Urok Grace`ów

Każdy z nas, kiedy trafia do nowego miejsca zamieszkania i nowej szkoły chce być w centrum zainteresowania i być szanowany. Kwestia oczywiście nowych kolegów z klasy jest priorytetem, bo kto nie chce mieć przyjaciela na całe swoje szkolne życie?

River właśnie trafia do szkoły gdzie rządzi wspaniałe rodzeństwo Grace?ów.
Summer, Thalia i Fenrin, to rodzeństwo zawsze w centrum uwagi i każdy, kto chodzi do tej szkoły stara się chociaż o jednodniowe ich zainteresowanie.
Jednak nowo przybyła River stara się małymi kroczkami zainteresować sobą wszystkich troje. Ponieważ sama także chce być blisko nich i obracać się w kręgu zainteresowania rodzeństwa.
Pierwszym z trojga okazuje się Fenrin, chłopak który uchodzi za najprzystojniejszego i najfajniejszego ze szkoły. Swoją postawą, która oznacza zimną osobę, dziewczyna stara się nie zepsuć tego co udało jej się uzyskać, w końcu zasiada przy stole rodzeństwa.
Stara się nie popełniać błędów z przeszłości, które do teraz ukrywa, bo przecież to właśnie przez nią musieli się przeprowadzić do innego miasta.
Coraz częściej przebywając ze wspaniałym rodzeństwem, River dowiaduje się bardzo ciekawych rzeczy związanych z przeszłością trójki.
Podczas dziewiątych urodzin bliźniąt ? Fenrina i Thalii, zdarzył się pewny wypadek, który osądził całą rodzinę. Po całym mieście chodzi plotka, że tak samo jak rodzeństwo, i rodzice mają umiejętności magiczne. Mieszkając właśnie tam cała rodzina sprowadziła na miasteczko złą klątwę przez, którą dzieją się dziwne rzeczy.
Wkrótce River dowiaduje się, że zainteresowanie nią rodzeństwa wynika z tego, że dziewczyna jest dla nich tak jakby słońcem i świeci się, co oni tłumaczą widzeniem tego.
Pewnego razu nastolatka tak bardzo wierzy w to, że zakłada swoją własną księgę czarów i odkrywa, że podobnie jak rodzeństwo ma umiejętności magiczne.

Po przeczytaniu książki wydaje się jakby to był tylko jeden tom i na tym koniec, lecz szczerze w to wątpię, ponieważ na grzbiecie książki można zauważyć napis pierwszy tom i łatwo wydedukować, że będą następne.
Podczas czytania w fabule wyskakują pewne zadziewające fakty, które albo umilają, albo też pogarszają historię.
Ogólnie książka tak jakoś średnio mi się spodobała, ale może kiedy poczekam, wyjdzie następny tom, który okaże się lepszy od pierwszego.


Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

Lauren Eve jest dzieckiem dwóch kultur, taką francusko-brytyjską hybrydą. Dorastała w Kornwalii, miejscu przesyconym magią. Lubi Jeana-Claude Van Damme?a, Terry?ego Pratchetta i ciasto czekoladowe.

Pamiętacie Zmierzch Stephenie Meyer? Od początku opowieści Lauren Eve miałam nieodparte wrażenie, że gdzieś już to było. Może nie dosłownie, ale jednak. I w przypadku Zmierzchu i Uroku Grace?ów znaczącą rolę dla fabuły ma rodzina, do której chyba każdy chciałby się zbliżyć, ogrzać się w ich blasku, jednocześnie się ich bojąc. Cullenowie i Grace?owie trochę podobni, a jednak całkiem różni. Jedni są wampirami, drugich posądza się o czary. Obie rodziny są wpływowe, bajecznie bogate, a ich członkowie są piękni. Ale dość porównań, choć znalazły by się i inne.

