Skandaliści w koronach

Historia to nie jest to, co tygrysy lubią najbadziej. Kojarzy się z nudą i ciągłym graniem w statki pod ławką. Ja osobiście, z racji egzaminu z historii na studia, jakoś dawałam radę i na tyle się orientowałam, że maturę zdałam celująco, lecz nie oszukujmy się - to nie było moje hobby. Należy jednak podkreślić, że gdyby nauczyciele choć w części wykładali taką historię jak Pan Andrzej Zieliński w swojej książce, to większość uczniów leciałaby na lekcje historii jak na skrzydłach... Mamy nasz fajowy kraj. Od początku z ciężkim sąsiedztwem i niezbyt rozgarniętymi władcami (w większości). Wiadomo, że każdy okres historii Polski ma swoje za skórą, w związku z czym ciekawostek i anegdot nie ma końca. Np. to że "Bolesław II był dzieckiem (Mieszka II) z nieprawego łoża, w dodatku spłodzonym w czasie, gdy król Mieszko II ... był już wykastrowany". Albo to, że za czasów Bolesława Chrobrego "najczęściej winnego cudzołóstwa przybijano do drzewa gwoździem wbitym w mosznę i dawano mu do ręki ostry nóż. Mógł uratować sobie życie odcinając przyrodzenie. Kobiecie natomiast odcinano łechtaczkę i przybijano na drzwiach jej domostwa." Autor książki w sposób prosty i zrozumiały prowadzi nas przez meandry polskiej historii. Od Piastów, przez Jagiellonów aż do Poniatowskich i rozbiorów. Świetne pióro i mnóstwo ciekawych anegdot powodują, że książkę pochłania się jednym tchem. Ta książka jest fenomenalna - jej się nie czyta jak podręcznik, ją się pochłania jak dobrą powieść. "...Klątwami polscy biskupi szafowali nie tylko w odniesieniu do władców. Najbardziej kuriozalny przyadek odnotowano w XIV wieku kiedy to biskup wrocławski przeklął rajców tego miasta za... zatrzymanie wozu z beczkami świdnickiego piwa, którym tenże biskup zamierzał handlować we własnej karczmie." Uśmiałam się do łez. Mniej do śmiechu mi było, kiedy dowiedzałam się, że papież Eugeniusz III nałożył na Polskę klątwę, która nigdy nie została anulowana. Teraz wszystko jasne.... Tak właśnie czyta się tę książkę. Ciekawostka goni ciekawostkę, a wiedza podana jest w sposób niesłychane dostępny dla przeciętnego zjadacza chleba. Autor ukazuje straszne fakty z panowania naszych władców; ich zepsucie, ich brak dbałości o własny kraj, ich brak własnej godności. I tak dochodzimy do słynnego zrywania sejmów i Liberum veto, które było podnoszone w proteście "...przeciwko przedłużaniu obrad na czas poobiedni, a nawet przeciwko wniesieniu do sejmowej sali... świec aby obradować także po zmierzchu" Takich faktów "historycznych" jest w książce bez liku. Każdy powinien ją przeczytać. Czytelnik nabierze dystansu do tego, czego dowiedział się w szkole i zrozumie, że nawet człowiek w koronie jest tylko człowiekiem. Wiedza, którą nabyłam w trakcie tej lektury jest... warta jej zdobycia!

