Psy

ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com



Cameron nie ma łatwego życia. Ucieczki przed ojcem zmuszają chłopca i jego matkę do częstych przeprowadzek. Od lat nie zagrzali nigdzie miejsca na dłużej, prawie nie utrzymują kontaktów
z najbliższą rodziną. Matka Camerona robi to wszystko ze strachu, nie chce kolejny raz spotkać się z byłym mężem oko w oko. Wie, że dla chłopca ciągłe zmiany są bardzo trudne: nowa szkoła, znajomi, zakaz utrzymywania kontaktu ze starymi przyjaciółmi. Jednak, kiedy podczas kolejnej ucieczki trafiają do starego domu - sprawy przyjmują niespodziewany obrót. Okazuje się, że dom skrywa ogrom tajemnic, również takich, które nie sposób jest racjonalnie wyjaśnić. Cameron wpada w tarapaty i wplątuje się w śledztwo, które może być tragiczne w skutkach. Grzebanie
w przeszłości zawsze jest niebezpieczne...


?Kurczowo ściskam brzeg biurka i liczę do dziesięciu. To nie pomaga. Nagle coś innego budzi we mnie lęk. Ktoś lub coś jest w stodole i mnie obserwuje?.

Książka "Psy" zrobiła na mnie duże wrażenie. Jako fanka horrorów i wszystkiego, co straszne zdziwiłam się, że kilka razy poczułam się nieswojo... z pewnością kojarzycie to uczucie jeśli lubujecie się w podobnych klimatach co ja. To w końcu młodzieżówka, więc może nader strasznie nie było, ale klimat, który udało się zbudować autorowi jest niezapomniany. To świetny młodzieżowy thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej strony - i to nie jest żart, to nie jest nawet koloryzowanie. To prawda! Do samego końca czytelnik nie wie, co jest prawdą a co wymysłem głównego bohatera. Utrzymywany jest w niepewności, autor pozwala czytelnikowi na domysły, pobudza jego wyobraźnię, posunę się nawet do stwierdzenia, że bawi się czytelnikiem. Wszystko to robi w pozytywny sposób.

Uwielbiam książki skierowane do młodzieży, w których poruszane są trudne tematy. Allan Stratton przemycił do książki cząstkę swojego życia i napisał o problemie przemocy domowej. Nie dziwi więc fakt, że autor ma wiele wspólnego nie tylko z wykreowaną przez siebie historią, ale
i Cameronem. Nadal jest to jednak thriller, więc mimo że przemoc domowa jest głównym motywem powieści to naprzód wychodzi jednak wątek paranormalny, kryminalny.

Warto zwrócić uwagę na to, że "Psy" to książka napisana prostym językiem, lekka i do przeczytania w dwa wieczory. Lektury tej książki nie da się odłożyć na dłużej - za bardzo wciąga! Zakończenie chciałoby się poznać niemal natychmiast. Nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów, by nie zniszczyć wam zabawy, która czeka na was w trakcie lektury "Psów". Gwarantuję, że młodsi czytelnicy będą zadowoleni. Ta książka jest świetną pozycją, od której można rozpocząć przygodę z horrorem czy thrillerem. Jeśli szukacie takiej pozycji książkowej - ta sprawdzi się idealnie.

Izabela Nestioruk

Bohaterem powieści ?Psy? jest nastoletni chłopiec, dociekliwy, bystry, widzący o wiele więcej, aniżeli dorosłym mogłoby się wydawać. Cameron jest jednak przede wszystkim skrzywdzony, a wszystko przez wspomnienia o ojcu, którego zachowanie znacznie wykraczało poza granice normalności. Chwilami dojrzały, dzielnie dźwigający piętno samotnika ,innym razem przestraszony i kierowany dziecięcą bezradnością. Zderzając się z nowymi doświadczeniami stawia swoją wiarygodność pod wielkim znakiem zapytania, a ze względu na wiek pozostaje dla czytelnika autentyczną enigmą. Bo czy kolejne, dziwne wydarzenia są jedynie wytworem jego bujnej wyobraźni? A może czymś, czego nie w sposób tak łatwo wyjaśnić?

