Pani Noc. Mroczne intrygi

Cóż mogę powiedzieć nowa książka Cassandry mnie oczarowała, myślałam że to już koniec dalszych przygód Nocnych Łowców a tu proszę niespodzianka! Miałam tylko nadzieję gdy trzymałam 800 stronicową książkę w ręku, że mnie nie rozczaruje i nie myliłam się wybór "Pani Noc" był strzałem w dziesiątkę. Książkę lekko się czyta i nie da się tracić wątków. Przeczytałam ją w 4 dni oczywiście z przerwami. Naprawdę nie mogłam się powstrzymać aby do niej nie zaglądać na każdym kroku. Autorka zabiera nas w świat widziany przez Emmę oraz Juliana którzy są parabatai. Młodzieńcza miłość- zakazana miłość pomiędzy przyjaciółmi jest niebezpieczna ale zarazem intrygująca. Nastolatkowie chroniąc siebie nawzajem nikomu nie zdradzają swojej tajemnicy. Demony, wilkołaki, wampiry, faerie i czarownicy z tym muszą się zmierzyć młodzi Łowcy. Czychające niebezpieczeństwo i powrót brata Juliana, zagadki do rozwiązania. Miłość, groza, śledztwo zawarte jest tu, to co lubię najbardziej. Czekam na kolejne części trylogii i mam nadzieję że szybko się ukaża ora że będą wspaniałe jak pierwsza. Gorąco polecam!

Kim jest Cassandra Clare chyba mówić nie muszę, gdyż znają ją już wszyscy. Zasłynęła na całym świecie dzięki serii o Nocnych Łowcach, którą pokochały miliony. Clare po krótkiej przerwie przybywa do nas z nowym cyklem ?Mroczne intrygi? będącym kontynuacją bestsellerowej serii ?Dary Anioła?. Cykl ten rozpoczyna książka ?Pani Noc?, w której autorka przenosi nas z szarego Nowego Jorku do słonecznego Los Angeles, gdzie poznany waleczną Emmę Carstairs oraz jej utalentowanego parabatai, Juliana Blackthorna. Dwójkę młodych Nocnych Łowców, którym los nie szczędził cierpienia.

?Czasem nadzieja to jedyne, co ci zostaje.? [1]

Najpierw były ?Dary Anioła?, później ?Mechaniczne maszyny?. Dwa cykle, które jako jeszcze nastoletnia dziewczyna uwielbiałam. Szeptem przyznam nawet, że ?podkochiwałam? się w idealnym Jace?sie. Jednak od tego czasu minęło już sporo lat, zdążyłam dawno dorosnąć, a temat przewodni książek Cassandry Clare ciągle pozostał taki sam. ?Mroczne intrygi? to już trzeci z rzędu cykl o walecznych Nefelin jej autorstwa. Aż ciśnie się na usta pytanie, czy autorka nie potrafi opuścić tego magicznego świata? A może po prostu zaczął liczyć się dla niej wyłącznie zysk? Patrząc na spadający poziom książek oraz powtarzające się schematy, osobiście skłaniałabym się do tego drugiego?
Do samej książki ciągle mam mieszane uczucia. Autorka na początku poświeciła naprawdę sporo miejsca na przypomnienie faktów z ?Darów Anioła?. Sprawiło to, że początek stał się nudy, a o prawdziwej akcji tak naprawdę można dopiero mówić po przebrnięciu przez pierwsze dwieście pięćdziesiąt stron. Zapewne był to zamierzony zabieg, mający na celu przybliżyć ważne wydarzenia z ?Darów Anioła? nowym czytelnikom. Niestety powstał z tego jeden wielki spoiler.
Książką jest przepełniona zbyt długimi i zbędnymi opisami, często powtarzającymi się po kilka razy. Dla przykładu, niezliczoną ilość razy wspominane było, że w oczach Marka widać ?dzikie Polowanie, swobodę, wolność, noc?. Czytając to po raz któryś z rzędu miałam ochotę rzucić tą książką o ścianę. Gdyby nie fakt, że nie była ona moja, pewnie zrobiłabym to.
Nie można jednak ciągle narzekać, bo ?Lady Midnight? ma także swoje plusy. Kiedy akcja w końcu się rozpocznie i nie przysłaniają jej mdłe, niekończące się przemyślenia bohaterów to można uznać ją nawet za wciągającą. A zakończenie przedstawione w epilogu wręcz zachęca do sięgnięcia po kolejny tom.
Niewątpliwie plusem tej książki jest okładka, która okazała się być po prostu cudowna! Mroczna, intrygująca oraz co najważniejsze związana z fabułą. Widać, że nareszcie ktoś przyłożył się do tego. Czego nie można powiedzieć o okładkach wcześniejszych serii o Nefelin.