Główną bohaterką i jednocześnie narratorką książki jest piętnastoletnia River. Dziewczynę, jak wielu przed nią fascynuje rodzeństwo Grace?ów: Summer, Thalia i Fenrin, które nieoficjalnie trzęsie całą szkołą. River jest w szkole nowa i samotna i chciałaby móc się do nich zbliżyć, szczególnie do Fenrina, do którego wzdychają (nie tylko po cichu) również inne uczennice. Czy to się jej uda? I co z tego wyniknie?

Lauren Eve miała nawet niezły pomysł na powieść, ale gorzej jej poszło z jego realizacją. Bardzo nie lubię zmarnowanego potencjału, a właśnie tutaj się z tym zetknęłam. Zdecydowanie coś w tej książce nie gra. Na pewno jest to postać River, która od samego początku mocno mnie irytowała. Chwilami naprawdę nie wiedziałam o co chodzi dziewczynie.

Pierwsza połowa opowieści ciągnie się jak przysłowiowe flaki z olejem. Gdyby nie to, że zawsze staram się z całych sił żeby nie rzucić książką w kąt, nigdy nie dowiedziałabym się jak ta historia się kończy. Druga połowa ratuje powieść, ale jednak niesmak pozostaje. I dopiero tak naprawdę w drugiej połowie coś drga i zaczyna się dziać. Na pochwałę może zasługiwać tylko zbudowanie bardzo ciekawej, dusznej, mrocznej i nasyconej magią atmosfery.

Powiem wam, że ciężko czyta się książkę, gdy od początku nie lubi się jej bohaterów. Tak miałam w przypadku Uroku Gace?ów. Nie potrafiłam się zmusić, żeby darzyć kogokolwiek sympatią. Wyniosła i chłodna Thalia; niejednoznaczny Fenrin; Summer, której postępowanie wydaje się dziwne. I główna bohaterka, która powinna zespajać historię, ale chyba udaje jej się tylko wszystko psuć.

Lauren Eve wyszła jedna rzecz. Otóż mam na myśli pewną tajemniczość i niedopowiedzenia. Lubię takie klimaty w książkach. Ale nie można budować opinii na podstawie tak niewielkiego lubienia. Pozostaje mi mieć nadzieję, że drugi tom? tak jest drugi i być może również zostanie przetłumaczony ? będzie lepszy, choć z doświadczenia wiem, że drugie spotkania z tymi samymi bohaterami bardzo rzadko wypadają dobrze. Ale trzeba mieć nadzieję.

Urok Grace?ów jest taką książką, która powinna otrzymać dwie oceny. Wyraźny podział na dwie części ułatwiłby ich wystawienie. Gdyby można było przeczytać tylko drugą część, to doradzałabym pominięcie pierwszej, ale niestety tak się nie da. Coś tam jednak zostało przemycone na początku opowieści, bez czego nie da się przebrnąć przez resztę książki.

Niektórzy z was wiedzą, że jestem książkowym masochistą, więc zapewne sięgnę po drugi tom opowiadający o River i rodzinie Grace?ów. Żywię nadzieję, że coś się zmieni i bardziej polubię główną bohaterkę. I w tym momencie mam problem, bo z reguły polecam przeczytaną powieść innym. W tym przypadku nie wiem co zrobić i najlepiej będzie jeśli decyzję czytać czy nie pozostawię wam.

W pewnym nadmorskim miasteczku mieszka rodzina inna niż wszystkie. Tajemnicza, wręcz mityczna, kochana i nienawidzona. Grace?owie zdają się być niemal bogami. Piękni, bogaci, mieszkający w wielkim domu na odludziu. Zdajają się być perfekcyjni w każdym calu. Bez najmniejszej rysy na idealnym obliczu. Nikt w miasteczku nie ma wątpliwości, że to za sprawą magii. Jak inaczej wytłumaczyć ich istnienie?

