Willow

Z czym kojarzy się słowo Willow? Oczywiście z pięknym filmem, w którym karzeł Willow wyrusza z misją, mającą na celu ochronę niemowlęcia przed złą królową. Tytuł mnie zmylił i za jego sprawą, początkowo poczułam rozczarowanie. Oczekiwałam (patrząc na dotychczasową twórczość autorki, zupełnie bezpodstawnie) baśniowej fantastyki, albo chociaż baśniowego klimatu, a otrzymałam... baśniową literaturę kobiecą mocno okraszoną romansem. Owszem, lubię takie powieści, ale nie wtedy, gdy nastawiam się na zupełnie inny rodzaj literacki.
Kiedy poznajemy młodą kobietę Willow de Beers, jest ona na progu nowego życia. Studiuje psychologię, ma narzeczonego i wydaje się, że świat stoi przed nią otworem. Dziewczyna czuje się wyzwolona od macochy, która dręczyła ją przez całe dzieciństwo. Willow została adoptowana trochę pod przymusem i adopcyjna matka nigdy nie pozwoliła jej o tym zapomnieć. Dziewczynka jakoś przebrnęła przez dzieciństwo korzystając z pomocy niani i chwytając odrobinki czułości jakie wysyłał do niej ojczym, który - wbrew wszystkiemu - bardzo ją kochał. Nie mógł niestety jawnie okazywać swojej pasierbicy uczuć a to za sprawą... Kiedy rodzice umierają, w ręce dziewczyny trafia pamiętnik ojczyma zawierający w zapiskach wielką tajemnicę. Tajemnicę, która na zawsze zmieni życie Willow. Efekt jest taki, że dziewczyna zostawia za sobą wszystko i bez żalu wyrusza do Palm Beach z nadzieją odnalezienia biologicznej matki.
Do tego momentu powieść aż skrzy od tajemnic i nastroju rodem z "Tajemniczego ogrodu". Lektura pochłonęła mnie bez reszty. Nie potrafię do końca powiedzieć, co mnie tak urzekło. Myślę, że nastrój powieści, wszechobecna tajemnica i posiadłość rodzinna Willow rodem z angielskiej bajki, miały w odbiorze powieści niebagatelne znacznie.
Niestety część opisująca losy Willow w Palm Beach już nie zdobyła mojego uznania. Tu tajemnica i angielska zamglona atmosfera zostały zastąpione bogactwem, ułudą i kaprysami zamożnej elity. Gdzieś po drodze autorka gubi nastrój powieści i zastępuje go trochę kiczowatym romansem Willow z poznanym tam prawnikiem. Owszem, sama historia rodziny dziewczyny jest nadal bardzo wciągająca. Czytałam z dużym zainteresowaniem i ani przez chwilę nie pomyślałam o odłożeniu książki. Niestety początek powieści postawił poprzeczkę na tyle wysoko, że wydarzenia z Palm Beach budzą tęsknotę za tamtym klimatem.
"Willow" jest pierwszym tomem sagi o Rodzinie de Beers. Jedni sagę pokochają, inni znienawidzą - wszystko jest kwestią gustu. Nie ulega wątpliwości, że nie jest to literatura wysokich lotów, a jedynie przesympatyczne babskie czytadło. Ale przecież i taka literatura ma grono wiernych czytelników (a właściwie czytelniczek) i nikt nie czyta pod przymusem. Willow to taka baśń dla dorosłych dziewczynek, które lubią zatopić się w niedostępnym dla nich świecie blichtru i bogactwa. Piękne kobiety, przystojni mężczyźni i życie upływające na imprezach i przyjęciach. Ja osobiście nie lubię takich powieści, ale rozumiem, że można się nimi zachwycić.
Na zakończenie dodam, że jest jednak coś w "Willow", co mnie urzekło i siedzi w głowie do dziś. To rozmowy Willow z wyimaginowaną postacią nieżyjącego już ojca, który pojawia się w głowie dziewczyny w trudnych dla niej sytuacjach. Ojciec od dzieciństwa pomagał Willow rozwiązywać problemy poprzez zadawanie pytań i naprowadzanie Jej odpowiedziami na właściwą drogę. Bardzo spodobała mi się ta metoda. W dzieciństwie dziewczyna żyła w przekonaniu, że sama radzi sobie z problemami, a tymczasem Tata cały czas czuwał nad nią, zadając właściwe pytania. Szkoda, że nie potrafię tak rozmawiać ze Starszą....

