Pieśń królowej

jest to pasjonująca historia kobiety, czyta się ją bardzo dobrze, trzeba jednak pamiętać o specyfice ówczesnej Europy. Nie każdemu może odpowiadać powieść rozgrywająca się na królewskim dworze w XII wieku. Jednak po powieść powinny sięgnąć nie tylko osoby zainteresowane historią średniowiecza, ale i czytelnicy, którzy lubią dobrze przedstawioną historię silnych kobiet, miłości, pasji i pragnień.

...

Eleonora Akwitańska, Alienor, była królową Francji i Anglii, żyjącą ponad osiemset lat temu. Jej odwaga, ambicja i mądrość, a także upór sprawiły, że stała się jedną z ważniejszych kobiecych postaci w historii. Po śmierci ojca, trzynastolatka została zmuszona do ślubu z księciem Ludwikiem, przyszłym królem Francji. Młodziutka Alienor szybko zasiądzie na tronie u boku niewiele starszego męża, a przyszłość która miała być tak spokojna i kolorowa, zaczyna być coraz trudniejsza.

Jak wspominałam wcześniej, jestem słaba z historii. Nie kojarzyłam postaci Eleonory Akwitańskiej, więc jej losy były dla mnie tajemnicą. Mogłam czytać książkę i przeżywać wydarzenia, które były w niej opisane. Polubiłam rezolutną dziewczynę, wciągnęłam się w opowieść o jej życiu, nie chciałam odrywać się od lektury. I nie ma w tym ani krzty kłamstwa czy koloryzowania. Naprawdę zaciekawiły mnie jej dalsze losy. Była taka młoda, a tak szybko musiała dojrzeć. Jej małżeństwo nie należało do udanych, jej mąż był dewocyjnie pobożny, nieprzygotowany do bycia królem. Obsesyjnie pragnął mieć syna, swojego spadkobiercę, a także dowód na to, iż jest prawdziwym mężczyzną (wierzono, iż mężczyzna, który nie jest w stanie spłodzić syna, jest słaby). Dopingowałam królowej, moje wewnętrzne ja głośno tupało nogą na głupotę i bezczelność Ludwika. Dlatego też nie mogłam oderwać się od Pieśni królowej. Ja po prostu musiałam się dowiedzieć, czy uda się jej wreszcie wyplątać z tego nieszczęśliwego związku.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Elizabeth Chadwick. Jest cenioną brytyjską pisarką powieści historycznych, których ma na swoim koncie blisko dwadzieścia. Jest członkinią Regia Anglorum, wczesnośredniowiecznej grupy rekonstrukcyjnej. Przeprowadza swoje własne badania, które służą jej jako materiały do książek. Pieśń królowej oparta jest na zdobytej przez nią wiedzy, na informacjach ze źródeł, do których udało się jej dotrzeć. Przedstawia rzeczywiste postaci tak, jak utrwaliły się na łamach historii. Pewne wątki to czyste spekulacje autorki, domysły, które powstały po przeczytaniu annałów.

Książkę czytało mi się niezwykle szybko i przyjemnie. Alienor okazała się być barwną postacią, wartą uwagi, a jej losy zaintrygowały mnie i wciągnęły. To silna kobieta, która zna swoją wartość. Dobrze wykształcona, potrafiąca też czytać zachowania ludzi. Do tego styl Chadwick jest dobry, tylko ułatwia czytanie. Prawdziwe dzieje potrafiła przekształcić w interesującą powieść, która mnie trzymała w napięciu. Pieśń królowej to również kopalnia wiedzy na temat dawnych obyczajów, etykiety, tradycji. Mogłam się z niej dowiedzieć jak traktowano kobiety, jaką odgrywały one rolę w życiu swoich partnerów, a także w społeczności.

"Uśmiech Alienor nie sięgnął oczu, bo "wszystko" jest mieczem obosiecznym. Mieć wszystko to mieć znacznie więcej do stracenia."

Dzięki takim właśnie książkom możemy spojrzeć w okno historii z ciekawej, barwnej i efektownej perspektywy. Fabularyzowanie faktów z przeszłości, nadawanie im różnych odcieni, wplatanie wielu wątków, odnoszenie do nietuzinkowych postaci i ich zachowań, staje się bardzo wciągającą i porywającą przygodą czytelniczą, a przy tym przyjemnym i cennym źródłem informacji. Interesujące zdarzenia, które znacząco wpłynęły na bieg historii, wyznaczyły mapę świata, ukształtowały współczesne czasy, pozostały w ludzkiej pamięci, przekazywane z ust do ust, ale i w formie pisanej, kronik, pamiętników, roczników czy żywotów monarchów. Inspirując się dostępną wiedzą o Eleonorze Akwitańskiej (Alienor), wzorując na bogatej bibliografii, wzbogacając ją własnymi wyobrażeniami i powabnymi interpretacjami, Elizabeth Chadwick stworzyła fascynujący portret angielskiej i francuskiej królowej, niezwykle potężnej i wpływowej kobiety, podziwianej i docenianej, ale też krytykowanej i osądzanej.

Przenosimy się malowniczo do dwunastego wieku, na Akwitanię, gdzie trzynastoletnia Alienor, po śmierci księcia Wilhelma X, zostaje wyrwana ze szczęśliwego dzieciństwa, aby z oddaniem i poświęceniem służyć swojemu rodowi. Podporządkowuje się zawartej w testamencie woli ojca i zostaje żoną Ludwika VII. Z zainteresowaniem śledzimy słodkie i gorzkie barwy tego małżeństwa, presję ciążącą na parze, aby pojawił się męski potomek rodu, niespełnione ambicje, pragnienia i marzenia młodziutkiej królowej Francji. Wyłania się obraz smutnej i nieszczęśliwej dwójki osób, z których każde samodzielnie boryka się z własnymi problemami. Choć początkowo, pomimo dzielących ich różnic, poszukują wspólnej płaszczyzny porozumienia, to jednak z czasem pod presją brutalnej polityki i oczekiwań wpływowego otoczenia, oddalają się coraz bardziej od siebie. Jak wiadomo, małżeństwo kończy się unieważnieniem, a Alienor kierując się dobrem Akwitanii z wielkimi obawami przyjmuje ofertę małżeńską Henryka II Plantageneta, późniejszego króla Anglii.

Autorka w bardzo przyjemnym i zajmującym stylu prowadzi czytelnika przez meandry losów głównej bohaterki do tysiąc sto pięćdziesiątego czwartego roku. Powieść czyta się szybko, odwołuje się do wielu historycznych faktów, wzbogaca je pięknymi i emocjonalnymi opisami. Z uwagą przyglądamy się, jak Alienor zdobywa doświadczenie w trudnej sztuce utrzymania władzy, jak uczy się sprytnego lawirowania wśród dworskich plotek, sekretów i tajemnic, jak przeciwstawia brutalności i surowości królewskiego otoczenia, jak dojrzewa w niej mądrość i roztropność. Podoba mi się sposób, w jaki Elizabeth Chadwick przenosi czytelnika do realiów ówczesnej epoki, podejścia do kobiet i wyznaczonych im ról, oblicza relacji wśród członków królewskiego rodu. Drugi tom "Serce królowej" będę wyczekiwała z dużą niecierpliwością, zapowiada się kolejne satysfakcjonujące spotkanie z odważną, żywiołową i silną osobowością Eleonory Akwitańskiej.

...