Pozornie łatwa w interpretacji sylwetka głównego bohatera potrafi wprawić w zakłopotanie, jednak nie tylko za pomocą pierwszoplanowej postaci postanowił autor zasiać ziarno niepewności w umyśle odbiorcy tej książki. Wątpliwości wzbudza także mocno przestraszona matka Camerona czy stary, nieco przerażający pan Sinclair, o którym krążą różnego rodzaju legendy. Chociaż nie są to misternie skonstruowane osobowości, a opisu wyglądu bohaterów autor nieco poskąpił, nietrudno wyobrazić sobie ich poczynań, z towarzyszącą nutką zagadki, która nadaje tej powieści smaku.

Nieoryginalne, aczkolwiek działające na wyobraźnię jest także miejsce, w którym rozgrywane są najważniejsze wydarzenia tej historii. Stary, opuszczony dom owiany aurą złowrogiej tajemnicy, zalegające w piwnicy sterty rzeczy dawnych właścicieli i pytanie, co tak naprawdę stało się w murach tej posiadłości. Książka ma swój charakterek, chociaż nie jest to przyprawiający o palpitacje serca scenariusz wyjęty rodem z horroru Kinga. ?Psy? to raczej łagodna wersja powieści grozy, coś w sam raz dla tych, którzy chcieliby poczuć przebiegający ciało dreszcz, bez obaw o nieprzespaną noc.

Prosty, ale nie trywialny język powieści został dostosowany do wieku głównego bohatera, który jako narrator opowiada tę historię z własnej perspektywy. Przystępny styl, chronologia oraz porządek i brak nudnych przestojów to kolejne atuty tej książki, której fabuła nie galopuje, za to potrafi obdarzyć kilkoma ciekawymi punktami kulminacyjnymi, zwłaszcza przy samym końcu. Treść jest nieco przewidywalna, chociaż nie w całości, co w efekcie pozwoliło mi zachować po tej powieści dobre wspomnienia.

?Psy? to utrzymany w kimacie zagadek thriller, który nie przeraża na śmierć, za to funduje umiarkowane napięcie, przelotne dreszcze oraz inteligentną rozrywkę spędzoną u boku enigmatycznych bohaterów. Tę książkę ze szczerym sercem zdecydowanie polecam młodzieży. Czeka na Was tajemnica, która może zasiać w Waszych umysłach niepokój i zamęt. To jednak niekoniecznie strzał w dziesiątkę dla starych wyg, weteranów tego gatunku, którzy oczekują całkowitej niepewności, wielkiego prawdopodobieństwa zdarzeń i absolutnego paraliżu spowodowanego napięciem. Ta więc w zależności od wieku i upodobań wiecie już co może Was tutaj spotkać.

"Kątem oka dostrzegam jakiś ruch przy stodole. Kiedy tam patrzę, to coś znika. Chwileczkę. Pojawia się znowu, tym razem przy polu kukurydzy. Ten sam ruch, to samo coś.
Mama i ja od lat uciekamy. Za każdym razem, gdy on nas odnajduje, przeprowadzamy się w nowe miejsce i zaczynamy wszystko od początku. Ale to miejsce jest inne. Jest pełne tajemnic. A te tajemnice nie zostawią mnie w spokoju."

W moim wieku już powoli zapomina się jak ogromna i niewyczerpana jest wyobraźnia dziecka [dlatego tyle czytam, by dawać mojemu umysłowi pożywkę do jej wybujania]. Czytając tę książkę można się o tym przekonać. Główny bohater powieści Psy Cameron Weaver jest nastolatkiem z niewyobrażalnie wielką wyobraźnią. To on staje się naszym przewodnikiem po kartach powieści stworzonej przez kanadyjskiego pisarza Allana Strattona.

Na początek, czego zwykle nie robię, zwracam uwagę na okładkę, która zachęca do sięgnięcia po tę książkę. Stare i wielkie domisko, otoczone niezbyt pogodnym niebem i pozostałości po polu kukurydzy, częściowo zakrwawione ? zapowiadały niesamowicie ciekawy i krwawy thriller. Krwawo niestety nie jest i umiarkowanie ciekawie. Temat trochę oklepany, ale ciągle reaktywowany przez kolejnych pisarzy.