Willow De Beers od zawsze wiedziała, że jest adoptowana jednak nigdy nie marzyła o poszukiwaniach biologicznej matki. Wręcz przeciwnie, dorastała w przekonaniu, że mogła odziedziczyć po matce coś bardzo niepokojącego i niebezpiecznego. Willow urodziła się w szpitalu psychiatrycznym prowadzonym przez jej ojca, jako niechciane dziecko jednej z pacjentek. Dzięki dobremu sercu doktora De Beers znalazła jednak dom i odrobinę rodzicielskiej miłości. Młoda dziewczyna całe dzieciństwo spędziła jednak niezdecydowana, co myśleć o samej sobie. Czy ukochana niania i ojciec mają rację twierdząc, że jest całkowicie normalną osobą? A może okrutna matka adopcyjna, której wzroku nie przesłania mgiełka uczuć i miłości widzi wyraźniej w zachowaniu dziewczyny zalążki choroby psychicznej?

?Prawda skrywana tak długo nie rozkwitnie jak piękny kwiat. Nie wszystkie nasiona powinny wzejść.?

Kiedy po latach, Willow będąc młodą kobietą, zostaje na świecie sama, w jej ręce trafia list od ojca i jego dziennik, które zburzą wszystko,w co dotychczas wierzyła. Wstrząśnięta zawartością tajemniczej przesyłki, dziewczyna postanawia odnaleźć biologiczną matkę. Los poniesie ją aż do odległego Palm Beach, gdzie będzie realizowała swój plan pod fałszywym pretekstem badań nad elitą i zmienionym nazwiskiem. Czy odnajdzie to czego szuka? Czy może świat luksusu, władzy, pieniędzy i zakazanych namiętności całkowicie ją zmieni?

Pod osłoną dymną znanego motywu poszukiwania biologicznych rodziców, autorka snuje kolejną godną swojego nazwiska historię o mrocznych zakamarkach ludzkiej duszy, pełną emocji, tajemnic, cierpienia i odrobiny gotyckiego klimatu, za który tak ją uwielbiam. ?Willow? jest zdecydowanie mniej gotycka niż jej poprzednie sagi, ale znając autorkę, wszystko jeszcze przed nami. Pozostał bowiem wciąż niewykorzystany motyw szpitala psychiatrycznego i mrocznych przerażających obrazów pewnego malarza.
?Każdy ma swoje lęki. W każdym z nas są duchy; prawdy, które w nas buzują, domagając się ujścia, lecz tłumimy je w sobie z obawy, że wykipią i zatrują nas świadomością spraw, którym nie mamy ochoty stawiać czoła i z którymi nie chcemy żyć.?

Ponieważ zarówno ojciec Willow jak i ona sama wybrali karierę psychiatry, autorka skupia się głównie na analizowaniu ludzkiej psychiki. Materiału do analizowania nie zabraknie i to nie tylko za sprawą kilku tajemniczych, pełnych wewnętrznego bólu bohaterów. Fikcyjne badania Willow, dotyczące elit Palm Beach, choć mają być tylko przykrywką, stały się doskonałym pretekstem do ukazania prawdziwej brzydoty i zepsucia bogaczy. Temat może dosyć oczywisty, ale autorka jak nikt inny potrafi ubrać w słowa rzeczy, które nie zostały dotychczas wypowiedziane i robi to w sposób przyprawiający dreszcze. Bajkowy świat elit, może i początkowo oszałamia blaskiem, ale szybko ujawnia swoje drugie, odrażające oblicze.

?Niczym czytelnik. Przerażony tym, co czyta, bałam się odwrócić kartkę i czytać dalej. Ale wiedziałam, że nie mam wyboru. Teraz ta historia stała się moim udziałem i lektura była obowiązkowa. I tak wiedziałam już zbyt dużo, ale chorobliwy apetyt pchał mnie, aby pożerać tyle nowej prawdy ile tylko mogę strawić.?

