Ada strażniczka skarbu (twarda)

Młodemu czytelnikowi się podobała, mnie irytowały szczegóły. Rozumiem, że były potrzebne, aby intryga była bardziej pasjonująca, lecz nikt z personelu przedszkola nie wyda dwunastolatce młodszego rodzeństwa. Nawet na prośbę rodziców. Również niefrasobliwe zachowanie dorosłych, którzy wiedzieli o tym, że dzieci są same, a rodzice zaginęli powodowało, że zgrzytałam zębami. Żal mi było, że zamek nie jest prawdziwy, że nie można go odwiedzić i pooglądać tych maszkaronów. Na szczęście młody czytelnik nie zwracał uwagi na te szczegóły, pochłonięty zawiłościami akcji. Nie mogąc się doczekać dalszego ciągu czytał samodzielnie. Zatem jeśli nie przeszkadza wam to, że kryminałek jest bardziej fantastyczny niż historyczny to spokojnie możecie brać się za lekturę.