Wina

W świecie objętym Kryzysem gruntownie przewartościowano system wymierzania kar. Do Kolca, czyli rodzinnego więzienia trafiają osoby z wyrokiem dziedzicznym. Ciąży na nich kara za niewykrytą wcześniej zbrodnię, którą popełnili ich przodkowie. Ant oraz jej młodszy brat Mattie trafili tam razem z przybranymi rodzicami. Odsiadują wyrok za przestępstwo, które popełnili i którego nie odpokutowali ich rodzice. Pewnego dnia w Kolcu wybucha bunt. Ant nie waha się skorzystać z tej okazji, w dodatku pragnie udowodnić, że nie można zamykać ludzi za zbrodnie, których nie popełnili.

Przed sięgnięciem po ?Winę? Simona Mayo nie słyszałam o niej za wiele. Pojawiło się kilka recenzji, ale to wszystko. Nie powstał szał na tę książkę jak w przypadku wielu innych powieści z tego gatunku. Wielka szkoda, ponieważ ?Wina? to z pewnością pozycja warta uwagi. Autor zadbał o to, aby czytelnik nie miał czasu na nudę. Okazuje się, że w dystopijnym świecie może wydarzyć się wszystko, a Simon Mayo nie marnuje czasu i od razu rzuca czytelnika w wir akcji. Przenosi nas do świata, gdzie można zginąć za coś, czego się nie zrobiło. Przemyślana i dobrze skonstruowana fabuła sprawia, że trudno jest jednoznacznie przewidzieć, jak zakończy się cała ta historia.

Simon Mayo stworzył galerię ciekawych i interesujących postaci, z których każdy ma swoją własną osobowość i wyróżnia się na tle innych. Na pierwszy plan wysuwa się jednak Ant razem ze swoim młodszym bratem. Ich postacie przez całą książkę ewoluują i rozwijają się głównie pod wpływem ciekawych dialogów, celów, które ich napędzają oraz towarzyszących im uczuciom. Bohaterowie nie są nieomylni, popełniają błędy, jednak potrafią wyciągnąć z nich wnioski i starają się na nich uczyć. Nie są wyidealizowani, przez co łatwo można się z nimi identyfikować.

Pomysł na książkę jest według mnie bardzo ciekawy i z pewnością daje do myślenia, jednak bardzo żałuję, że autor nie poświęcił więcej czasu na kreację otoczenia i panującego systemu. Zamiast tego swoją uwagę poświęcił przede wszystkim akcji i bohaterom. Nie jest to oczywiście minus, ale zabrakło mi tutaj więcej szczegółów, informacji o tym, jak dokładnie wygląda świat po Kryzysie, który wprowadził takie, a nie inne zmiany w sądownictwie i z pewnością również na innych płaszczyznach. Rzuca się w oczy brak bardziej rozbudowanych powiązań i relacji na temat tego, jak system wpływa na otoczenie. Dostajemy kilka szczątkowych informacji, jednak dla mnie to o wiele za mało.

?Wina? Simona Mayo to ciekawa jednotomowa młodzieżówka, która porusza ważny, choć dość oczywisty temat. Bardzo dobrze prezentuje na tle innych powieści dytopijnych, w których występuje bunt i walka z panującym systemem. Książka powinna przypaść do gustu fanom dystopii, ale także czytelnicy spragnieni dobrej rozrywki nie powinni czuć się rozczarowani po jej lekturze.

...

Prawie cały świat przyjął nowe prawo, które głosi o przestępstwie dziedzicznym. Polega ono na tym, że jeżeli twoi rodzice popełnili przestępstwo i nie ponieśli kary, to ona przechodzi na następne pokolenie. Ant i Mattie są właśnie w takiej sytuacji.



Sam opis tej książki przeraża, a im bardziej zgłębiamy się w to powieść, tym bardziej utwierdzamy się, że ten system jest straszny.

Historia wciąga od pierwszej strony. Poznajemy głównych bohaterów, którzy spędzili w więzieniu już dwa lata. Ich życie nie jest usłane różami, ale dzięki łapówkom można jakoś przetrwać. W więzieniach coś zaczyna się dziać, każdy wyczucia nadciągający bunt, tylko co lub kto będzie tą iskrą, która to wszystko rozpali?

Mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że książka jest bardzo dobra. Autor pisze łatwym i przyjemnym stylem. Rozdziały nie są długie, co znacznie uprzyjemnia i przyspiesza czytanie. Poznajemy historię z więzienia jak i z czasów przed zamknięciem. Tutaj dodatkowo też się nie nudzimy, akcji jest tutaj co nie miara.

Za to bohaterowie byli dla mnie jacyś dziwni. Z żadną postacią się jakoś szczególnie się nie zżyłam. Teoretycznie każda postać jest inna i indywidualna, jednak coś mi w nich nie pasowało. Może to, że wszystko im się udawało i wszystko umieli? A może miałam wrażenie jakby byli przerysowani? Najlepszą postacią dla mnie był Jimmy, jednak o nim było bardzo mało :(

Książka daje wiele do myślenia. Ja przez prawie całą lekturę myślałam, jakby to było gdyby takie prawo wprowadzili u nas. Tak pomyślcie: rodzice są złodziejami i uciekają przed prawem, w tej sytuacji porzucają swoje sześcioletnie dziecko i rząd zamiast ścigać rodziców, to zabiera dziecko i ono dopóki nie skończy osiemnastu lat, siedzi w więzieniu! No co to za polityka? Takie dziecko zamiast cieszyć się dzieciństwem, uczyć się, poznawać świat, to kolejne 12 lat spędzi w pustym pomieszczeniu. Będzie musiało znosić ataki fizyczne jak i psychiczne.

Podsumowując, książka jest naprawdę dobra. Cały czas coś się w niej dzieje i ciężko się od niej oderwać. Nie zdziwiłabym się gdyby za kilkadziesiąt lat taki system został by wprowadzony. Książka mocna, dająca do myślenia i zapadająca w pamięć. Polecam serdecznie!