Ceserina Vighy z pochodzenia jest wenecyjką. Większość swojego życia spędziła w Rzymie. Ostatnie lato jest świadectwem jej rzadkiej choroby opowiadającej o pogodzeniu się z losem, przemijaniu, cierpieniu i śmiercią. Książka została nagrodzona wieloma wyróżnieniami. Po lekturze tej książki mam dość mieszane odczucia, ponieważ nie wywarła ona na ,nie żadnego wrażenia. Fabuła jest dosyć prosta i banalna. Są to wspomnienia pani Z- głównej bohaterki tej książki, w której odnalazłam Ceserine Vighy. Choć nie są to jej wspomnienia, a głowna postać to wymysł autorki to miałam nieodparte wrażenie, że pisarka się utożsami z główną bohaterką. Jak już wiemy pani Z. jest chora, niestety nie wiemy na jaką chorobę, wiemy tylko, że żyje jak roślinka czyli prowadzi leżący tryb życia. Bohaterka przed śmiercią analizuje swoje całe życie, wspomina zmarłych rodziców, pierwszą miłość, a przy tym ogromnie cierpi, bo wie, że to już koniec. Autorka nie ukrywa, ze słowem kluczowym tej książki jest właśnie cierpienie. Historia jest przewidywalna, bo od samego początku wiemy jak sie ona skończy. Mnie nic w niej nie zachwyciło. Zastanawiam się jakimi wyróżnieniami nagrodzona została ta książka. Wydaje mi się, że autorka nagradzana była ze względu na jej chorobę. Nie znalazłam w powieści żadnej rzeczy, która by mnie zachwyciła. Fabuła przewidywalna, narracja nie działająca na korzyść całokształtu, ponieważ moim zdaniem pisarka wybiegała poza określone granice danej historii. Głowna bohaterka dla mnie jest bezbarwna. Jednym słowem nic nowego. W dobie wspaniale wymyślonych i napisanych książek o życiowych tragediach trudno się przebić nie mając dobrego pomysłu. Nie chce zbluzgać z błotem tej pozycji ze względu na pamięć o autorce, która już niestety zmarła. Ona sama oświadczyła, ze Ostatnie lato to dla niej samej wyzwanie i stawienie czoła opinii odbiorców. Ostatnie lato to przeciętniak. Nie znajdziemy w tej pozycji nic ciekawego, co by nas do tej książki stu procentowo przekonało. Moim zdaniem jest to rachunek sumienia umierającej kobiety i być może takie autorka miała zamiar co do tej książki. Nie polecam młodym ludziom, którzy mają dużo energii i życia. Kupiłabym ją raczej babci dla niej ta historie być może okaże się ciekawa. OCENA: 4/10