Koleje losu
?Mądrość zebrana przez lata nauczyła mnie, że każde doświadczenie jest formą poszukiwania? ? twierdził Ansel Adams, amerykański fotograf i pianista, zaś o prawdziwości tych słów może zaświadczyć niejedna osoba, która wielokrotnie zmieniała kierunek swojej drogi, której życie zdawało się rzucać kłody pod nogi. Każdy życiowy zakręt, każda sytuacja ? nawet smutna czy tragiczna ? jest lekcją, z której warto wyciągnąć wnioski, która wzbogaca nasze życie i być może przygotowuje na dalsze zmagania.
O tym, jak wiele może być zakrętów na drodze powiedzieć może Larissa Awiżeń, Rosjanka urodzona w Kijowie, której życie obfitowało w nagłe zmiany, która wielokrotnie zmuszona była przeprowadzać się i przyzwyczajać do nowych warunków. O tych zmianach, a także o dojrzewaniu w komunistycznym kraju, o emigracji, ciężkiej pracy i o spełnianiu marzeń pisze ona w mającej autobiograficzny charakter powieści, pt. ?Rita z Cherrywood?. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Dygresje książka, to nie tylko lektura dla tych, którzy myślą o emigracji, ale również dla tych wszystkich, którzy analizują swoje życiowe doświadczenia i ? marzą.
Urodzona w Pskowie, wówczas w Związku Radzieckim Rita, wychowuje się w otoczeniu muzyki, wspierana we wszystkich decyzjach przez swoją rodzinę. Uczęszcza na popołudniowe lekcje gry na fortepianie, zaś jej talent i pasja są na tyle wielkie, że mimo upływu lat kontynuuje ona przygodę z muzyką. Fascynują ją jednak nie tylko dźwięki, ale i słowa, szczególnie te w obcym języku. Dlatego też uczy się jeżyka angielskiego, z utęsknieniem wypatrując kolejnych zajęć i marząc o wyprawie do Wielkiej Brytanii czy Irlandii. Jeszcze w okresie studiów na wydziale instrumentalnym wychodzi ona za mąż, choć związek ten trwa stosunkowo krótko. Jeszcze z pierwszym mężem przenosi się z Pskowa do Charkowa nie wiedząc wówczas, że te przeprowadzki trwale wpiszą się w jej losy.
Kiedy otrzymała pracę w miejscowości Borowa koło Charkowa, w charakterze nauczyciela w szkole muzycznej nie wiedziała jeszcze, że właśnie w tym mieście pozna swoją wielką miłość ? Marka, dzięki któremu po raz kolejny w jej życiu dokona się wielka rewolucja. Rozwód, kolejne małżeństwo, a następnie wyjazd do Polski, to nie koniec zmian w życiu Rity. Na emeryturze, po dwudziestu pięciu latach w szkole, czeka ją bowiem kolejne wyznanie. To zarazem spełnienie marzeń małej dziewczynki, która w szkole marzyła o pobycie w anglojęzycznym kraju. Nawet sama Rita nie przypuszczała, że zdecyduje się na zarobkowy wyjazd do Wielkiej Brytanii, gdzie jako pracownik ?Cherrywood? Care Home, rozpocznie nowy rozdział w swoim życiu.
Tę historię dalej pisze życie, ale warto zapoznać się z tym jego fragmentem, spisanym przez autorkę w powieściowej formie. Jestem przekonana, że ?Rita z Cherrywood? wciągnie każdego, kto lubi historie o codzienności, bez ich ubarwiania czy oceniania. Awiżeń pisze zarówno o chwilach smutnych, jak i radosnych, choć lekturze towarzyszy pewien niedosyt, bowiem losy autorki to materiał na wielotomową opowieść dlatego też książka wydaje się zbyt powierzchowna, zbyt mało w niej analizy swoich doświadczeń, kontekstu sytuacyjnego. Mimo to, po tę niemal autobiograficzną powieść warto sięgnąć chociażby po to, by pozostać z nadzieją, że autorka zdecyduje się na ponowne jej wydanie ? tym razem w rozszerzonej formie.
