Ebook Goodbye days mobi,epub

Zewsząd otacza nas życie. Pulsujące, pomrukujące. Nieustannie obracający się, zamknięty krąg. W jednym miejscu światło gaśnie, gdzie indziej się zapala. Korowód śmierci. Korowód życia. Żyjemy, a potem już nas nie ma.
Następstwo końca i początku - jedyna nieskończoność.

Czy jeden sms może wszystko zmienić? 

Carver wraz z przyjaciółmi tworzyli zgraną paczkę, którą nazwali Brygadą SOS. Byli sobie wyjątkowo bliscy. Wspólnie spędzali czas na rozmowach o życiu. Śmiali się, żartowali i dokuczali sobie. 
Jednak wszystko zmieniło się wraz z wysłaniem sms-a. 

Gdzie jesteście, chłopaki? Odpiszcie

Chłopak jest przekonany, że to on odpowiada za wypadek, w którym zginęli jego przyjaciele, bo przy ciele Marsa odnaleziono telefon, na którym widniała niedokończona wiadomość do niego.
Czy jeśli, by był mniej niecierpliwy to Mars, Eli i Blake nadal by żyli? Czy nie groziłoby mu wtedy więzienie? 

W ciągu trzech tygodni staje się stałym bywalcem pogrzebów. Każdy z nich trudniejszy od poprzedniego. Każdy powodujący większą pustkę i cierpienie. Na każdym odczuwał zrozumienie, albo odrzucenie.
Jedynymi bliskimi osobami jakie mu pozostały to rodzice, siostra Georgia oraz była dziewczyna Blakea. 
Wkrótce bliscy zmarłych proszą go o nietypową prośbę. Chcą wraz z Carverem odtworzyć ostatni dzień życia ich synów, który ma polegać na wspominaniu ich oraz robieniu, to co robili oni. Przy każdej rodzinie ten proces jest inny. Każdy tak samo trudny, bolesny i powodujący w nim jeszcze większe wyrzuty sumienia. Z czasem obie strony dowiadują się czegoś nowego o osobach, które kochali. Nie zawsze jest to coś przyjemnego. Jednak na końcu drogi odnajdują coś, co ostatecznie da im wytchnienie. 

Czasem napisanie recenzji zajmuje mi pół godziny. Niekiedy dwie. Czasem mam pustkę w głowie, ale najczęściej , kiedy zasiadam do komputera słowa same ze mnie wypływają. Jest też tak, że wiem, co chcę napisać, ale trudno mi to ubrać w słowa. Boję się, że nie wyjdzie mi to, że zepsuje coś wyjątkowego. Bo ta książka taka jest: trudna, powodująca ból, ale ucząca, że na każdym końcu drogi jest nadzieja, nawet jeśli na początku nikła. 

Nie miałam problemu z wciągnięciem się w fabułę. Już od pierwszych stron uderzyła we mnie gama uczuć głównego bohatera. Czułam się nimi przytłoczona. Odczuwałam to, co Carver. Myślę, że każdy z nas mógłby utożsamić się z głównym bohaterem. Każdy z nas stracił przecież bliską, osobę lub pupila. Moim zdaniem nie liczy, się czy to była jedna osoba, czy dwie. Ogrom straty jest taki sam, sieje to samo spustoszenie. 

Autor pokazuje w swej powieści istotę życia i śmierci oraz zastanawia się nad wiarą w Boga, które są nieodłącznym elementem żałoby. W swej książce teraźniejszość przeplata z przeszłością pozwalając nam ujrzeć jakie więzi łączyły całą trójkę. Jak spędzali czas, jak się pomiędzy sobą różnili i dopełniali. 

Goodbye Days pokazuje proces żałoby, którą przechodzi główna postać. Wyrzuty sumienia i żal są wszechobecne w tej książce. Przenikają czytelnika na wskroś, sprawiając że brak mu tchu. Jest to bardzo mądra książka, o poszukiwaniu siebie oraz tego czym jest życie i śmierć. Pełna bólu i nadziei. Jednak nie skupia się tylko na tym, bo momentami odnajdziemy w niej zrozumienie, miłość, przyjaźń i więzi, których nic nie zerwie. Uczy, że nigdy nie jesteśmy sami, że o wiele łatwiej jest przejść trudności razem, niż samemu. Tylko pozwólmy innym przy nas być i wspólnie dzielić trudności.
Zaznaczę, że Goodbye Days nie jest książką, która ma mieć wartką akcję, niespodziewane zwroty akcji. Nie. Ona nie ma się podobać, ale nauczyć nas czegoś, pokazać to co jest ważne. Może nawet pomóc w pewnym etapie życia. Nie należy do lekkich, przyjemnych lektur. Nie jest najłatwiejsza w czytaniu, ale nie o to przecież w niej chodzi. 

