Ebook Niech żyje Szkoła!!! epub

tarczy tylko zaśpiewać i zatańczyć lecz trzeba powiedzieć prawdę i tylko prawdę. Kiedy mały Jasio za kilka lat opuści próg Szkoły jako absolwent, stanie przed najtrudniejszym życiowym egzaminem, egzaminem z człowieczeństwa. I tylko od wiedzy nauczycieli, troski rodziców i od jego osobistego zaangażowania w pomyślnym przekraczaniu kolejnych progów edukacji szkolnej zależeć będzie późniejsza pozycja w społeczeństwie. Zanim jednak zanurzymy się w życie Szkoły, zapoznajmy się z historią jej powstania. Dawno, dawno temu, przez wiekami, przez niewielki gród, w miejscu, gdzie znajduje się obecnie Miasteczko, przejeżdżał Wielki Król. Znużony trudami podróży postanowił zatrzymać się na krótki posiłek w karczmie szlachcica Sarmaty. Szlachcic przygotował największy stół, prosząc jednocześnie o chwilę cierpliwości i niezwłocznie udał się do kuchni, aby osobiście dopilnować przygotowania posiłku. Po krótkiej chwili do izby wszedł najstarszy syn Sarmaty, niosąc talerz wypełniony po brzegi aromatyczną zupą. Podczas stawiania talerza na stole niefortunnie przechylił talerz i część zupy wylądowała na drogocennym futrze Wielkiego Króla. - Ty baranie!! - wrzasnął Wielki Król. - Jak podajesz zupę? - Nikt mnie tego jeszcze nie nauczył - odparł najstarszy syn szlachcica Sarmaty. - To ja ciebie w takim razie nauczę! - powiedział Wielki Król. I uderzył go berłem w głowę. Szlachcic Sarmata, który w tym momencie wszedł do izby, postanowił na pamiątkę tego wydarzenia, to jest udzielenia pierwszej lekcji, wybudować Szkołę. I w taki oto sposób powstała Szkoła, pierwotnie z bali drewnianych kryta strzechą słomianą. Później murowana, z czerwonej solidnej cegły. Pierwsi uczniowie przybywali do szkoły w lnianych sukmanach i chodakach, które później zamienili na niebieskie mundurki z tarczami szkolnymi i trzewiki ze skóry, a obecnie na dżinsy i adidasy. Losy Szkoły bywały różne. Bywały lata napadów wrogów i wtedy Szkoła była burzona przez barbarzyńców na koniach lub najeźdźców w stalowych czołgach i bombardowana z samolotów, w pierwszej kolejności jako miejsce szczególnie niebezpieczne. Z kronikarskiego obowiązku należy jednak, niestety, nadmienić, iż Szkoła była również obiektem pożarów z winy niesfornych uczniów. Spuśćmy zasłonę milczenia na ten fakt. Jednakże dzięki zapobiegliwości i ofiarności mieszkańców szybko odradzała się z popiołów jak Feniks, w każdej kolejnej formie coraz bardziej piękniejsza i okazalsza, stanowiąc powód dumy i chwały do dnia dzisiejszego. Szkoła to nie tylko mury, lecz przede wszystkim kadra pedagogiczna wspierana ofiarnie we wszelkich poczynaniach i zamierzeniach przez władze miejskie i życzliwych rodziców. Szkoła w Miasteczku od początku istnienia miała olbrzymie szczęście do pedagogów z prawdziwego zdarzenia. Na czele rady pedagogicznej stali dyrektorzy znani szeroko jako znakomici pedagodzy i organizatorzy życia szkolnego oraz pozaszkolnego, a przede wszystkim doskonale rozumiejący potrzeby dzieci i świadomi odpowiedzialności za los powierzonych im młodych latorośli. Dzięki osobistemu zaangażowaniu grona pedagogicznego, nie szczędzącego czasu i poświęcenia, uczniowie Szkoły zdobywali wiele cennych nagród w olimpiadach matematycznych, historycznych, przyrodniczych, sportowych i językowych. W historii Szkoły blaskiem świecą nazwiska absolwentów, którzy osiągnęli znakomite sukcesy w świecie polityki, nauki, sztuki, biznesu i sportu, zdobywając bardzo wysokie stanowiska. Zawsze z dumą podkreślali miejsce, z którego wyszli w szeroki świat. Skoro o genezie Szkoły powiedziano prawie wszystko, zanurzmy się zatem w jej życie codzienne, odmierzane dzwonkami, wakacjami, semestrami, konferencjami i wywiadówkami. Wrzesień Pierwszy dzień września to tradycyjnie początek roku szkolnego, a także jeden z najważniejszych dni w codziennym życiu Miasteczka. W tym dniu rodzice ze swoimi pociechami, grono pedagogiczne oraz czynniki społeczno-polityczo-duchowe w osobach burmistrza Miasteczka, przewodniczącego Zjednoczonej Organizacji, strażnika przewodniej siły i jej kierowniczej roli w Miasteczku oraz duszpasterza Przewielebnego, strażnika czystości dusz, uczestniczą w uroczystej akademii rozpoczęcia roku szkolnego. Czynniki społeczno-polityczno-duchowe zapewniają szczerze o wsparciu szkoły we wszelkich zamierzeniach, a przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego zapewnia o bezgranicznym zaufaniu w powierzeniu swoich latorośli tak doświadczonej kadrze pedagogicznej. Dyrektor Naczelny, kierujący Szkołą od wielu lat, podziękował wszystkim za miłe słowa i powiedział: - Szanowny panie Burmistrzu, szanowny panie Przewodniczący Zjednoczonej Organizacji, drogi Duszpasterzu Przewielebny, drodzy Rodzice, kochane Dzieci. Przed nami kolejny rok szkolny. Kolejny rok wymagający wysiłku od nas wszystkich. Jak