Srebrne krzesło

Opowieści z Narnii, Tom 4

książka

Wydawnictwo Media Rodzina
Oprawa miękka
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

W czwartym tomie `Opowieści z Narnii` Eustachy i Julia obdarzeni przez Aslana misją odnalezienia zaginionego królewicza Narnii, wędrując w towarzystwie dzielnego Błotosmętka przez budzące zdumienie i grozę krainy, odkrywają, że przeciwstawienie się złu daje zadziwiającą siłę do walki z nim.



Więcej książek z serii Opowieści z Narnii
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Media Rodzina
Oprawa: miękka
Okładka: miękka
Wprowadzono: 18.01.2006

RECENZJE - książki - Srebrne krzesło, Opowieści z Narnii, Tom 4

5/5 ( 9 ocen )
  • 5
    9
  • 4
    0
  • 3
    0
  • 2
    0
  • 1
    0

zuziaczek123 DOKOŃCZENIE

ilość recenzji:28

brak oceny 11-07-2007 21:15

"Aslan to Wielki Lew, syn Władcy- Zza- Morza, największy z Wielkich Królów", który przemawia do dzieci, dając im poczucie bezpieczeństwa. Wyzwala radość, napawa otuchą i spokojem; nie wiadomo, kiedy się pojawi i w jakiej widocznej postaci, lecz zawsze przychodzi, by pomóc czynić dobro. Emanuje z niego przede wszystkim wielka mądrość, którą przekazuje bohaterom, ucząc ich, jak mają uporać się z istniejącym w bajkowym świecie złem, a również tym tkwiącym czasami w nich samych. Pod postacią Lwa Aslana, Wielkiego Króla Królów przedstawiony został Chrystus. To On tak naprawdę przemawia do dziecięcych bohaterów w baśniowej krainie Narnii. Przemawia, aby pomóc im dojrzeć, dorąsnąć do czynienia właściwych wyborów, by- mówiąc w przenośni- zasłużyli na niebo, do którego można dostać się z każdego kraju świata. Czym jest owa rzeka, która biegnie droga do nieba? W trzeciej części Lew mówi: "Ale nie lękajcie sie tego (przeprawy przez rzekę), bo ja jestem Budowniczym Mostów." To bardzo piękna metafora, w jej symbolice odnajdujemy być może lęk każdego człowieka przed śmiercią, "nie bójcie się"- zdaje się mówić Lew (Bóg), "ja będę przy was, by otworzyć wam bramę do mojego królestwa". Narnijskie opowieści zapraszają czytelnika do wstąpienia w krainę pełną przygód, czarów i niezwykłej mądrości. Zachwycają pięknem języka, mówią, " iż tajemna kraina istniała naprawdę. Większość z nas ma taką swoją tajemną krainę, ale dla większości z nas istnieje ona tylko w wyobraźni."

zuziaczek123

ilość recenzji:28

brak oceny 11-07-2007 21:15

Lewis już we wczesnym dzieciństwie, pasjonując się światem książek, próbował wraz z bratem układać baśnie, które własnoręcznie ilustrował rysunkami kotów, królików i rycerzy. Jako dojrzały mężyczyzna, szacowny profesor uniwersytetu, w 1949 rozpoczął pisanie pierwszej części "Opowieści z Narnii". Bogata wyobraźnia podsuwała mu pomysły, których źródło tkwiło w jego dziecięcych przeżyciach. Wcześnie straciwszy matkę, jako zagubiony dziesięciolatek stał się, jak wspominał po latach, "dzieckiem długich korytarzy, pustych słonecznych pokoi, samotnie odwiedzanych strychów i pojękiwań wiatru przeciskającego się pomiędzy dachówkami." Czytelnicze fascynacje doprowadziły Lewisa do stworzenia Narnii- niezwykłej i pełnej uroku, tajemniczej krainy, którą próbuje ratować przed siłami zła czwórka dzieci- rodzeństwo Pavensie. Czas biegnie tam inaczej: "Jeśli się spędzi w Narnii nawet sto lat, powraca się do naszego świata nawet o tej samej godzinie, w której się go opuściło." W tomie I autor napisał swojej siostrzenicy Łucji dedykację:"Dziewczynki rosną szybciej niż książki, w rezultacie jesteś już za stara na bajki, a kiedy tę książkę wydadzą i oprawią będziesz jeszcze starsza. Ale pewnego dnia będziesz dostatecznie stara, aby znowu do bajek wrócić." W tych nieco przekornych słowach autora pobrzmiewa tęsknota i mądrość. Świat baśni z jego cudownością, nieprzemijającym czarem, pięknem, zwycięstwem prawdy i miłości stanowi najpiękniejsze wspomnienie dzieciństwa każdego z nas. W książkach Lewisa pojawiają się czarownice i czarownicy, magiczne zaklęcia, rycerskie pojedynki, fascynujące przygody, spotkać można mówiące zwierzęta: borsuki, konie, jagniątko. Karty powieści zaludniają także fauny, driady, karły i oczywiście Lew Aslan.