Tylko mnie uwiedź

Amelia już w młodości pokochała cygańskiego koniuszego Colina. Chłopak opierał się temu uczuci świadomy swojej niskiej pozycji społecznej jednak to nie brak majątku rozdzielił parę a śmierć Colina. Dziewczyna cierpiała po śmierci ukochanego i mimo, że minęło sześć lat Amelia nadal nie potrafi oddać swego serce innemu. Kierowana rozsądkiem i praktycznością planuje ślub ze swoim najlepszym przyjacielem Ware. On szuka kobiety, która ujrzy w nim coś więcej niż majątek a ona kogoś, kto zaakceptuje je przeszłość i ojca przestępcę. Jej plany ulegają zmianie, kiedy podczas balu maskowego poznaję hrabiego Montoya, który budzi w niej ogień pożądania. Amelia ogarnięta żądza i fascynacją podąża za nieznajomym w masce i oddaje się swoim marzeniom, jednak fakt, że to Colin kryje się pod ukryciem wystawi jej uczucia na próbę.


To, że Colin pozostał przy żuciu zostało ujawnione w pierwszej części serii ? Tylko on?. Narrator pokazuje nam wydarzenia dotyczące bezpośrednio Colina jak i Amelii, dlatego też tożsamość Montoy jest znana od samego początku, oczywiście jest to zamierzone, ponieważ nie chodzi tu o niewiedze czytelnika a bohaterki. Colin po wypełnieniu zadania w Francji postanowił wrócić do ukochanej, jednak niefortunny zwrot wydarzeń wplątuję go w morderstwo i musi uciekać oraz jednocześnie próbuję udowodnić swoją niewinność wraz ze swoim pracodawcom Simonem.


Colin wielokrotnie podkreśla swoją miłość względem Amelii, jednak przeżył sześcioletnią rozłąkę i tu rzuca się fakt, że niebyły to lata celibatu. Czytając miałam mu za złe, że tak postąpił. Być może majątek jest ważny, ale, dlaczego pozwolił kobiecie swojego życia opłakiwać stratę ukochanego? Wątek ten wydaję się trochę naciągany lub za mało rozbudowany. Pomimo swoich wad polubiłam Colina za zdolność walki o uczucie oraz wyrzeczenia, aby osiągnąć cel, chociaż muszę powiedzieć, że ciężko mi było zrozumieć jego motywy tym bardziej, że Amelia nigdy nie oczekiwała od niego więcej. Pragnęła go dla niego samego, kochała takiego, jakim był. Jeśli chodzi o Amelię, to jest postacią, której nie da się nie lubić. Dobra, wyrozumiała a przede wszystkim obdarzona niezwykłym temperamentem i żywiołowością. Wewnątrz tej pięknej kobiety, są ukryte marzenia i dziecięca radość, która dodaję jej uroku. Może wydawać się to czymś pospolitym, jednak w czasach gdzie liczyła się pozycja i dobre zachowanie, każdy przejaw wzburzonych emocji jest czymś gorszącym.


Czytałam już książki z tej serii, poznałam styl autorki, dlatego się cieszę, że i tym razem mnie nie zawiodła. Akcja jak zawsze toczy się w zawrotnym tępię i po raz pierwszy chciałam, aby chwilami zwolniła. Miałam ochotę zagłębić się w niektóre wydarzenia i poznać szczegóły, lecz nie było mi to dane. W książce cały czas coś się dzieję i dzięki temu czyta się szybko a całość nakręca wiszący w powietrzu erotyzm oraz ogromna ilość intryg.


Po zakończeniu książki czuję nieodpartą chęć poznana dalszych losów Simona oraz hrabiego Ware. Ta dwójka wzbudziła moją sympatię oraz zadumę nad ich dalszym życiem. Szczególnie Ware zaimponował mi swoją dobrocią, szczerością oraz odwago. Mam nadzieję, że któryś z następnych tomów będzie dotyczył jego osoby. Jeśli chodzi o romanse oraz serie erotyczne, to ta należy do moich ulubionych. Tu bohaterowie nie uprawiają cały czas seksu. Podniecenie jest wyczuwalne i to dużo bardzie nakręca czytelnika niż ciągły seks.


