Kim jest tem mężczyzna, który patrzy na nas zza cienia na tejże okładce? Jakiś pan- pomyślisz sobie. Czego on ode mnie chce?- Zadasz sobie wnet pytanie. Patrzy się... Ma jednak jeden, główny, najważniejszy cel- pisanie, tworzenie nowych wierszy. A ja? Co ja mam robić? Opisać. Długo zastanawiałam się, jak opisać ten niezwykły tomik poezji. Nie da się go bowiem opisać normalnymi, zwykłymi słowami. Staff "szaleje" tu nie na żarty. W jednym wierszu napawa nas smutkiem: "Ktoś dziś mnie opuścił w ten smutny dzień słotny. Kto? Nie wiem. Ktoś odszedł jestem samotny". W drugim zaś- przmienia się w pełnego życia poetę, który napawa nas optymizmem, szczęściem. Dzięki niemu chce się nam żyć. W porównaniu do współczesnych poetów Staff jest niewątpliwie najlepszy. Nie dorasta im do pięt. Dzisiaj staffowskiej poezji jest zdecydowanie za mało w podręcznikach. Rzadko można spotkać je również w księgarniach. Dlaczego? Nie wiem. Mało kto docenia tego niezwykłego poetę. A jest on przecież oryginalny, dopasowuje się do naszych najśmielszych oczekiwań. Kiedy chcemy się powzruszać- otwieramy tenże tomik, kiedy chcemy się rozweselić- również. Są to więc wiersze dla każdego- romantyka, osoby wrażliwej, dla osób z poczuciem humoru, oraz dla tych, którzy w danym momencie chcą sobie ów zły humor poprawić, ale i dla osób samotnych, których ktoś właśnie opuścił w ten smutny dzień słotny, aby ukoić ból po stracie drogiej i bliskiej sercu osoby... Niech więc ten tomik każdy ma przy sobie, niech będzie dla nas amuletem szczęścia, poprawy nadtroju, ukojeniem smutku, rozweselaczem w jednym. Nie warto liczyć tu pieniędzy- w świecie Staffa po prostu ich nie ma....
