TANIEC SZCZĘŚLIWYCH CIENI (twarda)

książka

Wydawnictwo Literackie
Oprawa twarda
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

 Laureatka literackiej Nagrody Nobla 2013
 "Taniec szczęśliwych cieni" to zbiór opowiadań pisarki zwanej kanadyjskim Czechowem. Piętnaście historii napisanych z niebywałą dbałością o szczegół i przenikliwością. Bohaterowie Munro są ludźmi z krwi i kości, w których nietrudno odnaleźć samego siebie. Ich oczami (głównie kobiet - dorosłych i nastoletnich) patrzymy w przeszłość. Na kartach zbioru spotykamy np. komiwojażera, który pewnego dnia puka do drzwi swojej dawnej miłości czy nastolatkę, której matka z poświęceniem szyje suknię na szkolny bal.  Munro w swoich opowiadaniach ukazuje przemijanie, złożoność więzów rodzinnych, specyfikę życia w małych miasteczkach i ogromne różnice między światem mężczyzn i kobiet.

`Najwspanialsza autorka opowiadań wśród żyjących pisarzy anglosaskich.`
 - Bonnie Brody, Fairbank Reader


Alice Munro (ur. 10 lipca 1931 w Wingham w prowincji Ontario) - laureatka literackiej Nagrody Nobla (2013) oraz nagrody Bookera (2009). "Mistrzyni współczesnego opowiadania" - jak określiła ją w uzasadnieniu werdyktu Szwedzka Akademia, a na co dowodem jest często używane przez dziennikarzy i czytelników określenie "kanadyjski Czechow". Akcja większości jej utworów osadzona jest w południowo-zachodniej części stanu Ontario, gdzie urodziła się i dorastała autorka. W swojej kameralnej twórczości wielokrotnie wykorzystywała wątki autobiograficzne, własne doświadczenia i przeżycia, choć jak sama twierdzi, to cztery opowiadania kończące ostatnią książkę "Drogie życie" `najwierniej oddają to, co chciałaby powiedzieć o sobie i swoim życiu`. Po jej publikacji Alice Munro ogłosiła przejście na literacka emeryturę. Na polskim rynku autorka nie jest jednak jeszcze w pełni znana. Na wydanie czekają m.in. tomy "Księżyce Jowisza" i "Odcienie miłości". W swoim dorobku pisarka ma także dwie nagrody Trillium Book Award (1990, 2013) oraz trzy wyróżnienia literackie przyznawane przez Gubernatora Generalnego Canady (1968, 1978, 1986). Przez czytelników uwielbiana jest za szczerość, oszczędność słowa, kameralność swoich utworów i za to, że pisze o `zwykłym życiu i zwykłych ludziach`. Alice Munro odpowiada: `to nieprawda, każdy z nas jest wyjątkowy`.

Tytuł oryginalny: Dance of the Happy Shades
Przekład: Agnieszka Kuc
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Literackie
Oprawa: twarda
Okładka: twarda
Wprowadzono: 13.11.2013

RECENZJE - książki - TANIEC SZCZĘŚLIWYCH CIENI

4.4/5 ( 5 ocen )
  • 5
    3
  • 4
    1
  • 3
    1
  • 2
    0
  • 1
    0

Sosenka

ilość recenzji:222

brak oceny 14-01-2014 14:25

Alice Munro jest już autorką na stałe goszczącą na moim blogu i właściwie nie ma ostatnio miesiąca, w którym nie przeczytałabym choć jednej jej książki. Często też wracam do poprzednich, już zrecenzowanych, bo są one naprawdę skarbnicą złotych myśli i idealną lekturą na wieczór, kiedy chcę odpocząć, lub po prostu poczytać coś mądrego, co skłania do refleksji, wzrusza i oczarowuje. Jest to tym bardziej proste, że każda kolejna powieść ma ten sam schemat wydania, czyli kilkanaście krótkich historii zawartych w jednej książce. Dla mnie to idealne rozwiązanie, bo mogę w każdej chwili sięgnąć po jedno, konkretne, które najbardziej mi się spodobało, poza tym jest to bardzo dobry patent dla osób nie lubiących sztywnego przymusu czytania książki "po kolei". Tu można skakać do woli i czytać opowiadania według własnego uznania.
Myślę, że stali czytelnicy doskonale znają już biografię tej autorki. Alice Munro napisała mnóstwo książek, właściwie jest to pisarka bestsellerowa, nagrodzona wielokrotnie choćby nagrodą Bookera czy nawet Nagrody Nobla! Chyba już same te wyróżnienia są najlepszą rekomendacją do tego, by zapoznać się z jej twórczością.
Kolejnym tomikiem jaki przeczytałam, jest "Taniec szczęśliwych cieni". Tym razem autorka zabiera nas w podróż po Kanadyjskich miasteczkach, wsiach i farmach. Poznajemy historię szukającego dawnej miłości komiwojażera, nastolatkę czekającą z niecierpliwością na swoją pierwszą balową suknię, czy kobietę o pękniętym sercu. Jak zwykle trudno było się nie wzruszyć podczas lektury, zarówno zaduma jak i lekki uśmiech towarzyszyły mi podczas większości opowiadań, jednak znalazłam swoich faworytów, do których mam nadzieję wracać często.
Jedną z historii, które szczególnie zapadły mi w pamięci, jest historia o nastolatce, które niechętnie wyczekiwała przyszłego balu szkolnego. Nie była ona ani popularna, ani towarzyska, więc wizja samotnego stania w kącie niespecjalnie ją cieszyła, z uwagi jednak na brak wymówki musiała się tam wybrać, tym bardziej, że jej matka od dawna przygotowywała dla niej suknię. Kiedy w końcu znalazła się wśród innych uczniów na potańcówce, nikt nie prosił jej do tańca, przez co prawie dała się namówić na opuszczenie balu i wyjście z popularną w szkole dziewczyną, Mary, jednak w ostatniej chwili wydarzyło się coś, co pozwoliło jej uniknąć tego i przeżyć dosyć znośny, jej zdaniem, wieczór, a także dostrzec, że życie nie jest tak złe jak sądziła.
Nie będę zdradzać szczegółów opowiadań, bo są one na tyle krótkie, że naprawdę łatwo jest zdradzić zbyt dużo. Choć niektórzy zarzucają autorce, że jej opowiadania są bardzo ogólne, jakby skrócone, ja uważam, że Munro zawiera w nich tylko to co najważniejsze i potrzebne do zrozumienia przesłania, bo o to przede wszystkim chodzi w jej twórczości.