Agnes Grey

Tytułowa Agnes to młodsza z sióstr Grey. Córka ubogiego pastora i jego małżonki, pochodzącej z wyższych sfer. Gdy matka dziewczyny postanowiła wyjść za mąż za duchownego, wywołała skandal w swojej rodzinie, z którą prawie całkiem zerwała kontakty. Skutkiem tego było biedne ale szczęśliwe życie które od tamtej pory wiodła. Agnes od małego była beniaminkiem swoich rodziców i starszej siostry. W miarę jednak upływu czasu, ciekawa świata i ludzi, a także żądna przygód postanawia wspomóc fundusze rodziny i pójść do pracy - zostać guwernantką. Po wielu namowach rodzice zgadzają się z jej propozycją i wysyłają ją do zamożnej rodziny Bloomfieldów aby kształciła ich dzieci. Agnes nie spodziewa się jednak, że jej wyobrażenia o byciu nauczycielką, a także o dzieciach , które przyjdzie jej uczyć są dalekie od rzeczywistości.
Agnes to bohaterka o silnym charakterze. Mimo trudności z jakimi się zmaga w swojej pracy, ani myśli się poddać. To ona jest narratorem powieści i to ją poznajemy najlepiej. Pozostałych bohaterów widzimy jej oczami, ale choć ma o nich własne zdanie, nie narzuca go czytelnikowi.
Komentarze narracyjne sugerują, że ,,Agnes Grey" to powieść na motywach autobiograficznych, a przejścia głównej bohaterki są w dużej mierze oparte na doświadczeniach autorki.
Anne podobnie jak jej siostry Emily i Charlotte, opisuje w swojej powieści obyczaje i konwenanse obowiązujące w dziewiętnastowiecznym społeczeństwie. Godną pożałowania zarozumiałość i gnuśność arystokracji oraz ich fałszywą religijność. Kontrastowo zaś ludzi takich jak Agnes, która była cierpliwa i pracowita lecz nie pozbawiona wad, dzięki czemu jawi się czytelnikowi jako osoba z krwi i kości, którą można naśladować, a nie moralizatorski ideał.
W powieści nie brakuje też wątku miłosnego. Jest on jednak nienachalny i subtelny. Autorka pokazuje różnicę pomiędzy szczerym zainteresowaniem drugim człowiekiem, a bezmyślnym flirtem i wyrachowaniem, które prowadzą do rozczarowań i ranią.
Akcja powieści nie jest szybka, a wydarzenia porywające. Oddaje to jednak dobrze charakter wydarzeń. Autorka nie przytłacza nadmiarem opisów ale dobrze szkicuje nimi tło powieści. Dialogi między postaciami są zazwyczaj krótkie, co pozostawia pewien niedosyt, zwłaszcza po dużym fragmencie prowadzonym w formie opowiadania.
Wydaje mi się że w sytuację głównej bohaterki najłatwiej wczuć się kobiecie. Zwłaszcza tej, której nie obcy był trud uczenia innych. I to właśnie ku pokrzepieniu serc tych, które są nauczycielkami oraz ku przestrodze matek i ojców rozpuszczających swoje dzieci, ta powieść została napisana.
O angielskiej literaturze naprawdę można z czystym sumieniem powiedzieć, że jest piękna. Warto w niej zasmakować.