UWAGA! Produkt nie nadaje się do spożycia przez konsumentów typu: A: bogobojny słuchacz Radia Maryja, prawowierny czciciel swojego proboszcza, patriota-antysemita, świadomy spisku który doprowadził Żydów do przejęcia władzy w parlamencie i rządzie (konsumpcja grozi zatruciem zgorszeniowym); typu B: myślący Polak, którego wrażliwość gnębiona jest wszechobecnym klerykalizmem i krzyżowaniem Polski przez cyniczny, tyrański, zachłanny, rozpustny i niemoralny kler, tudzież wierzący-niepraktykujący w Boga, a nie w czarnych (hamulce i ograniczniki!) - (zagrożenie doznania boleści na opis złota kapiącego z pektorałów, które można by drogo sprzedać i rozdać ubogim, jako rzecze święta Ewangelia). Przypadki księdza Grosera jest dla tych, którzy nie boją się skorygować swoich poglądów i dowiedzieć jak to wygląda od środka. Oddaje codzienne życie księdza. Księży nie pozbawionych własnego zdania, śmiejących się z siebie samych i z siebie nawzajem, często oburzonych tym, co wywołuje poruszenie także wśród wiernych, ale jednak lojalnych (czy to z czystego przekonania, czy z wygodnictwa, czy ze zwykłego strachu). Nie ma co kryć: nielojalni wcześniej czy później wylatują/odchodzą. Ksiądz to człowiek, który w konfesjonale rozumie grzeszne postępowanie penitenta, ale jako spowiednik nie może udzielić rozgrzeszenia wbrew ciężarowi nałożonemu przez naukę Kościoła. Książa są wśród nas! Tylko bez koloratek. I BELIEVE! Jedni kupują bułki w piekarni, drudzy kwiaty dla swojej kobiety. Jedni cenią uroki kobiecego ciała, drudzy uroki kobiecej ręki do prowadzenia domu (taka gosposia to i plebanię poprowadzi, a i powadzić się z kimś takim przyjemnie). Jedni bronią abpa. Paetza, innych oburza jego zachowanie, jedni stawiają papieżowi pomniki, innych to żenuje; jedni biorą ofiary od przedsiębiorców wyzyskujących pracowników, inni się tego wystrzegają. Mamy księży cyników i karierowiczów nie przejmujących się celibatem; są księża alkoholicy, księża niedorajdy, księża którzy już nie pamiętają dlaczego zdecydowali się na drogę kapłaństwa. Młodzieńcze uniesienie doprowadza chłopców do seminarium, odkrywa powołanie, ale powołaniem nie jest. Powołanie pozostaje czymś nienazywalnym, jak w małżeństwie: zakochanie mija, czasami dokonałoby się z rozkoszą czynu karalnego powodującego przejście do stanu wolnego (i umieszczenie w Zakładzie Karnym), czasami chęci brak, ale przychodzą chwile gdy wiemy żeśmy na Swoim Miejscu w Życiu. Zgodnie z głoszonym hasłem: księża są tacy, jacy ludzie z których się wywodzą. Jedni małżonkowie się kochają, inni zdradzają; jedni kapłani żyją swoją posługą, są święci, drudzy pragną władzy, pieniądza i szacunku. Groser uczy: biskup też człowiek, czasem nawet ludzki, choć nie pozbawiony wad (podatność na słuchanie podszeptów Uprzejmych Donosicieli, przywiązanie do luksusu, etc). Groser bawi i bulwersuje: wikary wyznaje proboszczowi, ze rodzina mu się powiększy, a ten załamuje ręce: za dużo już tych skandali. Groser ostrzega: łatwo jest posądzić o romans/defraudację/wścibstwo księdza, który działa w czystej intencji. Pozory są mylące, a prawdziwi przeniewiercy lepiej potrafią się maskować. Groser zasmuca: karierę w Kościele, jak zresztą w każdej firmie, robią zazwyczaj nie ci którzy najbardziej na to zasługują. Parafie obsadzane są nie na zasadzie wyboru najgodniejszego, bo inicjatywa wychodzi od zainteresowanych którzy dyskredytują w oczach biskupa konkurentów używając paskudnych insynuacji. UWAGA: Produkt w skandalicznie niskiej cenie uchybiającej rzeczywistej wartości!
książka 
