Wiosna pełna tajemnic

Thomas Bowman pragnie jak najszybciej wrócić do Ameryki i tylko poszukiwanie męża dla drugiej z córek zatrzymuje go nadal w Anglii. Po kilku bezowocnych sezonach, stawia Daisy ultimatum: albo do końca maja znajdzie kandydata, albo będzie musiała wyjść za Matthew Swifta, który od wielu lat jest jego wiernym i oddanym pracownikiem. Daisy, ze swoją marzycielską naturą i wrażliwością na otaczający ją świat, nie potrafi sobie wyobrazić życia u boku tak apodyktycznego, zimnego i nieprzyjemnego mężczyzny, który jest równie bezwzględny w interesach, jak jej ojciec. Zdesperowana postanawia zwrócić się o pomoc do ukochanej siostry, Lillian i jej męża, Westcliffa, który wzbudza respekt we wszystkich i nikt nie ośmieliłby się mu sprzeciwić. Jednak gdy na drodze Daisy staje zupełnie odmieniony, pełen uroku i zabójczo przystojny Matthew Swift, zaczyna sobie uświadamiać, że rzeczywistość może być znacznie lepsza od wyobrażeń?
Od czasu do czasu lubię sięgać po lekkie i nieskomplikowane pozycje, przy których mogę się odprężyć i na chwilę oderwać od rzeczywistości. Romanse historyczne zawsze świetnie się sprawdzały w tej roli, dlatego chętnie po nie sięgam, gdy tylko nadarzy się taka okazja. Mam już niemałe doświadczenie z tym gatunkiem i coraz trudniej jest mi znaleźć coś, co by mnie zaskoczyło, dlatego postanowiłam zapoznać się z kolejną książką Lisy Kleypas, która jest niewątpliwie jedną z najlepszych autorek romansów historycznych, a kilka jej dzieł należy do moich ulubionych. ?Wiosna pełna tajemnic? to czwarta część bestsellerowej serii ?Wallflowers? i chociaż nie miałam okazji czytać poprzednich części, to lektura tej pozycji skutecznie mnie do tego zachęciła. Amerykańskiej pisarce udało się stworzyć intrygującą i zmysłową historię, w której nie brakuje gorących i pełnych iskier scen oraz wyrazistych bohaterów, którzy wzbudzają sympatię i którym się kibicuje. ?Wiosna pełna tajemnic? Lisy Kleypas pozytywnie mnie zaskoczyła, a jej lektura była dla mnie czystą przyjemnością. To przesycona romantyzmem, elektryzująca i pełna namiętności opowieść miłosna, która rozpala wyobraźnię i niesamowicie wciąga, pozostawiając czytelnika z niedosytem. Serdecznie polecam tę pozycję wszystkim entuzjastom romansów historycznych, fanom twórczości autorki oraz osobom, które mają ochotę na łatwą w odbiorze i niezobowiązującą historię ze szczęśliwym zakończeniem. Jestem pewna, że się nie zawiedziecie!

