Ród Wiedźmy z Savannah

Czary, zagubione dusze, hoodoo ? to codzienność Savannah, pięknego miasteczka kryjącego upiorne sekrety.

Czytanie w myślach, widzenie przyszłości, przesuwanie przedmiotów siłą woli, uleczanie. Kto z nas nie chciałby mieć choć odrobiny takich mocy? Każda wydaje się niezmiernie kusząca. Zdolnościami takimi od pokoleń może się poszczycić rodzina Taylorów, ród potężnych czarownic. Głową rodziny jest Ginny, jedna z kotwiczących. I tutaj muszę napisać, o co chodzi. Byli dawno temu tacy, którzy urodzili się bez mocy, a nazywano ich demonami. Istoty te przybyły z innego świata i uczyniły ludzi swoimi niewolnikami. Wiedźmy się zbuntowały, użyły magii i w ten sposób wydarły świat demonom. Wtedy powstała granica, która powstrzymuje je przed powrotem. Czarownice, które strzegą owej granicy, nazywane są kotwiczącymi. Początkowo było ich trzynaście, po jednej z każdego rodu potężnych wiedźm. Ale trzy rodziny wyłamały się, żałując udziału w buncie. Teraz granicy pilnuje dziesięć rodów.

Kotwicząca powinna wspierać wiedźmy wokół siebie. Pomagać słabszym wzrastać w mocy, prowadzić, dawać światło i uczyć, jak pełnić swoje funkcje odpowiedzialnie.

Kiedy Ginny zostaje zamordowana konieczny jest wybór nowej kotwiczącej. Od lat do tego zadania była przygotowywana Maisie, która przyszła na świat z ogromna mocą. Wybór Maisie wydaje się rozsądny, bo jej siostra bliźniaczka Mercy nie dysponuje magicznymi mocami. Jednak niesamowitym zdziwieniem dla wszystkich jest, gdy to Mercy wyciąga los, który wyznacza ją jako następczynię Ginny. Czarownica bez mocy, zwyczajny człowiek ? to nie może się stać. Dziewczyna, która dotąd była nazywana w rodzinie ?Rozczarowaniem?. Czy to możliwe, że to Mercy jest dzieckiem, dziewczynką z przepowiedni, która ma scalić wszystkie trzynaście rodów wiedźm?

Savannah ma moc zatrzymywania ludzi na ziemi jeszcze długo po tym, jak ich data przydatności do spożycia zostanie wyryta w marmurze. Tutaj nie trzeba być wiedźmą ani nawet medium, żeby zobaczyć ducha ? wystarczy uważać.

Bohaterowie książki są świetnie wykreowani. Broń Boże nie są kryształowi, ani czarno-biali. Każdy ma coś za uszami. Dzięki temu wydają się bardziej realni, nie wydumani. Na czoło jednak wysuwa się Mercy, główna bohaterka tej książki, to osóbka z charakterem. Nie jest idealna i jak każdy z nas popełnia błędy. I może właśnie dlatego się ją lubi. Jest trochę, jak dziewczyna z sąsiedztwa.

Ród to pierwsza część serii Wiedźmy z Savannah. Książka przeznaczona dla młodzieży, ale biorąc pod uwagę, że główna bohaterka Mercy ma dwadzieścia jeden lat, można przyjąć, iż jest to lektura dla każdego. Oczywiście dla każdego, kto lubi fantastykę, magię, czarownice i sekrety.

Wiedźmy z Savannah 1. Ród jest debiutem pisarza. Horn napisał powieść pełną emocji i zwrotów akcji. Jestem ciekawa, jak będzie w następnych częściach. Ta jest naprawdę dobra. Czyta się ją błyskawicznie i jest to zapewne zasługa niebanalnej historii, ciekawych postaci i lekkiego pióra pisarza. Czarownice i istoty nie z tego świata; magia, tajemnice, miłość, zdrada i kłamstwo, a to wszystko w jednej niegrubej książce. A do tego nic nie jest takie, jakie się wydaje. Niesamowita i magiczna opowieść, od której trudno się oderwać. Polecam Ród miłośnikom fantastyki i przyznam, że nie mogę się już doczekać kontynuacji.

