Ebook Piąty stygmat mobi,epub

ł zao­ponować porucznik, ale papież stanowczym głosem po­­w­tórzył: - Chcę do Kaplicy Sykstyńskiej! - Dobrze, Wasza Świątobliwość, do Kaplicy Sykstyńskiej - ustąpił Stamp i polecił Camponiemu przygotować papieża do ewakuacji. Po czym dyskretnie dodał: - Monsinior, proszę nam przekazać zakrwawioną szatę Jego Świątobliwości - musimy ją zbadać. - Oczywiście, poruczniku. Następnie Stamp, dbając o wszelkie szczegóły nadzwyczajnej sytuacji, wydał kolejne rozkazy: - Sanitariusze, proszę zorganizować transport do izby chorych dla Johana i Petera. I obudźcie doktora Leo ­Vento, niech się nimi zajmie. A pan, doktorze Bianicolo, pójdzie z Jego Świątobliwością. - Oczywiście. Monsinior Camponi pomagał dostojnikowi przebrać się do ewakuacji. Najpierw jednak chciał mu obmyć zakrwawione ramię. Papież stanowczo zaprotestował: - Zostaw Marco, to krew Chrystusa! Camponi rozejrzał się badawczo, czy ktoś nie podsłuchuje, i nieśmiało napomniał ojca świętego. - Proszę już tego nie powtarzać, bo powiedzą, że Wasza Świątobliwość stracił rozum. - Ale to prawda, to - Nie wątpię, ojcze święty - wtrącił monsinior - ale nie wszyscy tak myślą. Proszę mi pozwolić przemyć. Zrobię to jedwabną chustą i zachowam ją. - Dobrze. Zachowaj też tunikę. - Niestety, tunikę musimy oddać do badania. Porucznik Stamp twierdzi, że to ważny dowód. - Zostanie zniszczona? - Z pewnością nie. Zresztą, zapytam porucznika, właśnie tu idzie. - Panie poruczniku, Jego Świątobliwość chce wiedzieć, czy ten dowód zostanie zniszczony w czasie badania. - Żadne dowody nie mogą być zniszczone: ani w czasie dochodzenia, ani po jego zakończeniu. I zaraz z troską zwrócił się do papieża: - Wasza Świątobliwość, proszę się nie martwić, tunika zostanie zwrócona w nienaruszonym stanie. - Niech was Bóg błogosławi - wyszeptał papież. - Błogosławieństwo będzie nam potrzebne - dziękujemy Waszej Świątobliwości. Proszę się teraz w miarę szybko przebrać i przygotować do ewakuacji. Na twarzy papieża zagościł maleńki uśmiech. Stamp włożył tunikę do worka foliowego i wydał rozkaz grupie specjalnej: - Przygotować się do ewakuacji! Gwardziści błyskawicznie rozstawili się na korytarzu. Porucznik niecierpliwie wychodził na korytarz i zaraz powracał do apartamentu, najwyraźniej chciał w ten sposób ponaglić dostojnika i monsiniora. Wreszcie obaj stanęli przed krzyżem, oddając pokłon Chrystusowi. Stamp upewnił się: - Wasza Świątobliwość, możemy iść? - Jeszcze nie - odpowiedział papież i szepnął na ucho Camponiemu: - Marco, insygnia. - Słucham - zmieszał się zdezorientowany sekretarz. - Zabierz insygnia - powtórzył papież. - Och, jak mogłem zapomnieć! - westchnął Camponi i zaraz skruszony próbował się wytłumaczyć, mówiąc: - Proszę wybaczyć, ojcze święty, to pewnie skutek nadmiaru wrażen i - Rozumiem. Monsinior pospiesznie udał się do sejfu do prywatnej kaplicy papieża i po chwili był z powrotem, trzymając futerał z insygniami władzy głowy Kościoła. Apokalipsa? Burza z piorunami obudziła niemal wszystkich mieszkańców Rzymu. Ciemne chmury i ulewny deszcz potęgowały grozę. Dla wielu była to apokalipsa. Opustoszałe ulice zamieniły się w rwące potoki, a woda wdzierała się do piwnic, domów i sklepów. Tylko służby miejskie próbowały podjąć walkę z żywiołem, który z minuty na minutę przybierał na sile. Wielu miało nadzieję, że żywioł minie tak szybko, jak się pojawił. Ale burza i ulewa nie ustawały. Rozlegające się syreny wozów strażackich, pogotowia ratunkowego i policji, a zwłaszcza chwilowy brak prądu, powodowały panikę w mieście. Straż pożarna i służby miejskie próbowały opanować skutki nawałnicy. Jeszcze bardziej przerażone były dziesiątki tysięcy pielgrzymów przybywających od kilku dni do Wiecznego Miasta na uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Oddaleni o setki, tysiące kilometrów od rodzinnych domów, pozbawieni łączności ze swoimi bliskimi myśleli, że wpadli w pułapkę szaleństwa głowy Kościoła, który to wszystko przygotował w jakiejś mistycznej zmowie z Bogiem. Takie podejrzenia miały swoje uzasadnienie, gdyż parę miesięcy wcześniej papież zaprosił wiernych do Wiecznego Miasta na obchody Uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, informując, że wtedy ujawni światu największą tajemnicę Kościoła. Wśród wiernych zapanowało poruszenie, a światowe media natychmiast przechwyciły newsa i zaczęła się fala spekulacji na ten temat. Przez wiele tygodni mówiono tylko o owej ­tajemnicy. Wszyscy zastanawiali się, czego miałaby ona dotyczyć. Dziennikarze każdego dnia nękali stolicę świętą telefonami, wywiadami i relacjami z Watykanu. Także wrogowie Kościoła wzmogli swoją aktywność i próbowali przeniknąć do służb watykańskich, żeby