?Tylko mnie uwiedź? to książka, którą warto przeczytać. Bohaterowie pełni życia i żadni namiętności, która jest wspaniałym urozmaiceniem zawrotnej akcji. Polecam !!!


5-/6

Sylvia June Day stała się jedną z popularniejszych autorek literatury erotycznej oraz romansów historycznych. Jej książki są wielokrotnie nagradzane i tłumaczone na czterdzieści języków. Osobiście mam za sobą już pięć jej publikacji i chociaż nie są niczym wybitnym, to z ciekawością zagłębiam się w historie przez nią tworzone.

Lubię pióro Day za lekkość, z którą tworzy, umiejętność przekazania emocji bohaterów, przedstawienie otoczenia, sposobu życia postaci, poglądów oraz oczekiwań związanych z pozycjami społecznymi w czasach, w których żyją. Powieściopisarka bez problemu i rzetelnie obrazuje daną epokę (stroje, mieszkania, zabawy). Całość utworu jest logiczna oraz spójna, akcja toczy się szybko i nie nuży. Autorce nie udało się uciec od schematyczności, ale pisze na tyle ciekawie, że nie odczuwa się tego aż tak mocno. ?Tylko mnie uwiedź? jest publikacją dopracowaną, ale w porównaniu do poprzedniej książki z tej serii jest odrobinę słabsza pod względem fabuły oraz wątku kryminalnego, brakuje dynamicznych i nagłych zwrotów wydarzeń. Day słynie również z tego, że subtelnie ale z pikanterią opisuje sceny łóżkowe, potrafi bez nadużywania przemocy pokazać, że może być pasjonująco i gorąco.

Bohaterowie wykreowani przez autorkę są naturalni i dopracowani, pełni wad oraz zalet, popełniają błędy, muszą ponosić konsekwencje swoich działań, nauczyć się akceptować siebie i uwierzyć w siebie oraz innych. Podobał mi się kontrast między nimi, różne charaktery i spojrzenie na niektóre sprawy sprawiają, że spotkania są pełne napięcia, a nawet czasem z nutką humoru. W romansach historycznych zawsze ciekawi mnie podejście mężczyzn do kobiet, to jak są traktowane, w jaki sposób się do nich zaleca. Nie podoba mi się za to fakt iż niektórzy panowie bez skrupułów idzie w konkury do jednej, a swoje potrzeby zaspokaja u drugiej. Jestem świadoma, że to było wtedy dopuszczalne jednak nie bardzo mi się to podoba.

?Tylko mnie uwiedź? czyta się szybko i przyjemnie, ale jest to jeden ze słabszych utworów autorki, a wiem, że stać ją na dużo więcej. Zabrakło mi napięcia, odrobiny niebezpieczeństwa. Niemniej spędziłam z nią kilka miłych godzin, odprężyłam się i odpłynęłam w zupełnie inny świat. Day nie pisze niczego ambitnego, ale jej powieści mają w sobie coś takiego, że nie sposób ich nie lubić. Może nie zżyłam się za bardzo z bohaterami, ale ich losy mnie interesowały i zaciekawieniem śledziłam ich poczynania. Pomimo słabszego wątku kryminalnego coś tam jednak się działo i było nawet interesująco, nić intryg była na tyle zawiła by do końca książki nie odkryć zamiarów niektórych osób. Nie jest źle, ale jestem pewna, że mogłoby być lepiej.

?Tylko mnie uwiedź? to drugi tom z serii, ale spokojnie można czytać go bez znajomości pierwszego ponieważ są to różne historie praktycznie niepowiązane ze sobą. Lekka, łatwa i przyjemna książka pozwalająca się odprężyć i przenieść do zupełnie innych czasów. Zwolennikom romansów historycznych na pewno się spodoba.