Chyba każdy wie, że Polska przez wiele lat była monarchią. Naszym krajem rządzili królowie i książęta. Różne były okresy w dziejach Polski: i te lepsze i te, o których pozytywnie mówić się nie da. Sprawdzało się przysłowie "raz na wozie, a raz pod nim". W pewnym stopniu za nasze klęski odpowiadali władcy, którzy mimo, że nosili korony to jednak byli ludźmi, którym zdarzały się błędy, pomyłki czy ulegali swoim zachciankom. Królowie i książęta nie byli aniołami. Mieli swoje nałogi, byli rozpustnikami i hulakami. Kochali czasem bardziej uczty, zabawę i seks niż dobro poddanych i kraju, którym rządzili. W imię zdobycia władzy mordowali, przekupywali, brali śluby. Jednym słowem i wśród koronowanych głów nie brak było łajdaków. Czy o nich pisały kroniki? Czasem kronikarze świadomie mijali się z prawdą, milczeli na temat pewnych spraw lub po prostu koloryzowali. Miało to miejsce pod dyktando samych zainteresowanych. Prawda po wielu latach wychodziła często na jaw. Historia od wielu lat jest w gestii moich zainteresowań. Jako mała dziewczynka uwielbiałam słuchać bajek i baśni o fikcyjnych władcach. Potem, gdy dorosłam samodzielnie zaczęłam czytywać o tych prawdziwie żyjących królach, królowych i książętach. Szczególnie zainteresowała mnie epoka Jagiellonów. Z tego też powodu z zaciekawieniem sięgnęłam po lipcową nowość Wydawnictwa Prószyński i S-ka "Skandaliści w koronach". Spodziewałam się książki ciekawej. Zostałam pozytywnie zaskoczona, bo jak się okazało ta publikacja jest arcyciekawa. Napisana prostym i przystępnym językiem, naszpikowana mnóstwem anegdotek i kontrowersyjnych ciekawostek przykuwa uwagę niczym bestsellerowy kryminał. Autor nie bawi się w owijanie w bawełnę zdarzeń niesmacznych, skandali i niechlubnych wyczynów. Ba, Pan Zieliński krytykuje niejednego pana w koronie i pisze odważnie o różnych zdarzeniach, które dawni kronikarze raczej by ukrywali. I co się okazuje? Nie tylko dzisiejsi politycy są uwikłani w afery i skandale. Dawni władcy też mieli wiele na sumieniu. No w każdym razie paru za swoje czyny trafiłoby dziś za więzienne kratki. Książka podzielona na rozdziały opowiada przeróżne fakty z historii Polski i Europy. Ukazuje dawne obyczaje, ale i łamie pewne stereotypy. Czyta się ją jednym tchem. To nie jest nuda mieszanka informacji, którą znajdziecie w podręcznikach. To rewelacyjnie napisana książka, której trudno się oprzeć. Jestem pewna, że gdyby tak pisano podręczniki dla uczniów, to historia byłaby ulubionym przedmiotem większości młodych Polaków. Czy Wy wiecie, że Jagiellonowie (prawie wszyscy) umierali na chorobę weneryczną przenoszoną drogą płciową? Czy znacie okrutne oblicze wielu Piastów, którzy byli nie tylko władcami, ale i gwałcicielami i zabójcami? Czy znany jest Wam fakt łapówkarstwa na sporą skalę wśród papieży, gdy stawką gry był polski tron? Który z polskich królów był gejem? Jeśli nie znacie odpowiedzi na powyższe pytania to oznacza, że lektura "Skandalistów w koronach" będzie dla Was idealną rozrywką. Zatem czas na zerwanie woalu z wielu twarzy w koronach, czas na poznanie prawdy, która czasem zszokuję. Życzę miłej lektury i niezapomnianych wrażeń.

Rewelacyjna książka!
I nie mówię tego dlatego, że współpracuję z wydawnictwem Prószyński i S-ka. Książka jest naprawdę ciekawa. Historyczna, ale pisana takim językiem, że zainteresuje każdego, kto chociaż w minimalnym stopniu zechce poznać historię naszego kraju na przestrzeni wieków (a powinien). Chciałabym, żeby lekcje historii były chociaż trochę podobne, prowadzone w podobny sposób. W wielu szkołach historia to przedmiot, na który trzeba wykuć wiele dat, zapisać notatki i definicje z podręcznika. O ile ciekawsza byłaby zwykła rozmowa na en temat (w której uczniowie braliby czynny udział) i oprócz faktów przytoczenie anegdot historycznych. Wydaje mi się, że właśnie kazanie, że historia to nie tylko nuda sprawiłoby, że wiele osób chciałoby ją poznać bardziej szczegółowo.
"Skandaliści w koronach..." to bardzo wciągająca pozycja. Mi przeczytanie jej zajęło dwa dni, a wcale nie poświęcałam każdej wolnej chwili na czytanie. Książka zawiera kilkanaście rozdziałów, które opowiadają o życiu naszych władców. Zawarte w niej tezy zostały poparte między innymi relacją kronikarzy: Galla Anonima i Jana Długosza, choć jak autor książki wspomina, nie wszystkie fakty znajdują w nich poparcie. Czasami nie ma w nich żadnej wzmianki o wydarzeniu, było po prostu zatajane (może było dla kogoś niewygodne? nie chciano stawiać naszego kraju w złym świetle? Z wielkim zaciekawieniem czytałam ten, który dotyczył rzucania klątw oraz życia Jadwigi. Wprawdzie o klątwach rzucanych przez Kościół uczy się w szkołach, ale nie jest to do końca wyjaśnione. Książka rzuca inne światło na wydarzenia powszechnie znane.
Polecam! Historię Polski powinien znać każdy więc warto przeczytać. Ja po przeczytaniu podrzucę komuś książkę bo i inni powinni skorzystać z tej okazji i czegoś się dowiedzieć.