Gdy po raz pierwszy zetknęłam się z opisem powieści "Goodbye Days", od razu pomyślałam, że ta książka będzie dobra. Mocna, poruszająca, pełna silnych emocji. Jak mogłaby nie być, skoro w wyniku jednej drobnej decyzji głównego bohatera w wypadku ginie trzech jego najlepszych przyjaciół?

Carver, Eli, Blake i Mars stanowią zgraną paczkę najlepszych przyjaciół. Nie brak im szalonych pomysłów, a wyjątkowe poczucie humoru sprawia, że potrafią rozbawić każdego. Pewnego dnia, czekając na pozostałych, Carver wysyła SMS: "Gdzie jesteście, chłopaki? Odpiszcie". Wszyscy trzej jadą akurat autem, które prowadzi Mars. Zaczyna pisać odpowiedź... lecz nigdy jej nie kończy. Dochodzi do wypadku, a chłopcy giną na miejscu. Carver bardzo mocno przeżywa tę tragedię. Nie tylko traci w jednej chwili trzech najlepszych przyjaciół, ale w dodatku jest głęboko przekonany, że to on ponosi winę za ich śmierć. Gdyby tylko mógł cofnąć czas, nie wysłałby tego SMS-a... Wyrzuty sumienia i obezwładniające poczucie straty nie pozwalają mu normalnie funkcjonować. Gdy dochodzi do tego jeszcze strach przed więzieniem (sędzia Edwards, ojciec Marsa, domaga się śledztwa prokuratorskiego i postawienia Carverowi zarzutów), chłopaka zaczynają dręczyć ataki paniki.

Początkowo sądziłam, że obawy nastolatka związane z procesem i ewentualną odsiadką są mocno przesadzone i że to wyłącznie przejaw jego paranoi. Bo wypadek spowodował przecież kierowca, pisząc SMS-a w trakcie jazdy, a nie Carver, wysyłając do niego wiadomość. Jednak w miarę rozwoju sytuacji przekonałam się, że jakkolwiek absurdalnie by to brzmiało, jego strach w żadnym wypadku nie był bezpodstawny. Tragedia, która go dotknęła, została jeszcze spotęgowana niechęcią i odrzuceniem otoczenia. Jedynym źródłem wsparcia (poza rodzicami, z którymi nie chce rozmawiać), pozostają dla niego starsza siostra, Giorgia, i była dziewczyna Eliego, Jesmyn.

"Goodbye Days" to przejmująca opowieść o stracie, przeżywaniu żałoby, dojmującej samotności i poszukiwaniu przebaczenia. Młody, 17-letni chłopak w jednej chwili traci swoje beztroskie, szczęśliwe życie i zostaje wrzucony w sam środek koszmaru. Nagle znajduje się w sytuacji bez wyjścia, która bezpowrotnie wszystko zmienia. I choć powieść skupia się na Carverze, rodziny ofiar wypadku, pozbawione synów, braci i wnuków, cierpią jeszcze mocniej, a ich doświadczenia ogromnie poruszają i przytłaczają.

Książka Jeffa Zentnera pełna jest silnych emocji. Mimo iż fabuła skupia się wokół śmierci i żałoby, nie brak tu również fragmentów radosnych, ciepłych, łagodzących ból i niosących nadzieję. Akcję przeplatają wspomnienia szczęśliwych, beztroskich chwil spędzonych wspólnie z przyjaciółmi, które najlepiej ilustrują tę wyjątkową łączącą ich więź. Towarzyszymy im przy realizacji zabawnych i szalonych pomysłów, ale dowiadujemy się również, jakie mieli pasje, co było dla nich w życiu ważne. Zbieramy wspólnie fragmenty układanki, odłamki pozwalające stworzyć niemal pełny obraz każdego z nich. Ta mądra i niezwykle poruszająca powieść najpierw otoczy Was ciemnością żalu, smutku i samotności, a potem pocieszy, pokazując światełko w tunelu i dając nadzieję. Szczerze polecam!

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Jaguar!