Najmłodsze pokolenie Grace?ów: Summer, Thalia i Fenrin, w liceum brylują jak prawdziwi celebryci. Choć nie zabiegają o niczyją uwagę, każdy chce choć na chwilę móc ogrzać się w ich blasku. Nowa uczennica, River, także pragnie się do nich zbliżyć, jej motywy są jednak zupełnie inne niż reszty uczniów. Owszem, zauroczyła ją aura mitycznej rodziny, a Fenrin przyprawia jej serce o szybsze bicie, ale dziewczyna ma zupełnie inny plan w stosunku do Grace?ów. Chce się do nich zbliżyć z powodu magii. Musi wiedzieć na pewno, czy potrafią nią władać. I to za wszelką cenę.

Grace?owie to postaci niemal z innego wymiaru. Tajemniczy, hipnotyzujący i całkowicie uzależniający. Odrobinę obawiałam się porównań do innego, ukrywającego swoje prawdziwe oblicze, rodzeństwa z zamierzchłej przeszłości literatury paranormal, ale na szczęście ani oni ani fabuła powieści nie mają z tamtą historią nic wspólnego. Choć Grace?owie niewątpliwie są intrygującymi bohaterami, najbardziej tajemnicza i trudna do rozgryzienia okazuje się sama River- nasza narratorka. Nie jest to nawet jej oficjalne imię, ale jak twierdzi, jedyne właściwe i prawdziwe. River ma masę sekretów, nie zdradza nam ich od razu, jedynie sygnalizuje, że nie jest z nikim do końca szczera. Ukrywa coś mrocznego, historię, która była przyczyną jej przeprowadzki, coś co ma głęboko w sobie, ale nie opowie tego nikomu z obawy przed odrzuceniem.

Mimo licznych skojarzeń jakie nasuwają się po przeczytaniu opisu, książki Laurie Eve nie da się porównać do żadnej innej. To młodzieżówka, której nie da się zamknąć w sztywnych ramach. Nie romans paranormalny, nie do końca fantastyka, ale z całą pewnością nie obyczajówka. Najlepiej opisze ją chyba moje ulubione słowo, czyli: fantasmagoria. Opowieść z granicy jawy i snu, coś pomiędzy prawdą a złudzeniem. Magia nie jest tu wcale sprawą oczywistą. Raz jest, raz jej nie ma. W jednej chwili istnieje, by w drugiej okazać się nieprawdą. W świecie Grace?ów magia jest niczym mgła. Widzisz jej niewyraźne smugi, zbliżasz się, chcesz ją złapać i zrozumieć, ale ta rozwiewa się nieuchwytna, tuż przed twoimi rękami. Zupełnie jakby jej nigdy nie było.

Wszystko to sprawia, że ?Urok Grace?ów? fascynuje i zadziwia. Tyle jest tu tajemnic, tyle niedomówień. A jednak czytanie powieści w której od początku kompletnie nie wiadomo o co chodzi, okazało się nieco nużące. Ciężko odgadnąć, co autorka ma na myśli, w jaki sposób chce poprowadzić opowieść, co właściwie chce nam przekazać. Przez większość czasu miałam wrażenie, że ona sama tego nie wie, że wciąż zastanawia się, co ma być prawdą, a co złudzeniem. W pewnym momencie miałam już dość tego pogrywania, bo odnosiłam wrażenie, że historia zmierza do nikąd. Dopiero zakończenie rozjaśnia wszystkie tajemnice, oddziela prawdę od fikcji i mocno zaskakuje. Zaskakuje tak bardzo, że czytelnik z miejsca zapomina jaki był zły i rozgoryczony wcześniejszą treścią. Dopiero wtedy uświadamiamy sobie, że autorka miała plan i to dobry plan, tylko coś zgrzytnęło w trakcie jego realizacji.