Nie jest to moja pierwsza pozycja tej autorki. Doskonale sobie zdawałam czego mogę się po niej spodziewać i co zastanę. Oczywiście nie zawiodłam się. To typowe opowiadanie o miłości, pożądaniu i dwójce zagubionych dusz. To romans historyczny, który nie wymaga zbyt wiele od czytelnika, a daje ukojenie i zapomnienie. W ciemno można sięgać, gdy mamy gorszy dzień lub gdy chcemy się wyłączyć i potrzebujemy chwili wytchnienia i relaksu. Takie historie wychodzące spod pióra pani Sylvii Day nadają się znakomicie.

Jest ona mistrzem w opisywaniu emocji. Jej postacie są żywe, kolorowe, pełne dynamizmu. Czytając odnosimy wrażenie, że są one z krwi i kości, a historia która jest opisywana toczy się u naszych sąsiadów za rogiem. Bez najmniejszego problemu jestem w stanie w nią uwierzyć, a powstrzymuje mnie jedynie zbyt odległa przeszłość poruszanych wydarzeń.

Szkoda tylko, że za każdym razem ten sam schemat się powiela. Książki te już mnie nie zaskakują. Są poprawne, fajnie napisane, ale to wszystko już było i za każdym razem się powtarza. Zmieniają się imiona i zarys historii, a reszta zostaje taka sama. Szkoda, że wydawnictwa bazują na fali popularności autorką i wydają książki, które ukazały się już kilka lat temu. Dość marketingowe podejście, ale poniekąd trafione.

Choć raz chciałabym sięgnąć po pozycję i być zaskoczoną podejściem do tematu. Szczególnie w przypadku romansu historycznego. On chyba najbardziej przejawia się standardowym podejściem autora. To tak na marginesie...

A wracając do treści i historii opisanej to oczywiście słodka bajka. Dwoje ludzi, którzy ze względu na różną pozycje społeczną nie może być ze sobą. Tragiczny wypadek rozdziela ich na wiele lat. Ona, choć pewna że zmarł kocha go nadal. On natomiast zostawia ją świadomie, by zdobyć majątek i być jej godzien. Opowieść pełna intryg, zdrad i niedopowiedzeń. Oczywiście z happy endem.

Trochę nie fortunnie zaczęłam czytać od drugiej części, a przypuszczam że są one ze sobą powiązane bohaterami. Ale już nic poradzić nie mogę. Zaraz się wrócę do pierwszej i nadrobię zaległości. Na szczęście każdą z nich można czytać oddzielnie. Każda z nich dotyczy innej pary bohaterów. Więc nie ma co rozpaczać. A tak na marginesie to nie ma żadnych oznaczeń na okładce która to pierwsza, a która kolejna.

Nie będę się rozpisywać nad treścią, gdyż musicie same do niej sięgnąć. Według mnie zasłużyła ona na sześć punktów stosując moją skalę oceniania. Poniżej jeszcze tylko lista podobnych romansideł do poczytania :-)

Fantastyczna książka o namiętnościach i emocjach wplątanych w zawiłą fabułę osadzoną w świecie pięknych kobiet w gorsetach i bogatych mężczyzn z rodzin szlacheckich. Sylvia Day ma tę dziwną umiejętność porywania czytelniczek do swojego wyimaginowanego świata, którym rządzą uczucia i pragnienia, przed którymi nie sposób uciec. A wszystko owiane nutką tajemnicy i pod osłoną nocy. O to on, który swoją tożsamość ukrywa pod maską całuje ją, biorącą ślub z mężczyzną, którego nie kocha i ubolewającą nad stratą swojej prawdziwej miłości. Wszystko prowadzi do opętania pożądaniem... Gorąca książka.