Własny pokój to już kolejna książka Barbary Ciwoniuk, a zarazem moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Okładka od razu przyciągnęła moje spojrzenie. Może dlatego, że jest taka młodzieżowa i idealnie pasuje do treści tej pozycji.
Poznajcie Zacharego- ucznia pierwszej klasy gimnazjum. Jego rodzice się rozwiedli, więc mieszka z mamą. Ma on trójkę kolegów- Cyryla, Olka i Jacka. Jednak żaden z nich nie można nazwać prawdziwym przyjacielem. Na swojej drodze spotyka Alfiego. Jego rodzice są alkoholikami, a sam chłopak ma wiele problemów. Spotkania chłopców stają się coraz częstsze. Mimo, że tak wiele ich różni potrafią się ze sobą dogadać. Niestety przez chorobę mamy Zacha wszystko się zmienia. To właśnie z nią miał najlepszy kontakt, obydwoje się wspierali. Chłopak wprowadza się do znienawidzonego ojca, którego ciągle pochłania praca. Trafia do nowej szkoły, w której musi odnaleźć własne miejsce i zaznaczyć swoją pozycję. I zacząć wszystko od początku. Czy poradzi sobie z kłopotami? Czy w jego nowym życiu znajdzie się miejsce dla Alfiego? Czy wystawiona na próbę przyjaźń przetrwa?
"Własny pokój" to książka o tym co w życiu najważniejsze- miłości. Tej rodzinnej, bezinteresownej miłości, dla niektórych wręcz nieodczuwalnej. O tym, co się dzieje jeśli zapominamy jej pielęgnować. A także o prawdziwej przyjaźni, która potrafi połączyć ze sobą dwie, z pozoru zupełnie różne osoby. Jest to też lektura o sposobach na rozwiązanie szkolnych problemów, nastolatkach- egoistach, którzy nie potrafią przyznać się do winy. To jedna z niewielu książek, którą czytałam z zapartym tchem, czekając na rozwój akcji.