?Widzimy ten sam świat, a jednak postrzegamy go zupełnie inaczej.? [2]

Podsumowując ?Pani Noc? jest średnią książką. Po przebrnięciu przez pierwsze dwieście pięćdziesiąt stron staje nawet całkiem przyjemna i wciągająca. Jeśli jednak liczycie, że będzie to coś nowego, muszę was rozczarować. Ponieważ przeczytacie jeszcze raz tą samą historię tylko tym razem w odwróconych rolach.

Aleksandra

[1], [2] Cytaty pochodzące z książki ?Pani Noc? autorstwa Cassandry Clare.

Nie mam pojęcia jak mogłam żyć tyle lat bez Cassandry Clare. Jej nowa powieść jest pierwszą księgą z serii "Mroczne intrygi".


Akcja rozgrywa się pięć lat po wydarzeniach przedstawionych w "Mieście Niebiańskiego Ognia" w Los Angeles. Mimo iż historia dotyczy Emmy Carstairs i rodu Blackthornów spotykamy w niej również lubianych przez nas bohaterów jak Clary, Jace, a przede wszystkim Magnus.
Cassandra zadbała o to by czytelnik nie narzekał na brak informacji i wydarzeń. Nocnych Łowców, którzy dorastają, spotykają pierwsze zawody miłosne, próbują także zwalczyć własne uczucia. W książce nie zabrakło romantycznych, a jednocześnie smutnych momentów <lepiej przygotować paczkę chusteczek>.

Osobiście w DA nie polubiłam Emmy, nie potrafiłam jej współczuć, mimo utraty rodziców - wzbudzała moją niechęć. Gdy dojrzała niewiele się zmieniła, zaczęłam jednak patrzeć na nią bardziej przychylnym okiem. Stałam się fanką jej i Julesa - są idealnymi parabatai, dbają o siebie i są w stanie zrobić dla siebie wszystko. Są niesamowicie uroczy, posiadają nawet własny szyfr - pisanie palcem po ciele <przecież to takie kochane, Clare wyzwala we mnie takie uczucia, że głowa mała>. Dociera do nich jednak, że czują do siebie coś więcej, pragną siebie w każdym aspekcie. To naprawdę główny wątek książki, ale nie jeden z tych łzawych romansideł, pozwala na dokładne zrozumienie idei istnienia więzi pomiędzy dwójką Nocnych Łowców, która wiąże ich dusze i serca na całe życie. Odkrywamy również co spotyka parabatai, których zwiąże miłość romantyczna, do której nie mają prawa.

Intrygujący jest sam tytuł i sama długo nie wiedziałam co oznacza ta "Pani noc". Oczywiście jest to bardzo kluczowe w całej powieści i zapewne w następnej sądząc po epilogu. Całość przypomina jedno wielkie śledztwo Sherlocka Holmesa. Młodzi bohaterowie krok po kroku próbują rozwiązać sprawę, przechodzimy razem z nimi przez cały proces, który ma doprowadzić do poznania mordercy, jak i motywów, które nim kierowały.

Fani Marka będą zachwyceni, chłopak nieźle namiesza, wróci z Królestwa faerie, ale nie będzie w stanie się dostosować do rzeczywistości. Nagle stanie się jednym z głównych bohaterów całej historii i co sugeruje zakończenie Emma "użyje" go do zranienia Julesa. <naprawdę Clare chyba nie lubi, kiedy jest zbyt szczęśliwie, zawsze musi zrobić zamieszanie, bałagan>.


Książka bardzo mi się podobała, nie było momentu, w którym czytanie by mi się dłużyło. Chciałabym już wiedzieć co będzie dalej, jak rozwinie się wątek parabatai i Kita, którego zostawiam jako niespodziankę dla was - to jest ktoś, kto będzie istotny i coś mi się wydaje, że zaprzyjaźni się z Tyem. On był dla mnie zaskoczeniem, niby od początku wiadomo, że na pewno jest ważny, ale to, kim się okazuje otwiera tyle możliwości. Teraz trzeba czekać i się zastanawiać, wysuwać wnioski, spekulować. Ta pozycja należy do tych, w których wszystko jest tajemnicze, intrygujące.