"Może zobaczyłem tylko cień chmury przemykający przez szybę okna? A jeśli się mylę. Spokojnie. Straszę się bez powodu. Kto miałby być wewnątrz domu? Złodziejowi wystarczyłoby jedno spojrzenie na te ruderę, aby wiedzieć, że nie ma tu niczego do ukradzenia. A jaki przypadkowy przechodzień włamałby się do domu na takim pustkowiu?"

Cameron i jego mama ukrywając się przed ojcem, co chwilę zmieniają miejsce zamieszkania. Tym razem trafiają do miasteczka Wolf Hollow na niezamieszkałą od dawna farmę, trochę straszną i zaniedbaną, której właścicielem jest równie straszny i zagadkowy starszy mężczyzna. Farma, na której zginął poprzedni właściciel zagryziony przez własne psy, staje się swego rodzaju obsesją Camerona. Tym bardziej, że zaczyna nawiedzać go duch chłopca, który kiedyś tu mieszkał. I jak to na ogół bywa rzeczonego chłopca widzi i słyszy tylko on. Czy to wyobraźnia płata mu figle? Czy to co dzieje się w jego głowie to prawda czy tylko konfabulacja? Nie dziwi też fakt, że zaniepokojona jego stanem matka zwraca się po pomoc do specjalisty. Tylko czy ten specjalista faktycznie jest potrzebny nastolatkowi? Mnóstwo pytań się namnożyło, a sposób aby dowiedzieć się jaka jest na nie odpowiedź, znajduje się na kartach powieści Psy.

"Spoglądam przez okno na otwór w ścianie stodoły. Właściwie byłoby super, gdyby rzeczywiście był tu jakiś duch. Przynajmniej miałbym z kim pogadać. A Jacky czy ktokolwiek, z kim rozmawiałem, wydawał się zawsze całkiem miły. Może dziwny, ale kto nie stałby się dziwny, gdyby dorastał na kompletnym odludziu z obłąkanym ojcem i wszystkimi tymi psami? A zresztą, co jest złego w byciu dziwnym? Wielu ludzi uważa mnie za dziwnego. Jacky jest po prostu samotny. Mamy ze sobą wiele wspólnego."

Psy to powieść, którą czyta się świetnie lecz nie jestem pewna, czy na długo pozostanie w pamięci czytelnika. Nie jest to książka rewolucyjna, ani nietuzinkowa, zdecydowanie przeczytanie jej nie zmieni oblicza świata i nie wniesie do waszego życia jakichś niesamowitych wartości. Ot, typowa sztampowa książka, bo jak napisałam wcześniej, nie raz pisarze sięgają po podobną tematykę.

Dla kogo Psy? Myślę, że dla miłośników podobnych historii, ale zdecydowanie młodszych ode mnie. Stawiałabym na młodzież. Dla wielbicieli thrillerów, niekoniecznie bardzo mrocznych i krwawych. Dla sympatyków prozy Allana Strattona, ale do czytania w oryginale, gdyż inne jego powieści nie zostały jeszcze przetłumaczone na język polski.

"Po prawej. Pomiędzy skałami jest szczelina. Tak, tutaj. Wciskam się do środka najgłębiej, jak mogę. Słyszę tylko wycie wiatru i bicie mojego serca. Nagle wszystko cichnie. Słychać tylko cichy świst wiatru między skałami."

Kojarzycie klimat tych filmów, w których rodzina przeprowadza się do małego miasteczka, trafia do nowego, tajemniczego domu, w którym najczęściej straszą duchy? Tak, historia dobrze znana, często powtarzana i można by powiedzieć, że oklepana. A jednak wciąż na topie i zawsze wiele osób po takie historie sięga ? czy to w formie książki czy filmu. Powieść Allana Strattona idealnie wpasowuje się w opisany motyw, na co wskazuje już nawet sama okładka.

Cameron i jego matka od lat uciekają i zmieniają miejsca zamieszkania. Jest to dla niego bardzo problematyczne, można by wręcz powiedzieć, że traumatyczne, bowiem w znaczący sposób odbija się na jego psychice. Podobnie jak to, że Cameron jako nastoletni chłopak wychowuje się bez ojca, który jest główną przyczyną ich ucieczek. Matka licealisty widzi w swoim mężu ogromne zagrożenie, ma na jego punkcie obsesję i robi wszystko, aby on ich nie odnalazł. W ten sposób oboje trafiają na opuszczoną farmę, której właścicielem jest dziwny, tajemniczy i nieco przerażający mężczyzna. O domu, do którego się wprowadzają, chodzą różne plotki ? między innymi takie, że niegdyś popełniono w nim morderstwo i teraz nawiedzają go duchy?