O CZYM? ?Willow?, to książka o dziewczynie, która by odnaleźć prawdziwą siebie, musi się nieco pogubić. Niezwykle szczera i smutna historia, choć nie tak okrutna jak poprzednie tej autorki, skupiająca się bardziej na ludzkiej psychice, a konkretnie na jej słabościach. Z właściwą sobie szczerością autorka wytyka wszystkie ludzkie wady i udowadnia, że nawet najpiękniejszy sen może okazać się zaledwie mydlaną bańką, a ludzie nawet ci najdoskonalsi skrywają wiele szpecących ich rys na obrazie perfekcji. Całość utrzymana jest w typowym dla autorki mocno refleksyjnym stylu z dużą ilością wplecionych w akcję retrospekcji i emocjonalnych pięknych sentencji. Fanom Andrews mogę obiecać, że historia Willow zawładnie Wami równie mocno, co poprzednie sagi autorki, a osobom, które wciąż nie znają tej gotyckiej czarodziejki polecam nie zastanawiać się długo tylko czytać wszystkie sagi po kolei. Jeśli obawiacie się mocno kontrowersyjnych ?Kwiatów na poddaszu?, ?Willow? okaże się perfekcyjnie stonowanym początkiem przygody z Panią Andrews.

Nowa powieść V. Andrews....Czy warto się pokusić?...Nie jadłam, nie spałam...z trudnością wychodziłam do pracy...Dlaczego? Bo czytałam pierwszą część nowej powieści - Willow". Przepiękna, wciągająca, mroczna, przedstawiająca świat blichtru, ludzi bogatych, a jednocześnie ukazująca postać głównej bohaterki, próbującej w tym świecie zawalczyć o swoje szczęście, swoją przyszłość i...co najważniejsze pozostającej zawsze sobą.Młoda dziewczyna, adoptowana...próbuje odzyskać swoja tożsamość, dowiedzieć się - kim jest, stawia wszystko na jedna szalę, zdesperowana, a jednocześnie odważna i twardo stąpająca po ziemi, udaje się w stronę świata zdominowanego przez pieniądz. Czy tam odnajdzie szczęście i odpowiedzi na swoje pytania...? Kiedy wreszcie będzie druga część...? No kiedy?...

Willow to pierwsza część cyklu Rodzina de Beers bestsellerowej pisarki Virginii Cleo Andrews. Myślę, że nie trzeba nikomu przedstawiać autorki. Nawet jeśli nie czytaliście, to na pewno znacie ze słyszenia chyba najgłośniejszy jej cykl Rodzina Dollagangerów. Jednak nijak ma się Willow do popularnych Kwiatów na poddaszu. Czytając, miałam wrażenie, że sięgnęłam po książkę innego autora. Brakowało mi tego napięcia i klimatu jaki był obecny w Kwiatach? i pozostałych częściach cyklu. Ale do rzeczy.

Tytułowa Willow de Beers jest dziewiętnastolatką. Od dziecka wie, że została adoptowana, o czym wciąż przypomina jej adopcyjna matka. Na zainteresowanie mogła liczyć tylko ze strony ojca, ale nawet on nie był zbyt wylewny. Miłością i mądrością zaraziła się od portugalskiej opiekunki. Z dziewczynki stała się młodą kobietą. Matka umarła w wypadku kilka lat wcześniej, a teraz odszedł ojciec. Willow po śmierci ojca dowiaduje się, że był on jej biologicznym tatą, a matką jego pacjentka. List i pamiętnik zostawiony córce prowadzi dziewczynę prosto do Palm Beach w poszukiwaniu matki.

Udając studentkę prowadzącą projekt na zaliczenie Willow zanurza się w duszny, przepełniony bogactwem i blichtrem świat elit Palm Beach. Zderza się z zepsuciem socjety tej bajecznej wyspy, gdzie określenie crě-me de la crěme odnosi się nie tylko do śmietanki towarzyskiej, ale także do ciągłej zabawy i nudy. Gdy Willow poznaje młodego prawnika Thatchera Eatona, zaczyna zmieniać się jej postrzeganie tego specyficznego społeczeństwa.

Willow to powieść obyczajowa z bardzo rozbudowanym wątkiem romansowym, skrojona dla kobiet w różnym wieku, choć te młodsze bardziej odnajdą się w opowiadanej historii. Niestety powieść zbyt mocno została zakorzeniona w klimacie gorącego Palm Beach, przez ten zabieg czułam się, jakbym została przeniesiona między kartki harleguina. Sama historia Willow, która tak dobrze się zaczęła, od tajemnicy, listu i pamiętnika, poszukiwania matki, schodzi na drugi plan, a my wraz z bohaterami pławimy się w luksusie made in Floryda.

