest nadążyć za fabułą. Tajemnice, spiski, zagadki, powroty do przeszłości ? to naprawdę wiele. Jednak po przeczytaniu całości okazało się, że wszystko, o czym pisał autor miało swoje znaczenie. Podsumowując, ?Amnezja? nie jest może rewelacyjną, ale na pewno wartą przeczytania lekturą.

?Amnezja? zaczyna się od mrożącego krew w żyłach akcentu, by potem spokojnie przeprowadzić nas przez zagadkę i kłopoty głównego bohatera. Czy to dobrze? Moim zdaniem tak, bo choć książka zwalnia, to nie jest nużąca, a to, z czym mamy do czynienia wzbudza zainteresowanie, nie jest szablonowe i schematyczne. Może momentami mało prawdopodobne, ale z drugiej strony, my zwykli ludzie pojęcia nie mamy, nad czym pracuje się w ściśle tajnych laboratoriach.

Powieść jest zagmatwana, pojawia się motyw pięknej dziewczyny z naszyjnikiem, ale nie wiemy, kim jest i dlaczego główny bohater ją widzi. Czy to alkoholowe zwidy? W końcu John jest trzeźwiejącym alkoholikiem, ale czy na pewno uporał się z nałogiem? Na to ostatnie pytanie autor nie daje nam jasnej odpowiedzi, dlatego fabuła jeszcze bardziej się komplikuje. W końcu trafiamy na koniec sznurka, który ma nas zaprowadzić do szpulki, ale droga do niej daleka. W fabule jest wiele wątków, wiele sytuacji, które pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Główny bohater znajduje sprzymierzeńców w parze przyjaciół z lat szkolnych i postanawia odkryć, co tak naprawdę zdarzyło się w jego domu. Trafia na... spisek, tak chyba można powiedzieć, w który zamieszany jest jego brat, nieżyjący ojciec i dwóch przypadkowych chłopaków. Zagadka rozwiązuje się powoli, a finał zaskakuje, więc mnie kupiła.

W ?Amnezji? znajdziecie dużo przemyśleń głównego bohatera o nim samym, spokojnie nie są to meczące wynurzenia, raczej służą temu, by przybliżyć nam jego sylwetkę. Jak mocno pogubił się we własnym życiu i czemu walczy o z góry przegraną sprawę. Myślę, że każdy, kto lubi thrillery psychologiczne, nie będzie zawiedziony. Ja nie jestem i polecam!