W latach 90 w Polsce pojawiła się grupa młodych poetów zaliczana obecnie do tzw. pokolenia "Brulion". Byli to twórcy- buntownicy za nic mający zasady, reguły, normy. Ich wizerunkiem był wieczny " włóczykij" z plecakiem, przemierzający Europe wzdłuż i wszerz. Zawsze jednak mający przy sobie kawałek kartki i długopis, żeby przelać na papier to, co widzieł , przeżył...
Jednym z czołowych przedstawicieli omawianego pokolenia był oczywiście Jacek Podsiadło.
Pamietam w liceum gromadziliśmy się w domu któregoś ze znajomych, żeby wspólnie słuchać audycji radiowej Jego autorstwa -"Studnia " w Radio Opole. Po takim spotkaniu z Podsiadło byliśmy pełni zapału i chęci do walki o własne "Ja". Mieliśmy siły zmieniać świat na lepsze i nie poddawać się systemowi. Od tamtej pory "trochę" czasu minęło i różnie potoczyły się nasze losy...
Każdy z nas poznał smak "dorosłości", niektórzy rodzicielstwa, świat zaczął się zmieniać.
" A mój syn..." to zbiór felietonów Jacka Podsiadły publikowanych w "Tygodniku Powszechnym ", w latach 2000-2005. W felietonach tych spotkać możemy "starego- młodego" Podsiadłe- buntownika i kpiarza, który nie toleruje głupoty i ją wyśmiewa przy każdym z nią zetknięciu.
Ale mamy tu tez obraz Podsiadły, który założył rodzinę, wychowuje syna i... posiada NIP! Widzimy poetę- buntownika, w kolejnym etapie życia.
W omawianym zbiorze felietonów Podsiadło komentuje ogromną gamę tematów: od najbanalniejszych ( kopanie piłki- bez urazy:)), kpiących ( piosenka o Makłowiczu) do poważnych ( system edukacji). Opolski brulionista posiada lekkość pióra, umiejętność przedstawienia własnych poglądów i mimo krytyki ( a może właśnie dziąki niej) bronienia wypowiedzianych słów. Polemizuje z czytelnikami i wciąż wzbudza emocje. Za każdym, jednak, razem Jego syn ( Jego inspiracja- mam wrażenie) dopełnia akt twórczy pisarza. Dzięki temu książka Jaka Podsiadły, to nie tylko dobra lektura, ale i doskonały poradnik " Jak zostać świetnym ojcem".
Polecam każdemu omówiony zbiór felietonów, niezależnie od wieku i płci. Jedyne ograniczenie to posiadanie odrobiny dystansu do siebie i otaczajacego świata.
