40 godzin

Zamachy bombowe w naszych czasach, to temat który praktycznie nie schodzi ludziom z ust. W każdym kraju panuje roztrzęsienie, ludzie obawiają się nie tylko o swoje bezpieczeństwo, ale także o najbliższych, rząd stara się natomiast jak może, aby zapewnić namiastkę poczucia bezpieczeństwa obywateli.
Niestety jest to niemożliwe, ponieważ zawsze znajdzie się taki zamachowiec, któremu nie wystarczy zwykłe podłożenie bomby, która wybuchnie.

Faris, to niemiecki policjant, posiadający muzułmańskie korzenie, dlatego każdy napotkany nieznajomy uważa go za zamachowca. Po ciężkiej sprawie mężczyzny, który wziął zakładników i wszystkich wysadził wliczając w to jego samego, policjant aktualnie przebywa na zwolnieniu. Oczywiście nie może obejść się bez poczucia beznadziei i poczucia winy, z powodu śmierci tylu ludzi, w tym także i dzieci.
Pewnego razu podczas kolejnej bezsennej nocy Faris odbiera telefon, głos który w nim słyszy karze mu przyjść na jeden z największych dworców w Berlinie.
Tam panuje natomiast bardzo duże zamieszanie z racji zbliżających się Dni Ekumenicznych, w których ma barć udział sam papież. To najważniejsze wydarzenie ma na celu zebranie katolików i prawosławnych na jednej mszy. W tym czasie policjant dowie się, że został zaplanowany zamach bombowy, który ma zasięg taki, że po całej imprezie nie ostanie się nawet grudka ziemi.
Faris bardzo szybko znajduje się na podziemnym dworcu metra, aby jak najszybciej ujrzeć przestępcę, jakim zdziwieniem było, kiedy ów dzwoniący włamał się do systemu kamer. Wraz z skończonym połączeniem, wybucha odjeżdżający pociąg. Siła wybuchu zmiata wszystko co stanęło na drodze. Zabija ludzi, rani i turbuje. Jednak szczęśliwym trafem Faris drugi raz przeżywa wybuch. W nagrodę dostaje filmik, na którym jest żywo odtworzona scena ukrzyżowania prosto z Biblii. Jednak najgorsze jest to, że wszystko jest pokazane z dbałością o najmniejsze szczegóły ? krzyż, na nim człowiek w cierniowej koronie i pomocnik, który skwapliwie przebija jego dłonie i nogi gwoźdźmi.

Książka, która porusza sprawy, o których mówi się praktycznie cały czas. Kwestia zamachów bombowych i Berlina, który stał się jednym z najbardziej niebezpiecznych miast. Czytając miałam wrażenie, że stoję pośrodku tego całego bałaganu i widzę krwawiących ludzi, nie mających nadziei na bezpieczne i szczęśliwe życie. Niemożliwa dbałość o szczegóły i bardzo rzeczywiste opisy nie tylko ofiar zamachów, ale i także ukrzyżowanego człowieka przyprawiają o ciarki na plecach. Niestety niektóre opisy w naszych czasach są już dawno rzeczywistością i niektórzy niestety odwracając się od ludzkich nieszczęść, obojętnieją na los ich ojczyzny.