Być może ten pierwszy akapit zabrzmiał tak, jakbym chciała tę książkę uznać za czytelnicze nieporozumienie. Jeżeli tak to przepraszam, bo zupełnie nie to miałam na myśli! Wiadomo, doświadczony czytelnik raczej sięga po książki bardziej dojrzałe, zaawansowane, mocniejsze. Jednak nie zapominajmy o tym, że każdy czasami potrzebuje chwili relaksu i oderwania się od rzeczywistości. Lekkie książki też są potrzebne ? oczywiście bez popadania w skrajności. ?Psy? to lektura, która ma naprawdę przyjemny klimat, wciąga, czyta się ją lekko i przyjemnie. Czy można ją określić mianem typowego horroru czy też thrillera? Raczej nie, bowiem ani jedna rozgrywająca się w niej scena nie wywarła na mnie wybitnego wrażenia, ale owszem, pojawia się tutaj tajemnica morderstwa i duchy.

Książka sama w sobie nie wydała mi się przerażająca i wydaje mi się, że nawet osoby wyjątkowo wrażliwe odbiorą ją w podobny sposób, jednak co ciekawe, naprawdę dobrze mi się ją czytało. Mimo że wolę zdecydowanie mocniejsze klimaty, to widocznie powieść ta trafiła do mnie w chwili, gdy mój mózg potrzebował odpoczynku od poważniejszych powieści. Mimo że bohaterowie są wykreowani tak sobie, to jednak żaden z nich nie wydał mi się irytujący. Cameron jest typowym nowym dzieciakiem w mieście, jego matka to nadopiekuńcza istota, właściciel farmy to stary świrus i oczywiście nie mogło zabraknąć typowych nastolatków z typowymi dla tego okresu problemami ? czy to z przerostem ego czy brakiem akceptacji ze strony rówieśników. Nie pojawia się tutaj jednak żaden romans, jeżeli jesteście tego ciekawi.

Nie da się ukryć, że historia ta powiela wiele schematów, które już wiele razy pojawiały się w kulturze masowej. To sprawia, że jest przewidywalna, chwilami aż do granic możliwości. Jednak mimo tego, że doskonale zdawałam sobie sprawę z tego, jak historia Camerona się zakończy, chętnie dalej przewracałam stronę za stroną, nie patrząc na zegarek. Nie jestem nawet pewna, czy można by się tutaj pokusić o stwierdzenie, że książka ta miała w sobie potencjał i można było z niej stworzyć niesamowity, porywający thriller. Chyba nie o to tutaj chodziło ? nawet gdyby autor dodał coś od siebie, co stanowiłoby pewien element zaskoczenia i świeżości, nadal byłaby to sama opowieść, którą po prostu dobrze się czyta, mimo że nie wnosi ona nic nowego do literatury.

?Psy? nie są pozycją zaskakującą, ale mimo wszystko przyjemną w odbiorze. Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że to co zafundował nam Allan Stratton jest czymś typowym, co każdy doskonale zna. Jednak kłamstwem będzie, jeżeli napiszę, że książka ta mnie nużyła czy męczyła ? wręcz przeciwnie. Ani razu nie miałam ochoty rzucić nią o ścianę, a naprawdę dałam się porwać fabule, mimo że była przewidywalna. To idealna książka dla każdego, kto chce sobie zapewnić rozrywkę na parę godzin, ale w klimacie tajemnicy i historii o duchach. Nie należy się po niej spodziewać zbyt wiele, ale mimo wszystko naprawdę dobrze się ją czyta.

...

Mistrzowska literatura grozy. Thriller, którego nie powstydziliby się najwięksi mistrzowie suspensu. Czytając, miałem wrażenie, że napięcie rośnie z akapitu na akapit, a włosy coraz bardziej jeżą mi się na głowie. Jeśli ktoś lubi takie klimaty, gwarantuję, że tytuł mu się spodoba. Naprawdę wciągający, szczególnie, że trudno też przewidzieć zakończenie całej historii?