Zakochać się

Nie czytam takich książek. Po prostu rzadko mnie one interesują i po książki takich autorek jak właśnie Cecily Ahern nie sięgam. Ale przez długi czas wzbraniałam się przed powieściami Sparksa i Evansa, więc jak na blogu Antykwariatu z ciekawą książką pojawił się konkurs, a do wygrania była ta książka, pomyślałam, że warto by było raz na jakiś czas zmienić gatunek. I udało mi się tę książkę wygrać, a teraz jestem po jej lekturze.

Christina, główna bohaterka jest pośrednikiem pracy, ale ma zadatki na psychologa. Przynajmniej ja tak pomyślałam po jej rozmowie z jednym z klientów lub też po jej próbie ratowania samobójców. Jest uzależniona od poradników, posiada ich całe mnóstwo i sądzi, że przysłowie "piorun nigdy nie uderza dwa razy w to samo miejsce" jest nieprawdziwe. Ją spotkała dwa razy podobna sytuacja - była świadkiem dwóch prób samobójczych, dwóch różnych mężczyzn. Każdy rozdział rozpoczyna się od słowa "Jak", co również sugeruje tytuł jakiegoś poradnika. Narracja jest pierwszoosobowa. I dobrze, bo nie wyobrażam sobie innej, przy takiej tematyce.

Początkowo książka mnie nie zainteresowała. Zaczęło się opowieścią o kobiecie po trzydziestce, która właśnie zostawiła swojego męża, bo nie była z nim szczęśliwa i która ma kłopoty z finansami. I nagle spotyka mężczyznę, którego postanawia uratować od skoku z mostu. To wszsytko wydawało mi się bardzo nudne, choć przyznam, że jest to dosyć oryginalna fabuła. Jednak po kilka następnych rozdziałach, zaczęłam doceniać humor, często całkowicie nie na miejscu (mówię tutaj o rodzinie Charlotte). Książka momentami jest naprawdę zabawna, co rozładowuje atmosferę, która powinna być napięta przy takiej fabule.

Charlotte bierze sprawy w swoje ręce i postanawia pomóc uporać się Adamowi z jego smutkiem, złością i rezygnacją wyznaczając mu "zadania" do zrobienia, w których bierze udział razem z nim. Jednak musi to zrobić do jego 35-urodzin, bo taką zawarli umowę. Jeśli Adamowi wróci nie radość z życia, ponowi swoją próbę samobójczą. Jest to nieco dziwny plan i można się zastanawiać, co jej tak zależy, jak przecież w ogóle nie zna tego człowieka. Ale jak zaczniecie czytać, to zobaczycie, ze bohaterka jest po prostu bardzo pomocną osobą i chyba ma potrzebę naprawiania świata.

Książka mnie pozytywnie zaskoczyła. Nie czytam zazwyczaj takich powieści obyczajowych w latach współczesnych o miłości (oprócz Sparksa i Evansa), ale ta książka mi się podobała. Mam w planach inne książki autorki. Jednak tytuł książki powinien być lepiej przetłumaczony. Zamiast "Zakochać się", powinno być "Jak się zakochać" i wtedy jak najbardziej pasowałoby to do fabuły, zwłaszcza że tytuł oryginalny brzmi: "How To Fell In Love".

Christine Rose ma tylko dwa tygodnie, aby udowodnić Adamowi Basilowi, że warto żyć. Niedoszły samobójca ma się przekonać przed swoimi 35 urodzinami, że śmierć nie jest dobrym rozwiązaniem problemów. Zegar tyka. Nasi bohaterowie poznają się coraz lepiej. Wspólne dzikie eskapady, nieprawdopodobne, nocne wycieczki zbliżają ich coraz bardziej do siebie i...

"Zakochać się" to wciągająca i sympatyczna historia miłosna. Tylko w powieściach Cecelii Ahern jest magia co powoduje, że stają się one współczesnymi baśniami. Są zawsze czymś nowym, świeżym i nieoczekiwanym. Już zauważyłam to podczas lektury "Stu imion". W tym przypadku nie jest inaczej. Pisarka ukazała trudną tematykę samobójstwa poprzez idealne wyważenie odpowiedniej ilości humoru i powagi. Nie często się to zdarza. Gdy już rozpoczęłam lekturę, nie mogłam jej przerwać ani na chwilę. Nie byłam w stanie odłożyć jej na później.

Ich znajomość trwa krótko, a tak wiele się wydarza. Planowanie zaręczyn, romans, problemy z byłym partnerem. Ich relacja od pierwszych chwil jest trudna. Nieporadność, naturalna niezręczność powodują, że bohaterowie stali się bardziej realni, autentyczni - bardziej ludzcy. Spędzają razem piękne chwile, odnajdują relaks. Christine pomaga Adamowi. Zauważyłam, że z każdą zmianą w jego życiu następuje również zmiana w ich wzajemnych relacjach.

Książka jest wyjątkowa, piękna i podnosi na duchu. Opowieść o miłości nie jest dominującym aspektem tej historii. Ukazuje, że życie jest trudne i chociaż spotyka nas wiele złego, zawsze powinniśmy mieć nadzieję i iść naprzód. "Zakochać się" pokazało mi, że czasami powinnam zwolnić, kontemplować i obserwować otoczenie. Tylko w ten sposób w pełni docenię życie i być może zmienię sposób, w jaki je postrzegam. Ta książka przypomniała mi o byciu bardziej optymistycznym i zadowolonym z prostych, codziennych rzeczy.

Wprost ją pożarłam. Jest idealna i jestem pewna, że pozostanie w mojej pamięci na długo. Żyjemy w czasach, w których ludzie potrzebują wielkich, romantycznych gestów miłości. Otacza nas natomiast złość i nie tak łatwo je rozpoznać. Możemy zapomnieć o bogactwie, przepychu, ponieważ w rzeczywistości, wszystko, czego potrzebujemy to miłość.