Nie mam zarzutu jeśli chodzi o opisy miejsc, przyrody czy charaktery postaci. Andrews zdążyła przyzwyczaić czytelników do tego, że jej książki są dopracowane i pod tym względem nie brak im niczego. Prosto z fotela w swoim małym mieszkanku przenosiłam się bez wysiłku pod zielone, szumiące palmy i czułam bryzę na twarzy. Bohaterowie również zostali dobrze skonstruowani, ale nie mogę powiedzieć żebym, po odłożeniu książki, za kimś szczególnie tęskniła.

Ogólnie rzecz biorąc Willow nie jest złą książką, o ile nie czytało się wcześniejszych powieści Virginii Cleo Andrews. Dla tych, którzy znają jej twórczość, czegoś będzie brakowało, ale trzeba wziąć pod uwagę fakt, że jest to pierwsza część cyklu, więc być może historia rozwinie się, ewoluuje i w efekcie otrzymamy bardzo ciekawą serię. Pozostaje mieć nadzieję, że kolejne części będą lepsze, bo zamierzam dać im szansę. Tymczasem Willow polecam przede wszystkim wielbicielkom twórczości Virginii C. Andrews oraz miłośniczkom powieści obyczajowych dla kobiet.

BAŚNIOWY ROMANS

Tytuł ?Willow? nieodzownie kojarzy mi się z jednym dziełem ? inspirowanym ?Hobbitem? filmem Rona Howarda z 1988 roku. Pozornie oba nie mają ze sobą nic wspólnego, obraz kinowy był opowieścią fantasy z typowym questem, natomiast powieść V. C. Andrews to nic innego, jak połączenie sagi rodzinnej z romansem. A jednak łączy je coś jeszcze poza tytułem, pewna baśniowości, którą widać wyraźnie w utworze autorki kultowych już ?Kwiatów na poddaszu?.

Willow de Beers jako adoptowane dziecko nigdy nie miała łatwego życia. Macocha jej nienawidziła, traktując jak osobę gorszej jakości, ojczym kochał, ale niestety z powodu żony nie mógł tego okazywać córce. Rozdarcie, brak zrozumienia, samotność? Nad wszystkim zaś unosiło się widmo tajemnicy, bo ojciec Willow znał jej matkę ? leczył ją w swojej klinice psychiatrycznej.
Kiedy rodzice umierają, w ręce dziewczyny trafia pamiętnik ojca, z którego dowiaduje się sekretu o własnej matce. Wstrząsająca wiadomość odmienia jej życie. Willow zostawia za sobą wszystko i wyrusza do Palm Beach odnaleźć rodzicielkę, by jednak osiągnąć swój cel, decyduje się na pewien podstęp. Twierdząc, że na potrzeby studiów z psychologii chce przeprowadzić badania nad bogatą elitą, zaczyna swoje poszukiwania. Wkrótce jej życie zmienia się jeszcze bardziej, kiedy poznaje pewnego młodego prawnika?

Nowa saga V. C. Andrews (a przynajmniej nowa na polskim rynku, oryginalne wydanie ?Willow ukazało się bowiem w 2002 roku, czyli 16 lat po śmierci autorki) nie jest może tak udana, jak ?Kwiaty na poddaszu?, ale z pewnością spodoba się miłośniczkom (miłośnikom?) twórczości pisarki z Wirginii. ?Willow? zawiera bowiem znajome motywy, typową dla Andrews opowieść rodzinną podlaną sporą ilością romansu (już nie tak kontrowersyjnego, jak to bywało wcześniej, a wręcz mocno klasycznego, ocierającego się o schematyczne potraktowanie tematu) i sekretów przeszłości. Te ostatnie jednak zamiast zdominować fabułę, zdają się pozostawać wciąż na dalszym planie. Klimat nie jest więc tak wiktoriański, jak ten, który mieliśmy okazję poznać we wspomnianych ?Kwiatach??, a sama akcja przyspiesza dopiero pod koniec powieści.

Jednych takie poprowadzenie fabuły rozczaruje, innym się spodoba, wszystko jest kwestią gustu. Jednak niezależnie od tego ?Willow? ze względu na styl czyta się lekko. Ot typowa powieść kobieca o rodzinnych tajemnicach, które ciągną się za bohaterką przez całe jej życie. Kto lubi tego typu utwory, z pewnością będzie bawił się nieźle i tej właśnie grupie czytelników mogę ją polecić.