O CZYM? ?Urok Grace?ów?, to książka, której nie da się zaszufladkować. Jest niepokojąca, tajemnicza, pełna niedomówień i skrząca się od magii, a za razem całkowicie nieoczywista. Mieszanka zachwycająco-rozzłoszczająca, wywołująca skrajnie różne emocje, raz pozytywne raz negatywne. Historia poszukiwania swojego miejsca na świecie, odkrywania tego, kim się naprawdę jest i na jak wiele nas stać. To także opowieść o przyjaźni, zaufaniu, szukaniu akceptacji, zrozumienia i pragnieniu bycia kochanym. Wszystko w magicznej otoczce, która choć otula całość niczym barwna bańka mydlana może znacznie zniekształcić obraz. Jestem pewna, że takiej książki jeszcze nie czytaliście, ale jeśli się zdecydujecie, cokolwiek by się nie działo, pod żadnym pozorem nie rzucajcie jej w kąt przed poznaniem zakończenia. Każde zaklęcie trzeba wypowiedzieć do końca. Inaczej magia nie zadziała.

,,Urok Graceów to książka, którą czytało mi się w dziwny sposób naturalnie i płynie, tak jakbym oglądała to wszystko w jakimś serialu czy filmie. Jakbym sama była tego częścią. Nie powiem jednak, że mimo to miała tylko same plusy, bo tak nie było. Nie potrafię dokładnie powiedzieć co mi się spodobało. Za to z precyzją mogę powiedzieć co mi się NIE spodobało. Najbardziej chyba irytowała mnie trochę oś czasu, która była nieco dziwna. Nie czułam się jakbym przeczytała jedną książkę, a kilkadziesiąt. I sama nie wiem dlaczego, bo niby dużo się działo, ale jak bym miała określić pod względem akcji i zaskoczeń, to wyszłoby, że wcale tak dużo ich nie było. Sama nie wiem czemu miałam takie odczucia. Co do bohaterów, to też niezbyt przypadli mi do gustu. W jednej chwili darzyłam ich sympatią, a w drugiej miałam ochotę ich rozszarpać. Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej książki, była naprawdę dziwnaaa. Nie potrafię też dać jej jakieś słabej oceny, bo w ogólnym rozrachunku wypadła naprawdę dobrze. Czekam na dalsze części, które zamierzam przeczytać, mam nadzieję, że w nich autorka trochę podciągnie się w górę, bo po tej części mam wrażenie, że chciała napisać coś powalającego, ale nieco sama się w tym wszystkim pogubiła.

...

Macie ochotę na trochę magii? Bez różdżek, mioteł, fantastycznych zwierząt? Magii, pochodzącej z serca natury? Magii, której źródłem są cztery żywioły: woda, ogień, ziemia, powietrze? "Urok Graceów" to coś stworzonego dla was!
Graceowie to niezwykła rodzina. W miasteczku są dobrze znani, jednak większość informacji na ich temat pochodzi z plotek. W miejscowym liceum Summer, Thalia i Fenrin Grace cieszą się ogromną popularnością. Wszyscy chcą się z nimi przyjaźnić, jednak nikt nie potrafi przebić muru, którym się otoczyli. Aż do czasu! Nowej dziewczynie, River, udaje się wkroczyć do ich niezwykłego świata. Jak? Prawdą! Ale czy na pewno dziewczyna jest z nimi całkowicie szczera? Jaki sekret skrywa? Czy Graceowi naprawdę uprawiają czary? Czy klątwa ciążąca nad ich rodem naprawdę istnieje? Odpowiedzi musicie znaleźć sami!
Laure Eve wykreowała niezwykłą historię. Nie brakuje tu zwrotów akcji, tajemnic i wątpliwości. Nic nie jest do końca białe, ani czarne. Czarne charaktery pojawiają się z nikąd, zagnieżdżają się w bohaterach, których o złe czyny byśmy nie podejrzewali. W jednej chwili radość zamienia się w złość, przyjaźń w nienawiść, odwaga w strach. Kto jest dobry, a kto zły? - czytając, będziecie zadawać sobie to pytanie wielokrotnie!
Lekki styl pisania autorki od razu przypadł mi do gustu. Laure Eve okryła powieść gęstym płaszczem tajemnicy, zaskakując mnie na każdym kroku. Wprowadziła kilka wątków, których kompletnie się nie spodziewałam. Jako miłośniczka historii miłosnych, czułam się troszkę rozczarowana rozwiązaniem wybranym przez autorkę. Nie ma tu przesłodzonej historii, wątek romantyczny jest zaledwie kilka razy wspomniany. Nie mniej jednak stanowi istotny element powieści, a jego kulminacja ogromnie mnie zaskoczyła! A zakończenie? Takiego obrotu spraw się nie spodziewałam! Coś podejrzewałam, jednak sekret River pozostawał dla mnie tajemnicą do ostatnich stron. Nie przyszło mi do głowy, że tak potoczą się losy czwórki przyjaciół.
"Urok Graceów" to przyjemna młodzieżówka, utrzymana w enigmatycznym klimacie. Szkolne perypetie w połączeniu z magicznymi zaklęciami tworzą niespotykaną mieszankę. Nie ma tu utartych schematów, ani przewidywalnych wątków, za to ogromna determinacja bohaterów widoczna jest w każdym rozdziale. Jestem pewna, że przy tej książce nie będziecie się nudzić!