To już czwarty i ostatni tom serii Wallflowers. Klasyczny i świetnie napisany romans historyczny cieszy czytelniczki już czwartą porę roku 
Tym razem trafiło na wiosnę i na ostatnią z paprotek ? Daisy. Pełna wdzięku i uroku dziewczyna, która ma jedną podstawową wadę. Jest niepoprawną marzycielką, która gardzi jakimikolwiek praktycznymi zajęciami. Potrafi na cały dzień zatopić się w lekturze, najlepiej gorącym romansie, po czym śnić na jawie przysłowiowego księcia z bajki. I o ile jej gadulstwo stanowi świetną rozrywkę na wieczorne przyjęcia nie jest niestety dobrym materiałem na żonę dla angielskiego szlachcica. Jakież jest jej oburzenie, kiedy dowiaduje się, że ojciec ma już dosyć łapania brytyjskiego męża dla drugiej córki. Uważa to za zbyt drogi wydatek i marnotrawstwo czasu. No i wypadałoby wspomnieć, że ma inny plan względem córki. Planuje ją wydać za mąż za swojego ucznia i najbliższego współpracownika Matthew Swifta. Brzydkiego, zimnego i bezwzględnego amerykańskiego biznesmena, któremu obce jest okazywanie choćby sympatii.
Daisy otzrymuje ultimatum. Dwa ostatnie miesiące. Stara się nie tracić zimnej krwi i za wszelką cenę znaleźć męża, który będzie odpowiadał jej choć odrobinę bardziej. Problem pojawia się, kiedy w Stony Cross Park pojawia się sam pan Swift?
Pojawienie się pana Swifta przysparza Daisy tak wielkiego frasunku nie dlatego, że czuje większą presję. Również nie dlatego, że jej siostra niczym lwica postanawia bronić jej przed złym zamążpójściem. Komplikacja rodzi się z chwilą, kiedy Daisy odkrywa, że przez jej kilkuletnią nieobecność w Stanach Matthew wyrósł na przystojnego, tajemniczego mężczyznę, do którego zaczyna czuć coś bardzo, bardzo niewłaściwego, szalonego i zmysłowego? Pomiędzy młodymi wybucha ognisty romans. Lillian nie może wyjść z oburzenia, a ojciec zaciera ręce, bo będzie mógł z czystym sumieniem przepisać chłopakowi fabrykę. Niestety ni z tego ni z owego wychodzi na jaw mroczny sekret Swifta. Tajemnica, która grzebie wielką miłość, kiedy ta ledwie zakwitła.
Zaczynałam czytać tę część z mieszanymi uczuciami. Nienawidzę kończyć cyklów, a Wallflowers przyniósł mi wiele wesołych i przemiłych chwil relaksu. Nie mniej nie wypadało jednak zostawić go zawieszonego w próżni.
Bardzo się ucieszyłam, że po szalonych przygodach Evie z St.Vincentem znowu wracamy do przesyconego szlacheckością Stony Cross Park. Zjawiskowa posiadłość hrabiego Westcliffa ma przeżyć bardzo emocjonujące chwile. Lillian, której przygody śledziliśmy w drugim tomie serii, oczekuje rozwiązania. Nie czuje się przy tym najlepiej, więc wyobraźcie sobie jak to się ma w połączeniu z jej ekspresyjnym usposobieniem! (Biedny pan Swift, który ośmielił się wedrzeć w jej progi). Daisy dwoi się i troi jak nie narazić ukochanej siostry na niepotrzebne stresy, jednak nie może nic poradzić, że niewidzialna siła bezustannie ciągnie ją ku Matthew. Wynika z tego wiele dla niej kompromitujących, dla nas zabawnych, sytuacji. Pan Swift okazuje się być takim mężczyzną jak ten, którego wyimaginowała sobie po lekturach wszystkich romansów. Jest jednocześnie znienawidzony i zakazany, ponieważ przymuszony. Cóż począć, kiedy kolana miękną na sam jego widok  Gdzie szukać pomocy? Oczywiście u byłych paprotek, które błyskawicznie wyciągają pomocną dłoń.
To przesympatyczne zakończenie tej serii. Rozstajemy się z zabawnymi, inteligentnymi i gotowymi na wszystko bohaterkami. Chociaż w książkach nie doszukacie się oryginalności, ani tym bardziej różnorodności, spełniają one wszelkie kryteria dobrego romansu historycznego, więc fankom gatunku wręcz należy je polecić. To typowo rozrywkowa powieść osadzona w realiach wiktoriańskiej Anglii. Daje uśmiech, odprężenie i przyjemną dla oka, lecz niezobowiązującą bardzo romantyczną historię. Napisana lekko, ale ładnie i dbale zadowoli również kobiety które na co dzień czytują poważniejsze lektury. Nie mam jakoś szczególnie złamanego serca z powodu końca przygód paprotek, ale bardzo się cieszę, że je poznałam i z wielką przyjemnością sięgnę po inne powieści Lisy Kleypas.
Czy jest wśród Was ktoś, kogo namówiłam na tę serię?


...