Wieża asów

loha do szpitala. To koniec mojego raportu. ZEZNANIE EDWARDA SHILOHA ZW. ,,ZRĘCZNYM EDDIEM", 16 WRZEŚNIA 1946 R. (FRAGMENTY) ...wszystkie pięć pocisków w balony. Potem uderzył w nas samolotem. Burta poszła. Fred i Filmore wypadli bez spadochronów. Gdy ciśnienie spadło, ledwie mogłem się poruszać, kombinezon był strasznie ciasny. Próbowałem przypiąć spadochron. Widziałem, że doktor Tod bierze zapalnik i idzie w stronę bomby. Poczułem, że samolot odpada od gondoli. A potem się spostrzegłem, że w tej dziurze stoi Śmig. Wyjąłem spluwę, gdy zobaczyłem, że koleś daje ognia. Ale wtedy on upuścił gnata i podszedł do Toda. -- Bierz go, bierz go! -- wrzeszczał Tod przez radio. Udało mi się raz strzelić, ale chybiłem, a potem Śmig chwycił Toda i tę bombę. Wtedy uznałem, że moja robota skończyła się jakieś pięć minut temu i nie płacą mi za nadgodziny. Wychodzę zza sterów i wciąż słyszę krzyki przez radio. Ci dwaj tarzają się po podłodze, aż w końcu Tod wyciąga swojego colta i pakuje w Śmiga cztery kule, a przysięgam, że stał bliżej niego niż ja teraz pana. Potem zwalili się na pokład, a ja wyskoczyłem przez dziurę w burcie. Tylko głupio zrobiłem, wiem, za szybko pociągnąłem linkę i spadochron nie otworzył się jak należy, cały się poskręcał, a ja odpłynąłem. Tuż przed tym wybuchem. A potem obudziłem się tutaj i zobaczyłem, że mam o jednego buta za dużo, wie pan? ...co mówili? Większości nie zrozumiałem. Najpierw Tod wołał: ,,Bierz go, bierz go", więc strzeliłem. Potem pobiegłem do dziury. Obaj wrzeszczeli. Słyszałem Śmiga przez radio w skafandrze, gdy zetknęli się hełmami. Chyba co chwilę na siebie wpadali, bo słyszałem, jak obaj dyszą. Potem Tod wyciągnął colta i strzelił cztery razy, krzycząc: ,,Giń, Śmigu! Giń!", a wtedy aż podskoczyłem, a oni chyba mocowali się jeszcze przez chwilę, a potem usłyszałem, jak Śmig mówi: ,,Jeszcze nie mogę zginąć. Nie widziałem Jolsona". Od śmierci Thomasa Wolfea upłynęło osiem lat, ale to był dzień w jego stylu. W całej Ameryce i na półkuli północnej panowała wówczas chłodna, przejrzysta aura, jak zawsze, gdy lato w końcu ustępuje, a pogodę zaczynają kształtować fronty znad bieguna i Kanady, nie Zatoki i Pacyfiku. W końcu zbudowali Śmigowi monument -- ,,pomnik chłopca, który jeszcze nie mógł zginąć". Zmęczony życiem dziewiętnastoletni weteran powstrzymał szaleńca przed wysadzeniem Manhattanu. Gdy opadły emocje, w końcu zdano sobie z tego sprawę. Ale zaczęto o tym myśleć o wiele później, podobnie jak o innych rzeczach, jak powrót na studia albo kupno lodówki. Upłynęło dużo czasu, zanim ktokolwiek przypomniał sobie, jak wyglądało życie przed 15 września 1946 roku. Gdy mieszkańcy Nowego Jorku spojrzeli w górę i zobaczyli wybuchający sterowiec, myśleli, że ich kłopoty dobiegły końca. Oczywiście bardzo się mylili, tak bardzo jak wąż wypełzający na ośmiopasmową autostradę. Daniel Deck Godot jest moim drugim pilotem: biografia Śmiga Lippincott, 1963 r. Z wysoka powoli opadała drobna mgiełka. Część, niesiona wiatrem w prądach strumieniowych, popłynęła na wschód. W dole mgła znów nabierała kształtu i zawisała niczym wirga, z wolna opadając na miasto, smugi rozwiewały się i znów formowały, pędząc jak lekkie obłoki przed burzą. Opadając na ziemię, wydawały szemrzący dźwięk niczym delikatny, jesienny deszcz. Śpioch Dostępne w wersji pełnej Świadek Dostępne w wersji pełnej Procedura łamania Dostępne w wersji pełnej Interludium nr 1 Dostępne w wersji pełnej Kapitan Katoda i tajemniczy as Dostępne w wersji pełnej Powers Dostępne w wersji pełnej Chwile w życiu żółwia Dostępne w wersji pełnej Interludium 2 Dostępne w wersji pełnej Długa, mroczna noc Fortunata Dostępne w wersji pełnej Transformacje Dostępne w wersji pełnej Interludium 3 Dostępne w wersji pełnej Głęboko w dole Dostępne w wersji pełnej Interludium 4 Dostępne w wersji pełnej Sznurki Dostępne w wersji pełnej Interludium 5 Dostępne w wersji pełnej Zjawa nawiedza Manhattan Dostępne w wersji pełnej Nadchodzi łowca Dostępne w wersji pełnej Epilog: Trzecie pokolenie Dostępne w wersji pełnej Dodatek Dostępne w wersji pełnej Dostępne w wersji pełnej Nota wydawnicza Dostępne w wersji pełnej Tytuł oryginału Wild Cards I Copyright (C) 1986 by George Martin Expanded edition (C) 2010 by George Martin and the Wild Cards Trust All rights reserved Copyright (C) 2014 for the Polish translation by Zysk i S-ka Wydawnictwo , Poznań Cover Art Copyright (C) Michael Komarck Redaktor Robert Cichowlas Wydanie I ISBN 978-83-7785-598-0 Zysk i S-ka Wydawnictwo ul. Wielka 10, 61-774 Poznań tel. 61 853 27 51, 61 853 27 67 Dział handlowy, 61 855 06 90 Plik opracował i przygotował Woblink