Grace?owie rządzą nie tylko liceum, ale i całym miasteczkiem. Wzbudzają ogromne zainteresowanie i każdy pragnie pławić się w ich blasku. Piękni, bogaci i posiadający władzę. Kuszą swoim czarem, ale ich urok potrafi być toksyczny. Kiedy w mieście pojawia się River nic już nie będzie takie same. Dziewczyna wkrada się w łaski Summer, Thali oraz Fenrina. Nikt nawet nie podejrzewa, że River skrywa własne sekrety!

Historia River wciąga od pierwszej strony, jednak początek bardzo przypomina ?Zmierzch?. Bogata rodzina, tajemnicze rodzeństwo i sekret do odkrycia jest dość mało oryginalny! Błąd! Porzućcie myśli i poszukiwanie podobieństw, bo ta książka jest zupełnie inna!

River jest wspaniałą bohaterką, nie dlatego, że jest idealna, bo do tego jest jej daleko, ale ma wiele plusów, które czynią tę dziewczynę atrakcyjną dla czytelnika. Pochodzi z mało zamożnej rodziny, jednak ma w sobie siłę, której brakuję większości ludzi. Jej pociąg do Grace?ów jest, co najmniej podejrzany. Dziewczyna prowadzi narrację w sposób mistrzowski. Sekrety ujawnia stopniowo, co buduję napięcia, a niewiedza momentami jest trudna do zniesienia. River nie zawsze lubiłam, ale życzyłam jej jak najlepiej.

Rodzina Grace?ów jest, co najmniej kontrowersyjna. Ślepo zapatrzeni w rodzinne, myślą, że świat będzie się przed nimi kłaniał. Z wielką chęcią poznałabym ich lepiej, bo pomimo burzliwej akcji, tak naprawdę mało wartościowych rzeczy zostało ujawnionych.

Akcja jest zawrotna, a River w roli narratora spisała się bardzo dobrze, bo momentami miałam wrażenie, że bohaterka snuję pewną opowieść, która obłędnie potrafi wciągnąć.



?Urok Grace?Ow? to książka całkowicie zaskakująca! Spodziewałam się romansu, a ten wątek, choć istotny, to z pewnością nie jest klasyczny i nie dominuję. Planowałam lekką lekturę na lato, a dostałam powieść groteskową, psychodeliczną, z delikatnymi elementami horroru, całkowicie nie sztampową! Były chwilę naprawdę mocne, a zwroty akcji przyprawiały o zawroty głowy. Akcja rozgrywa się w pięknym miejscu, a cudowne widoki wprawiają w letni nastrój, lecz nic bardziej mylnego. Klimat jest gęsty od napięcia, mroku i sekretów, a z każdą kolejną stroną, oczekiwanie jest bardziej wyczuwalne. Całość jest okraszoną magią, która jest dodatkiem, a jednak książka zaskakuję realnością emocji i pragnień, które potrafią zburzyć świat! WOW! Przyznaję, że obawiam się kolejnego tomu!

Polecam 5/6