Ognisty podmuch jest grą kooperacyjną (wygrywają wszyscy albo nikt) przeznaczoną dla 1-6 graczy. Podczas rozgrywki gracze wcielają się się w strażaków, których zadaniem jest uratowanie odpowiedniej liczby ofiar z płonącego budynku. W trybie familijnym (łatwym) strażacy nie wyróżniają się niczym szczególnym, a ich zadaniem jest wyniesienie ofiar poza obręb budynku. W trybie zaawansowanym aż tak łatwo nie jest. Każdy strażak otrzymuje charakterystyczną specjalność (np. leczenie ofiar, neutralizacja materiałów niebezpiecznych, efektywniejsza obsługa wozu strażackiego), a ratowane ofiary nie tylko należy wynieść poza dom, lecz dostarczyć je na specjalne pole parkingowe, na którym znajduje się karetka. Mechanika gry jest bardzo prosta - najpierw pojedynczy strażak wykonuje ruch (wykorzystując dostępne punkty akcji), a następnie wykonuje kostkami tzw. rzut na dym, określając w ten sposób miejsce rozprzestrzeniania się ognia. W tej fazie gry szczęście w turlaniu kości jest niezwykle istotne, gdyż seria niefortunnych rzutów może jeszcze przed chwilą lekko zadymiony budynek zamienić w opętane płomieniami gruzowisko. Podczas rozgrywki opanowanie ognia jest praktycznie niemożliwe, dlatego strażacy zamiast na zbyt gorliwym jego gaszeniu powinni skupić się na jak najszybszym dotarciu do ofiar i ich uratowaniu. Ofiary te określone są żetonami POI (Points Of Interest), które na planszy muszą być zawsze trzy. Ale uwaga! - niektóre żetony POI mogą okazać się puste, co w praktyce oznacza odrzucenie żetonu z planszy i dolosowanie w jego miejsce kolejnego. Ślepy los może taki żeton rzucić strażakowi dosłownie pod nogi lub umieścić go po drugiej stronie planszy, wśród płomieni, stawiając przed mozolnie przebijającą się przez ogień brygadą strażacką nie lada wyzwanie. Nie zawsze do takiej ofiary udaje się dotrzeć na czas... Ognisty podmuch (oczywiście w trybie zaawansowanym) jest grą trudną, na najwyższym poziomie trudności wręcz nie do wygrania. Wielkim plusem tej gry jest możliwość takiej modyfikacji zasad, która ułatwi rozgrywkę nawet mniej doświadczonym graczom, ale jednocześnie ani nie zepsuje jej mechaniki, ani nie obniży poziomu grywalności. Ognisty podmuch jest grą świetnie się skalującą; nie ma znaczenia, czy gramy solo, czy też w pełnym 6-osobowym składzie; w obu przypadkach poziom trudności jest równie wysoki. Twórcom gry należy się duży plus za tematykę i emanujący wokół rozgrywki klimat. Ognisty podmuch nie jest kolejną kooperacją, w której gonią nas jakieś zombie, lub w której budujemy kolejne drogi czy zamki. Tutaj mamy do spełnienia misję o wiele ważniejszą, misję, w której nie gracz jest najważniejszy, lecz jego cel, a ceną, jaką często płaci się w tej grze za złe decyzje, jest czyjeś życie. Tak, wiem, że to tylko gra, ale (gorący!) klimat jest tu wyczuwalny na każdym kroku, a każda przegrana partia (cztery utracone ofiary lub zawalenie się budynku) budzi chęć ponownego zmierzenia się z tym tytułem i za wszelką cenę spełnienia strażackiego obowiązku.
Wiek
