35. Urodziny (DVD) DVD

Opis produktu:

Dotąd Dżem fetował koncertowo głównie najbardziej okrągłe jubileusze. 10-lecie w 1989 roku w Spodku, 20-lecie w 2000 (czyli z lekkim przesunięciem) na festiwalu w Opolu (a dzięki transmisji telewizyjnej przed całą Polską), wreszcie 30-lecie w 2009 ponownie w `swoim` Spodku. Nie było obchodów 5-lecia, 15-lecia, ani nawet ćwierćwiecza. Ale im więcej świeczek na torcie, tym jubileusz bardziej szacowny i mocniej domaga się celebracji, więc zespół postanowił uczcić swe tym razem 35-lecie na Polach Marsowych w Chorzowie. I to uczcić z przytupem. W każdym sensie - długości, repertuaru, osób na scenie i przed sceną. Oraz oczywiście rejestracji na DVD.

Długość koncertu znowu - patrz 30-lecie - ociera się o księgę rekordów Guinnessa. Dżem niczym przodownicy pracy kapitalistycznej! Ale jubilaci nie grają tu sami. Nawet podczas sesji `Akustycznie` przed dwiema dekadami nie zaprosili do współpracy aż tylu muzyków. W tym zagranicznych. Chrisa Duarte rekomenduje współpraca z Claptonem i BB Kingiem; Coco Montoyę współpraca z Mayallem (jako następne wielkie odkrycie po Claptonie i Stonesie Taylorze), a także admiracja... Ryszarda Riedla, bo był jednym z gitarowych faworytów wokalisty. Oprócz gitarzystów mamy skrzypka Jana Gałacha, z którym współpraca Dżemu jest świeżej daty, oraz tych, którzy współpracowali z zespołem w różnych latach - Andrzeja Marko z big bandem, aranżera i dyrygenta operowo-symfonicznego, oraz Partyzanta. A jego fanom zespołu przedstawiać wręcz nie wypada, bo wystarczą hasła `akordeon` i `Autsajder`.

Ale przecież `Autsajder` ma dwa oblicza. To z radia, teledysku i setek koncertów, oraz drugie, żartobliwe i ludyczne, dotąd znane tylko z płyty `Akustycznie - suplement`. Właśnie ono wykonane w Chorzowie z Partyzantem tudzież orkiestrą górniczą - dla podkreślenia, z jakiej to ziemi Dżem się wywodzi - może uchodzić za symbol wyjątkowości programu koncertu urodzinowego. A program stoi na dwóch płytach. Na `Muzie` - bo to przecież ostatni album z premierowym materiałem, a taki zawsze ma u Dżemu specjalne prawa; i na `Autsajderze` - bo spośród albumów z Riedlem jest najmniej ograny. To dlatego z obu płyt muzycy sięgają głównie po mniej wizytówkowe utwory, jak `Bujam się` czy `To wszystko co mam` oraz `Noc i rytm` czy `Płyń mój bluesie, płyń`. W ogóle koncert 35-lecia jest nafaszerowany rarytasami. Najprawdziwszy rarytas to `Uwierz Mirando` - porzucony utwór z czasów pierwszego wokalisty. Zwraca uwagę obecność dotąd mającego słabe odbicie w fonografii, a teraz niekrótkiego rozdziału pod tytułem `Maciek śpiewa Jacka`. Jego jedna trzecia pt. `Zapal świeczkę` stwarza ze `Skazanym na bluesa` możliwość nostalgicznego przypomnienia osób przez trzydzieści pięć lat związanych z Dżemem, które odeszły - oprócz Riedla i Bergera (`Skazany`) także wielu innych (`Zapal`). No i oczywiście mamy evergreeny w postaci `Whisky`, `Cegły`, `Wehikułu`, `Snu o Victorii` i `Do kołyski`. Musimy mieć, bo one nigdy się nie nudzą.