Cudownie było ponownie wrócić do świata Nocnych Łowców. Proszę tylko Cassandrę, żeby miała na względzie nasze biedne serca i oszczędzała trochę tych biednych bohaterów. Wystarczy, że w walce obrywają. I mogłaby więcej pisać o Malecu - są tacy uroczy jako para i te ich pociechy <3.

O Pani Noc dowiedziałam się przypadkiem, kilka miesięcy temu. Jestem wielką fanką Nocnych Łowców, a to była moja 10 książka o nich i trzecia, najnowsza seria, która nazywa się ,,Mroczne Intrygi??, choć żeby ją przeczytać nie trzeba czytać poprzednich książek tej autorki ? jest to całkiem osobna historia o nowych bohaterach, gdzie tylko czasami występują postaci ze starszych tomów. W Polsce została wydana 30 marca- można ją uznać za nowość. Gdy tydzień temu wyciągnęłam z paczki ponad 800 stronicową książkę, wiązałam z nią wielkie nadzieje. Jednak czy potwierdziła ona moje oczekiwania? Muszę przyznać, że jest na poziomie pozostałych i się nią nie rozczarowałam. Czytelnik zostaje wprowadzony do całkiem innego świata niż w poprzednich częściach o Nocnych Łowcach. Gdy dla pozostałych bohaterów po mrocznej wojnie przygody się skończyły, dla Emmy i rodziny Juliana Blackhorta- jej parabatai, one dopiero się zaczęły. Wyobraźcie sobie, że na świecie istnieją takie istoty jak wilkołaki, wampiry, czarownicy i faerie, a świat przed zagładą chroni tajemnicza grupa ludzi nazywanych Nocnymi Łowcami, zabijająca demony. Schemat może wydawać się podobny do większości książek fantasty, jak to, że występują w niej istoty nadprzyrodzone, jednak jak można wyczytać z okładki ,,Powieści ze świata nocnych łowców??, książka skupia się głownie na nich, a oni są postaciami wyjątkowymi, wymyślonymi przez Cassandre Clare. Od zabicia rodziców Emmy i Blackhortów, w czasie mrocznej wojny, Emma żyła z pragnieniem zemszczenia się na mordercy jej rodziców. Mimo wielu dni zajętych jego poszukiwaniem dziewczynie nie udało się go znaleźć, aż do czasu gdy od zbrodni i ostatniej książki autorki upłynęło 5 lat. W okolicy Los Angeles zaczęły się dziwne ataki na ludzi, których śmierć mogła być powiązana ze śmiercią jej rodziców. W trakcie śledztwa przebyli do niech faerie, którzy rozpaczliwie poszukiwali sprawcy, a do tego potrzebowali pomocy Nocnych Łowców. Zaproponowali im uwolnić brata Juliana- Marka, uprowadzonego przez nich przed kilku laty, w zamian za odnalezienie mordercy. Bez wahania się zgodzili, wiedząc jakie podejmują ryzyko. Musieli w ciągu miesiąca znaleźć sprawę, ponieważ w przeciwnym razie nigdy by nie ujrzeli już Marka. ??Prawa są bez znaczenia - powiedział Malcolm. Ściszył głos, który jednak bez przeszkód poniósł się na półpiętro. - Nie ma rzeczy ważniejszej od miłości. I nie ma wyższego od niej prawa.?? Presja czasu nie była jedynym problemem Emmy, w grę wchodziły sprawy sercowe, a serce prowadziło ją na manowce? Książka pomimo ośmiuset stron mnie nie nudziła, a pozostało w niej wiele niedokończonych wątków, o których pewnie powstanie wiele następnych książek. Wahałam się pomiędzy oceną 9.5 i 9. Postanowiłam, że będzie to jednak 9/10 , bo czekam na następne części i mam nadzieję, że będą jeszcze lepsze od tej! Co jeszcze dodać? Zachęcam Was do tej lektury, chociaż najpierw radziłabym Wam przeczytać Dary Anioła i Diabelskie Maszyny.