Szósta klepka

Książka pt. "Szósta klepka", autorstwa Małgorzaty Musierowicz to pierwsza część z cyklu Jeżycjady. Opowiada o rodzinie Żaków, a główną bohaterką książki jest owa Celestyna Żak...
Celestyna jest dziewczyną bardzo zdolną, ambitną, mądrą, oczytaną, lecz ma kompleksy z powodu swojej urody - uważa, że ma zbyt grube łydki, że jest strasznie brzydka, oraz, że nigdy nie będzie miała z tego powodu chłopaka.
Cesia jest jedyną pracowitą osobą w domu - nie licząc cioci Wiesi. Dziewczyna robi niemal wszystko; jej siostra wcale jej nie pomaga. Po pewnym czasie Dmuchawiec - polonista Celestyny prosi ją o pomoc koleżance z powodu złych stopni, bohaterka znajduje chłopaka, a jej siostra Julia sprowadza do domu koleżankę Krystynę spodziewającej się dziecka... Dziewczyna ma już wszystkiego dość i decyduje się na śmiałe kroki.
Czy one pomogą? Czy Cesia znajdzie prawdziwą miłość? Czy uda się pomóc Danusi? Co jeszcze się stanie? Czym był ten śmiały krok?
Mi książka bardzo się podobała. Właściwie nie mogłam się od niej oderwać. Była to druga książka z serii Jeżycjady. Zaraz gdy skończyłam czytać tą książkę, zaczęłam czytać drugą cześć.

Kolejna super książka Małgorzaty Musierowicz. Zaczęłam kolekcjonować całą serię "Jeżycjady" i nie mogę przestać :) Chciałabym już mieć je wszystkie. Zachwycamy się zagranicznymi publikacjami a nasze, niemłode już książki, są super.

Kontuacja Jeżycjady w mistrzowskim wykonaniu Małgorzaty Musierowicz to prawdziwa uczta dla miłośników literatury ciepłej, rodzinnej, ale także nie przesłodzonej, mierzącej się z problemami codzienności. Autorka zabiera nas do zimowego Poznania, gdzie główna bohaterka - nastoletnia Cesia przeżywa swoją pełną wzlotów i upadków pierwszą miłość. Książka bardzo ciekawa, dobrze napisana, czyta się ją błyskawicznie. Mam wrażenie, że taki klimat powieści potrafi stworzyć tylko ta autroka i dlatego tak chętnie wracam do jej twórczości, mimo upływu lat.

Kontuacja Jeżycjady w mistrzowskim wykonaniu Małgorzaty Musierowicz to prawdziwa uczta dla miłośników literatury ciepłej, rodzinnej, ale także nie przesłodzonej, mierzącej się z problemami codzienności. Autorka zabiera nas do zimowego Poznania, gdzie główna bohaterka - nastoletnia Cesia przeżywa swoją pełną wzlotów i upadków pierwszą miłość. Książka bardzo ciekawa, dobrze napisana, czyta się ją błyskawicznie. Mam wrażenie, że taki klimat powieści potrafi stworzyć tylko ta autroka i dlatego tak chętnie wracam do jej twórczości, mimo upływu lat.

Pierwsza część Jeżycjady, do momentu włączenia do serii Małomównego i rodziny. Książka opowiada o rodzinie Żaków, a w szczególności o dojrzewaniu, miłości i sprawach szkolnych Celestyny. Ciepła, wzruszająca, śmieszna i pełna mądrości książka, do której chętnie się wraca. Ja osobiście co jakiś czas wracam do całej serii, żeby "przykleić sobie plasterek na serce" i wyciszyć się. Polecam :)

Książka pt. "Szósta klepka", autorstwa M. Musierowicz to pierwsza część z cyklu Jeżycjady. Opowiada o rodzinie Żaków, a główną bohaterką książki jest owa Celestyna Żak...
Celestyna jest dziewczyną bardzo zdolną, ambitną, mądrą, oczytaną, lecz ma kompleksy z powodu swojej urody - uważa, że ma zbyt grube łydki, że jest strasznie brzydka, oraz, że nigdy nie będzie miała z tego powodu chłopaka.
Cesia jest jedyną pracowitą osobą w domu - nie licząc cioci Wiesi. Dziewczyna robi niemal wszystko; jej siostra wcale jej nie pomaga. Po pewnym czasie Dmuchawiec - polonista Celestyny prosi ją o pomoc koleżance z powodu złych stopni, bohaterka znajduje chłopaka, a jej siostra Julia sprowadza do domu koleżankę Krystynę spodziewającej się dziecka... Dziewczyna ma już wszystkiego dość i decyduje się na śmiałe kroki.
Czy one pomogą? Czy Cesia znajdzie prawdziwą miłość? Czy uda się pomóc Danusi? Co jeszcze się stanie? Czym był ten śmiały krok?
Mi książka bardzo się podobała. Właściwie nie mogłam się od niej oderwać. Była to druga książka z serii Jeżycjady. Zaraz gdy skończyłam czytać tą książkę, zaczęłam czytać drugą cześć.

