Tulipanowa gorączka

Jest nieźle, a nawet lepiej niż nieźle. Po dość rozwlekłym "Hotelu Marigold" kolejna powieść Deborah Moggach przeniesiona została na ekrany. "Tulipanowa gorączka" to opowieść o płomiennym pozamałżeńskim romansie w czasach, w których rozwody były nie do pomyślenia, ale sprytnym żonom dużo łatwiej oszukiwało się starych i naiwnych mężów. Sophia na początku tej powieści jest oddaną i wierną żoną: na swój sposób kocha Corneliusa, chociaż wyszła za niego z rozsądku i dla pieniędzy. Ale kiedy poznaje przystojnego malarza, Jana, jej uporządkowany świat szybko się rozpada. Bohaterka decyduje się porzucić dotychczasowe ideały, by wpaść w ramiona kochanka. Burzy tym samym kodeks wartości. Nie szuka usprawiedliwienia, bo i nie czuje się winna. Wie, że przyjdzie jej zapłacić za chwile szczęścia, ale na razie upaja się zmysłową obecnością Jana. Tulipanowa gorączka, jaka ogarnia kraj, to szansa na ucieczkę od rzeczywistości i podstawa śmiałych planów. Obok Sophii drugą bohaterką tomu jest Maria, służąca, która przez kaprysy swojej pani na długo traci ukochanego. Losy kobiet różniących się stanem i pozycją społeczną są jednak bardzo podobne... Deborah Moggach potrafi zaintrygować odbiorczynie obrazem wielkich namiętności. Inspiruje się renesansowym malarstwem holenderskim i sprawia, że lekturze będzie towarzyszyło wertowanie albumów (i internetu) dla odkrycia emocji zapisanych na płótnach. Ta książka, chociaż bardzo krótka, napisana jest zmysłowością i to skusi odbiorczynie.