Książka pt. "Mroczna Wieża: Roland" swymi korzeniami sięga początków pisarskiej kariery wybitnego "horrorrzysty" Stephena Kinga. I mimo tego, iż spod jego ręki wyszły później literackie "horror-perełki" takie jak mrożący krew w żyłach "Cmętaż zwierząt", przerażająca "Carrie", czy po prostu straszne "Lśnienie", to zarówno sam Autor, jak i wielu jego szczerych i długoletnich fanów, za najlepszą uznają tę właśnie - "Mroczną Wieżę". A cóż to za literatura? To książka, którą nijak nie da się sklasyfikować, choćby nie wiem ile schematów gatunkowych do niej przykładać. Owszem, to fantastyka, lecz czy fantastyka postapokaliptyczna, science-fiction, czy jest to może jednak historia alternatywna, powieść o światach równoległych, western, książka przygodowa... wydaje mi się, że żadna z tych odpowiedzi nie odda w pełni treści i klimatu sagi "Mrocznej Wieży". Ale gdyby użyć wszystkich tych określeń jednocześnie? Z pewnością będziemy bliżej prawdy. Bo tytułowy Roland, rewolwerowiec z krwi i kości, archetypowy "bad-ass" z dzikiego zachodu, przemierza suchą i jałową krainę, jakby postapokaliptyczną, choć zarazem alternatywną, równoległą wobec naszej Ziemi, krainę pełną dziwactw, mutantów, ale i pospolitych niebezpieczeństw. Jego droga wiedzie ścieżką, którą podąża tajemniczy i złowrogi Człowiek w czerni - czy to kapłan, czy może czarnoksiężnik? Nie ma to większego znaczenia, gdyż to Roland musi pełnić rolę "złego", przecież to on zostaje zmuszony to wystrzelania w iście westernowym stylu całego miasteczka pełnego opętańczych fanatyków religijnych, choć nie można przemilczeć faktu, iż żal mu niektórych z nich, szczególnie tych, których zdążył poznać i poczuć do nich coś na pozór sympatii, mimo swego oschłego sposobu bycia. Roland spotyka też chłopca, przybysza ze świata nam podobnego, a może rzeczywiście pochodzi on z Ziemi, chłopca, który będąc zupełnie nikim wobec bezlitosnego strzelca z rewolwerami w kaburze, a jednak staje się dla niego nagle kimś ważnym, bramą do mistycznej Mrocznej Wieży, której wszak Roland nieustannie i bezskutecznie poszukuje. Jake, bo tak właśnie ma na imię chłopiec, to młodzieniec na swój wiek inteligentny, czym błyskawicznie zaskarbia sobie sympatię zarówno zaintrygowanego czytelnika, jak i samego głównego bohatera. Czy jednak jego los jest już przesądzony, jest nieunikniony i fabuła rzeczywiście musi oddać go w ręce śmierci? "Mroczna Wieża: Roland" jest bez wątpienia książką specyficzną, umiejscowioną w wymiarze niecodziennym, acz bardzo nam bliskim, poprzez olbrzymią liczbę analogii i nawiązań oraz zapożyczeń do otaczającego nas świata. To książka, którą czyta się z niewątpliwą przyjemnością, podążając za wartkim nurtem fabuły zaplatającej kilka ciekawych wątków. "Mroczna Wieża: Roland" to książka, która nie tylko musi, ale i nie kończy się tak, jak spodziewa się tego czytelnik. To książka zaskakująca, oderwana od schematów do których nawykliśmy, od typowych struktur myślowych przemycanych na łamach literatury. To powieść bez najmniejszego wątpienia ciekawa, intrygująca, bardzo wciągająca. To powieść, którą czyta się z wypiekami na twarzy i z oczekiwaniem na dalszy ciąg wydarzeń. Kompletnie nie pozwala oderwać od siebie wzroku choćby na chwilę, dopóki nie przebrniesz przez nią "od deski do deski".
ebook 