Poznań i jego mieszkańcy są zaledwie wątkiem pobocznym, gdy spojrzymy na szaloną rodzinę Żaków. Mieszkają sobie na ulicy Słowackiego, starają się godnie wychować swoje dzieci, chociaż najmłodszy z nich ma różne dziwne, jak na wiek, pomysły. Powieść zaczyna się więc od spalenia "Rzymu" godnego samego Nerona w wykonaniu Bobika, jednak to nie on jest bohaterem głównym tej części Jeżycjady.
Bohaterką główną jest Celestyna Żak, nazywana w rodzinie Cielęciną. Jest to zagubiona w świecie pierwszej klasy licealnej, dziewczyna, która chciałaby mieć przyjaciół, chłopaka lecz nie liczy na nic wielkiego. Myśli, że jest brzydka, bezwartościowa i jedynym, co może w takim wypadku zrobić jest pomoc rodzinie, a później zostanie lekarzem. Wiele wskazuje jednak na to, że życie Cesi ma ulec drastycznej zmianie, gdy przybliża się do niej Danka Filipiak, która jest materiałem na człowieka, a owy człowiek ma zostać wykreowany właśnie przez Celestynę. Wszystkie jej przygody zaczynają się od nieszczęsnej ściągaczki na matematyce, a później wydarzenia posuwają się już lawinowo. Jest więc tajemniczy brodacz, Jerzy Hajduk, Dmuchawiec, przyjaciele Julii... a wszystkie problemy spadają na głowę naszej bohaterki.
Jeżycjada jest jedną z tych sag, które można czytać bez końca, wciąż na nowo odkrywając tajemnice Poznania i jego szanownych mieszkańców. Polecane nie tylko dla Poznaniaków, ale również dla wszystkich Polaków!

Rodzina Żaków mieszkała w Poznaniu na ulicy Słowackiego w
starej przedwojennej kamienicy z wieżyczką. Dosyć duża liczba nietuzinkowych osób bytowała w tym ciekawym architektonicznie lokum. Dziadek Żak – senior rodu inżynier z przedwojennym dyplomem jak podkreślał przy lada okazji, był aktualnie na emeryturze i nadrabiał zaległości w czytaniu które gromadziły mu się przez całeżycie… Syn także inżynier, jego żona artystka rzeźbiarka, ich dwie córki oraz rozwiedziona z mężem córka seniora rodu ciocia Wiesia z pięcioletnim synem, urwisem
Bobkiem. Dwie córy juniora Żaka różniły się diametralnie. Julia o urodzie hiszpańskiej gwiazdy filmowej była studentką sztuk pięknych. Dziewczyna leniwa
, rozflirtowana przysparzała rodzinie kłopotów co niemiara. Osoba szczęśliwa i czerpiąca z życia pełnymi garściami. Celestyna nazywana pieszczotliwie przez dziadka Cielęciną była spokojnym pracowitym i niekłopotliwym, szesnastoletnim podlotkiem. Uważała że jest
brzydka, nieatrakcyjna i jej szanse na znalezienie sobie chłopaka równe są zeru… Cesia kochała bardzo swoją siostrę której zazdrościła urody , wdzięku i powodzenia u chłopaków. Nie zauważała swoich naturalnych walorów jak: miła buzia, burza jasnych włosów wijących się wokół twarzy, wdzięcznej sylwetki i
oczu koloru agrestu. Nie dostrzegała także tajemniczego wielbiciela który śledził każdy jej krok i wodził za nią rozkochanym wzrokiem .Byl to kolega z klasy Jerzy Hajduk, który początkowo dziwnie ją denerwował…
Książka roi się od postaci młodych ludzi pełnych przekory.
Jest pełna zabawnych, pouczających i momentami wzruszających wydarzeń.
Występują w niej postaci, które będą przewijały się praktycznie przez wszystkie tomy Jeżycjady. Jedną z nich jest wspaniały pedagog, profesor Dmuchawiec który kształtuje charaktery prawie wszystkich bohaterów tej pięknej poznańskiej sagi…