Wilczy trop

To pierwsza część nowej serii Patricji Briggs. Tym razem autorka w tej serii będzie opisywała losy stada z Montany, które znamy już z serii o Mercedes Thomson. Jak zwykle w książkach tej autorki opisany jest świat wilkołaków, w którym obowiązują inne prawa i obyczaje niż w świecie ludzi a osobniki, które nie chcą się podporządkować tym prawom są brutalnie traktowane. Mam nadzieję, że kolejne tomy tej serii będą również zachwycające jak seria o Mercedes Thomson.

Fantastyczna książka, która porywa już od pierwszych stron i nie pozwala oderwać się od lektury, nim nie przeczytamy ostatniego zdania na ostatniej stronie. Patricia Briggs wykreowała w swojej powieści wspaniały, złożony świat wilczej gromady, pełen zależności i rządzący się zupełnie innymi od ludzkich prawami. A wszystko to jest spójne i logiczne, nadając całości wiarygodności, dzięki której można czuć, jakby to wszystko działo się tuż za rogiem. Bohaterowie, zarówno główni, jak i dalszoplanowi, to stado obdarzonych różnymi cechami indywidualności. Każdy z nich jest barwny, ma złożoną osobowość i sprawia, iż cała historia nabiera charakteru. Niektórych już od pierwszej chwili można obdarzyć sympatią, innych znienawidzić, a jeszcze kolejnych, dzięki temu, iż pełni są sekretów i tajemnic, intrygują i nie dają się tak łatwo przypisać do żadnej z grup. Akcję powieści w większość osadzono w górach Montany, ale jeśli ktoś sądzi, iż jest ona równie senna jak wspominane krajobrazy, to bardzo się myli, gdyż od samego początku do samego końca coś się dzieje.
Tak więc wszystkich niezdecydowanych zachęcam, ?Wilczy trop? pozwoli Wam oderwać się na chwilę (gdyż całość czyta się ekspresowo) od szarej, zaokiennej codzienności i zapewni wspaniałą zabawę. A dla tych, którzy znają przygody Mercedes Thompson, książka będzie doskonałym uzupełnieniem wiedzy o wilkołaczym uniwersum.

Trochę czasu minęło odkąd trzymałam w ręku książkę, która tak fantastycznie i dokładnie opisywała wilkołaki - ich relacje i przynależność do stada, umiejętności, cele... i jeszcze o wiele więcej. To świetnie, że właśnie ta myśl nasuwa mi się jako pierwsza po przeczytaniu całej książki i która towarzyszyła mi od pierwszej strony. To pokazuje, że "Wilczy trop" zjada wszystkie paranormal romance na śniadanie i próbuje nam w pierwszej kolejności opisać historię OSOBY, a nie tylko jej ogromnego uczucia. Relacje Anny ze stadem na samym początku mnie zaszokowały, ale potem bardzo je doceniłam. Anna jest niezwykle ciekawą, uniwersalną bohaterką, którą polubi każdy bez względu na preferencje - otóż w wilkołaczycy siedzą dwie osobowości: ta bardziej dowcipna i zgryźliwa - wrodzona oraz uległa, delikatna, płochliwa - wyuczona. Dzięki temu fani zarówno jednego, jak i drugiego typu postaci będą w pełni uszczęśliwieni. Ja cenię sobie dodatkowo jej autentyczność - trudno, żeby dziewczyna cały czas była ze stali, ale z drugiej strony, jej odwaga rośnie wprost proporcjonalnie z liczbą przerzuconych kartek - Anna ewoluuje na naszych oczach. Na uwagę zasługują również Bran, Samuel, Walter i Asil, ale choćbym bardzo chciała opisać dlaczego, to nie chcę psuć Wam radości z ewentualnej lektury. Powiem tylko, że Bran kryje w sobie mroczny sekret, Samuel ma bardzo dziwny charakter (trudno ocenić, czy jest dobrym, czy złym człowiekiem), Walter jest dość tragiczną postacią, a Asil... no, o nim to już naprawdę nie mogę pisnąć ani słówka. Gorzej jest z postacią Charlesa Cornicka, który, jak dla mnie, został w powieści trochę spłycony - po pierwszym tomie nie wiemy o nim zbyt wiele (chociaż wzbudza naszą sympatię!), więc siłą rzeczy nie podzielimy (przynajmniej nie w tym stopniu) uczuć naszej głównej bohaterki. Fabuła jest świeża, ekscytująca i wciągająca, a wątek miłosny, jak już zaznaczałam, nie jest zbyt nachalny. Patricia Briggs świetnie sobie radzi z pisaniem urban fantasy, naprawdę można brać z niej przykład! Autorka na kartach "Wilczego tropu" puszcza fanom sagi o Mercedes Thompson oczko (obydwie historie mają miejsce w tym samym uniwersum) i niby mimochodem o niej wspomina - to bardzo miłe wtrącenie sprawia, że my, fani Mercy, uśmiechamy się szeroko i mamy ogromną ochotę na powrót do całej serii. Po przeczytaniu ostatniego zdania zaczęłam wyć z żalu, niczym wilkołak. Lektura skończyła się w tak pięknym momencie, że nie potrzebowałaby już kontynuacji. Ja wietrzę jednak sporo pokładów niewykorzystanego potencjału i... umiem korzystać z Wikipedii, tak więc z Alfą i Omegą spotkamy się jeszcze nie raz! Ja, i moja siostra wilczyca, z czystym sercem polecamy Wam tę książkę. Jeśli lubicie wilkołaki, magię i wyprawy w góry, to nie wahajcie się po nią sięgnąć - naprawdę warto.

