Przygasłe oblicze boga Dagobert

Opis produktu:

Druga część historycznej powieści przygodowej o losach wojów Dobromira i Radomira - dzielnych rycerzy Mieszka I oraz losach ich przyjaciół i rodziny.

Po wojennych zawieruchach i sporach między plemionami i sąsiadami zza Odry przychodzi czas dyplomacji. Mieszko jako dobry polityk, odważny wojownik i mądry władca podejmuje decyzję o poślubieniu Dobrawy i przyjęciu chrześcijaństwa od Czechów. Na tym tle rozgrywają się losy bohaterów. Dobromir cudem unika ścięcia głowy przez kata, gdyż w ostatniej chwili na jego szyi jawi się krzyż. Uprowadzona Miłka ucieka swemu ciemięzcy grafowi Rodrykowi. Kruk i Wrona, na rozkaz Radomira poszukują dziewczyny. Ta jednak dociera przez bory i lasy dociera do miejsca, gdzie spotyka się z siostrą Sławą. Pościg Mściwoja odnajduje ją również i tam. W czasie ucieczki Brona skacze do wody i traci życie w jej falach. Budziwój opłakuje śmierć córki. Za zasługi w boju Mieszko I mianuje Radomira na dowódcę oddziałów czeskich. W czasie uroczystości zaślubin Mieszka i Dobrawy Radomir odnajduję swą ukochaną Sławkę wśród dam dworu, co jest dla nich wielkim szczęściem. Mieszko chrzci się:

Wolnym krokiem wyszedł z kościoła biskup Albert. Stanął, skinął głową na kantorów, aby zamilkli, zrobił znak krzyża i rzekł po łacinie:

- Oto grzesznik, któremu po latach miłosierny Bóg przywrócił wzrok i dał jak ślepcowi łaskę widzenia światłości, jaką jest Słowo Boże! Przyjmując Chrzest Święty poddał się w opiekę Kościołowi chrześcijańskiemu, wyrzekając się szatana i pogaństwa, uznał władzę Jego Świątobliwości Jana XIII…
Biskup Albert przerwał na chwilę i odwracając się w stronę bramy, mówił dalej.

- Oto władca wszelkich ziem i ludów: Polan, Mazowszan, Lędzian, Dziadoszan, Pomorzan, Wiślan, Ślęzan, Połabian, Opolan, Golęszyc, Trzebowian, Bobrzan, Łużyczan, Obodrzyc, Pomorzan, Rzeczan, Pyrzyczan, Gorlan, Lubuszan, Grodów Czerwińskich, etc, etc...wielki książę, Dagobert.

Kapłan pochylił nieco głowę spoglądając na otwór drzwiowy kamiennego kościoła. Po chwili wyszedł z niego Mieszko przystrojony w biało-czerwone szaty połyskujące srebrem i złotem!