Wyobraź sobie, że wraz z kilkoma innymi osobami budzisz się w pokoju, który ma czworo drzwi. Pokój ten znajduje się w samym centrum 25-komorowego kwadratu, a główne wyjście, tak zwany Pokój 25, znajduje się gdzieś na jego obrzeżach. Twoim zadaniem jest znaleźć ten pokój i wysunąć go poza cały kompleks; to jedyny możliwy sposób na ucieczkę ku wolności. Jesteś jednak otoczony nieznanymi ci postaciami, których tożsamość i niezbyt przyjazne zamiary ukryte są prawie do końca rozgrywki. Ponadto po drodze czeka cię kilka niespodzianek, ukrytych w sąsiadujących pokojach, do których możesz śmiało wejść, ale nie wiadomo, czy z nich wyjdziesz. W każdej rundzie masz do wykonania dwie akcje, które wszyscy gracze planują jednocześnie tuż przed rundą, i których obowiązkowe wykonanie, mimo wcześniejszych zdecydowanie bardziej optymistycznych założeń, może się dla ciebie skończyć niezbyt miłą kąpielą w Wannie z kwasem albo ugrzęźnięciem w Celi, z której wyjście w dużej mierze zależy od dobrej woli niezbyt przychylnie nastawionych współwięźniów. Na domiar złego w tle nieubłaganie bije zegar, odliczając kolejne rundy do ostatecznego zamknięcia się całego kompleksu i pewnej przegranej. ?Biegnij, przetrwaj, ucieknij?! Dziesięć, dziewięć, osiem...
Tak mniej więcej wygląda najfajniejszy wariant gry Pokój 25, czyli Podejrzliwość. W trybie tym uczestniczy 4-6 graczy, z których większość to więźniowie szukający Pokoju 25, a co najmniej jeden z nich to strażnik, skrytobójca, starający się wyeliminować całą resztę. Dla niego celem nie jest Pokój 25, lecz ty i to, byś jak najszybciej znalazł się w Komorze Śmierci.
Tryb Podejrzliwość jest najciekawszym i najlepiej grywalnym trybem, który docenią zwłaszcza ci gracze, którzy uwielbiają tajemniczy, mroczny klimat z domieszką sporej dozy negatywnej interakcji. Inne warianty gry smakują nieco mniej słodko, zwłaszcza rozgrywka solo (emocji jak na lekarstwo) i kooperacja, w której mimo krótszego czasu na znalezienie wyjścia, da się je znaleźć dość łatwo. Poza tym w solówce i kooperacji brakuje adrenaliny, a ryzyko szybkiego zakończenia rozgrywki z przysłowiowym nożem w plecach jest dość niskie. A szkoda, bo klimat i tematyka tej gry wręcz proszą się o pełnię takich smaczków w każdym wariancie.
Pokój 25 ogólnie oceniam na czwórkę z plusem. Być może dałbym i piątkę, gdyby gra była równie dobrze grywalna w 2-3 osoby, jak w 4-6. Ponadto każda z postaci w grze jest identyczna pod względem swoich umiejętności; a właściwie ich braku. Jeszcze w tym roku wydawnictwo Rebel.pl ma zamiar wydać w polskiej wersji językowej dodatek do Pokoju 25. Znajdzie się tam kilkanaście nowych kafelków z pokojami, kilka dodatkowych opcji urozmaicających rozgrywkę i nowe postacie, z których każda dysponować będzie charakterystyczną dla siebie umiejętnością. Warto jednak najpierw zagrać w podstawową wersję tej gry, by już teraz poczuć przedsmak tego, co może nas czekać w nadchodzącym dodatku.