Do urban fantasy nie trzeba mnie szczególnie przekonywać. Zwłaszcza tych, które wychodzą nakładem Fabryki Słów. Jeszcze się nie zawiodłam i jestem szalenie zadowolona, że wydali kolejną serię pani Briggs! Kiedy tylko zobaczyłam zapowiedź "Wilczego tropu" oczy mi się zaświeciły, a chęć na tą książkę rosła i rosła, aż wreszcie mogłam ją zaspokoić. Dobre fantasy musi mieć przede wszystkim znakomite postaci, interesującą fabułę, napięcie napędzane mocną akcją. Zatem czy "Wilczy trop" ma to wszystko? Zacznę od tego, że spodziewałam z goła się czegoś innego. Co prawda książka już od pierwszych stron mnie zachwyciła i naprawdę ciężko było mi się od niej oderwać, ale mam jedno zastrzeżenie względem głównej bohaterki. Jednak o tym nieco później. Najpierw chciałabym zaznaczyć, że jestem zachwycona stylem autorki. Jest naprawdę nienaganny, przez co książkę czyta się z wielką przyjemnością. Następną rzeczą, na którą pragnę zwrócić uwagę, jest fakt, iż autorka po raz kolejny stworzyła nam cykl o wilkołakach. Ja wszytko co z wilkami ma wspólnego, wprost uwielbiam, tak więc książka ląduje na regale z ulubionymi! Co więcej? Akcja jest tutaj bardzo świetnie wyprowadzona. Uderza w czytelnika z wielką mocą już od początku. Fabuła napędzana jest szybkimi zwrotami akcji - co akurat w urban fantasy jest czymś normalnym, bądź powinno takim być. Przygoda interesująca, aczkolwiek czasem miałam drobne "ale", jednak rozumiem, iż jest to tom pierwszy, a tym samym wprowadzający nas w świat Alfy i Omegi. Coś o samych postaciach, zacznę od Anny Latham - głównej postaci kobiecej, która z początku wzbudziła moją wielką sympatię, ale niestety w pewnej chwili mnie wręcz irytowała. Dlaczego? Otóż rozumiem, że Anna nie miała łatwego życia. Od początku przemiany musiała sobie radzić sama, była poniżana i gwałcona przez mężczyzn ze swojego stada. Była traktowana jak nic nieznacząca wilczyca, ale czy nie mogłaby się jednak mniej nad sobą użalać? Sądziłam, że autorka wniesie pewne zmiany w jej charakter, że Anna weźmie się za siebie i stanie się twardsza, ale nie. Ona cały czas podkulała ogon pod siebie, a w najmniej odpowiednich momentach pokazywała jaka to ona nie jest odważna - przez co właśnie takie "ataki" odwagi mnie śmieszyły. Niestety, ale Anna zupełnie mnie rozczarowała. Natomiast jeżeli chodzi o Charlesa Cornicka... Jest to jedna z najbardziej pozytywnych postaci w tej książce! Uwielbiam gościa. Mimo, iż jest swego rodzaju szychą w stadzie, nie chełpi się swoją pozycją. Robi co do niego należy, nie poniżając innych. Nie jest arogancki, twardo stąpa po ziemi i jest bardzo mocnym charakterem. Jednak tutaj też moje wyobrażenie względem postaci męskiej było inne. Wątek miłosny oczywiście jest i gra całkiem ważną rolę. Sądziłam jednak, że napięcie pomiędzy Charlesem, a Anną będzie większe, że nie wszystko potoczy się w tak szybkim tempie. Niemniej autorka się postarała i stworzyła ciekawą parę z tej dwójki. Tajemnica jaką ukryła przed nami pani Briggs była nie lada gratką. Naprawdę nie spodziewałam się właśnie takiej akcji, jaka miała miejsce w górach. A już na pewno nie sądziłam, że autorka zaskoczy nas takim czarnym charakterkiem. Na początku sądziłam, że owym wcieleniem zła, które będzie królowało przez całą książkę będzie Leo bądź Justin, a tutaj taka niespodzianka. Bardzo sprytne i ciekawe zagranie. Reasumując, "Wilczy trop" jest książką, która musi zawitać na półce każdego konesera naprawdę dobrych książek. Niewątpliwie pani Briggs jest autorką, której wszystkie dzieła (oczywiście te wydane u nas) znajdą miejsce na najwyższej półce w moim regale. Świetne i mocne urban fantasy.