Książkowe bestsellery z tych samych kategorii

12 rozmów o miłości (twarda)

Rok po katastrofie

książka

Wydawnictwo Zwierciadło
Oprawa twarda
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Joanna Racewicz, dziennikarka, której maż - oficer BOR-u, szef ochrony prezydenta por. Paweł Janeczek - zginął w katastrofie smoleńskiej, w rozmowach z kobietami, których bliscy znaleźli się na pokładzie prezydenckiego samolotu podczas feralnego lotu.
12 rozmów o miłości. Rok po katastrofie to dwanaście portretów dwunastu mężczyzn. Dwanaście miesięcy w życiu bliskich każdego z Nich. Dwanaście pożegnań 10 kwietnia 2010 roku i tyle samo sposobów na oswojenie tego, co nieodwracalne.
Z Joanną Racewicz zgodziły się porozmawiać: Małgorzata Sekuła-Szmajdzińska, Barbara Stasiak, Lucyna Gągor, Magdalena Protasiuk, Barbara Kazana, Joanna Krupska, Izabella Sariusz-Skąpska, Beata Lubińska, Jolanta Przewoźnik, Halina Jankowska i Elżbieta Łuczyńska, Krystyna Łuczak-Surówka, Małgorzata Michalak.
To książka o codzienności i o dniach wyjątkowych. O radości i tęsknocie. O życiu i śmierci.
To książka o miłości
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Zwierciadło
Oprawa: twarda
Okładka: twarda
Wprowadzono: 25.03.2011

RECENZJE - książki - 12 rozmów o miłości, Rok po katastrofie

4.5/5 ( 4 oceny )
  • 5
    3
  • 4
    0
  • 3
    1
  • 2
    0
  • 1
    0

Mateusz

ilość recenzji:9

brak oceny 16-05-2011 23:06

Ach... W swoim debiutanckim tomie wierszy "Karmazynowy poemat", polski poeta Jan Lechoń, umieścił wiersz pod tytułem "Herostrates". I może w myśl przesłania owego utworu, my-Polacy, wykonamy w końcu tak zwany "gest Herostratesa", na szczęście oraz na wieczny spokój. Jako naród, mamy to do siebie, że potrafimy latami przeżywać katastrofy oraz tragiczne wydarzenia, nie potrafimy natomiast cieszyć się radosnymi świętami( wszak obchody dnia 11 listopada, zawsze mają jakiś niewytłumaczalny, słotny nastrój, prawda ?). Trudno, stało się, ale nikt z nas nie jest w stanie zawrócić czasu, a rozgrzebywanie ran z przeszłości nie jest i nigdy nie było dobrą ideą. Rodziny tragicznie zmarłych ni poczują ulgi, wspominając bliskie ich sercom osoby. Wspomnienia ani na chwilę nie osłodzą ich ran.
Przyszłość może być naprawdę piękna, jeżeli tylko nie rozpamiętuje się tego, co już było i spróbuje się na przekór wszystkiemu brnąć do przodu. Dlatego zamiast rozpamiętywać, postarajmy się zapomnieć o tym co było i skupmy się na tym, co dopiero będzie.