Moje zamiłowanie do czarodziejek i wiedźm skończyło się gdzieś na etapie podstawówki, kiedy to wszystko zastąpiły tajemnicze i zaskakujące wampiry. I chociaż dalej kocham fantastykę, to jednak nie sięgam już tak bardzo po tego typu książki. Jednak mój sentyment do magicznych stworzeń nie z tej ziemi pozostał, więc postanowiłam sięgnąć po Ród. Czy wyszło mi to na dobre?

Mercy Taylor jest wyrzutkiem rodziny. Jako jedyna nie posiada magicznych mocy. Jej matka nie żyje, a ojciec jest nieznany. Pozostaje zawsze w cieniu siostry, która jest faworytką na miejsce kotwiczącej. Jednak los postanawia dać szansę dla młodej bohaterki. Wszystkie sekrety i tajemnice rodziny Taylorów powoli wychodzą na światło dzienne, a ona staje w obliczu nowego wyzwania.

Dzięki tej książce chociaż na chwilę powróciłam do mojego dzieciństwa, które pełne było magii. Coraz dalej wgłębiając się w życie Mercy, znów zostałam oczarowana światem wiedźm. Naprawdę nie sądziłam, iż tak bardzo przypadnie mi do gustu. Z początku myślałam, że książka będzie przeciętna, lecz po przeczytaniu kilku rozdziałów, zrozumiałam jak bardzo się myliłam. Wkręciłam się w magię, w różne intrygi rodziny Taylerów oraz zagadkowe miasteczko Savannah w stanie Georgii.


"? Maisie. Przez chwilę możesz być Maisie ? dopowiedziała,
a ja skinieniem głowy potwierdziłam, że ma rację.?


Książka nie opiera się jedynie na magii, lecz w tle możemy zauważyć wątek miłosny, który idealnie ukazuję naturę człowieka. To pokazuje nam, iż pozycja nie jest przesiąknięta jedynie fantastycznymi rzeczami, a zawiera również coś z czym my sami spotykamy się codziennie w swoim życiu. Pozwala to czytelnikowi zbliżyć się do bohaterów, przez chwilę poczuć się jak oni i zdecydowanie pomaga to w dalszym przeżywaniu książki. Ja sama poczułam więź, która połączyła mnie z główną postacią do samego końca pozycji.

Lektura utrzymuje dość tajemniczy nastrój, który pomaga nam w zatraceniu się w historii. Poprzez intrygi i częste zszokowania, coraz bardziej wkręcałam się w książkę i wsiąkałam w ten świat. Zdecydowanie jest to najmocniejsza strona Rodu i po prostu jestem pod wrażeniem tego jak bardzo potrafiłam się zatracić w tej książce.

Jeśli macie wiele obaw związanych z wątkiem, nie oszukujmy się - dość dziecinnym, jaki występuje w tej książce to musicie koniecznie po nią sięgnąć, aby rozwiać wszystkie wątpliwości. Magia, wspaniale wykreowani bohaterowie, wiele ciekawych wątków, tajemnic i zdarzeń, sprawią, iż Ród pokochacie już od pierwszych stron. Jest to bardzo lekka, przyjemna, a zarazem ciekawa książka, którą już dziś z chęcią Wam polecam.

MOJA OCENA: 7/10

"Ród" to znakomita powieść, nie tylko dla młodzieży. Jest bardzo oryginalna i porywająca. Autorka wykazała się nie lada kunsztem precyzyjnie łącząc magię z rzeczywistością i zwykłe życie nastolatek z czarami. Dobro i zło stają naprzeciw siebie, a ich oblicza są mylne. Mercy sama przekonuje się, jak najbliższe osoby stają się jej wrogami, a wrogowie dają oparcie. Tutaj nic nie jest zwyczajne i przewidywalne, a autorka lubi nas zaskakiwać. Lektura tej powieści jest ekscytująca i bardzo przyjemna :)
Aż żal było ją odkładać - ciekawe, czym J.D.Horn zaskoczy nas w kolejnym tomie? Mam wrażenie, że pierwszy tom, choć świetny, jest tylko wprowadzeniem do tego, co nas czeka w kolejnych.
"Ród" przemawia do wyobraźni i intryguje - to naprawdę świetny debiut literacki. Oby było takich więcej!

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2015/04/rod-tom-1-jd-horn.html