ONITSZA

Opis produktu:

Fintan Allen ma dwanaście lat, kiedy w 1948 roku wsiada razem z Maou, swoją matką, na statek odpływający do Afryki. Geoffroy Allen, który przed wybuchem wojny pozostawił we Francji żonę i syna, teraz sprowadza ich wreszcie do siebie, do Onitszy, małego portu rzecznego, gdzie pracuje dla United Africa. Fintan nie zna ani swego ojca, ani Afryki.
Maou marzy o sielskiej Afryce, gdzie będzie żyć u boku ukochanego mężczyzny, z dala od uprzedzeń rodziny, która potępia w nim marzyciela bez grosza przy duszy, w dodatku Anglika. Odkryje zupełnie inną Afrykę, groźną, niepojętą.
Podróż na egzotyczny kontynent i konfrontacja marzeń z rzeczywistością jest zarazem dla trojga bohaterów głębokim przeżyciem wewnętrznym pozwalającym im poznać samych siebie.
Tytuł oryginalny: Onitsha


Jean-Marie Gustave Le Clézio albo J.M.G. Le Clézio (ur. 13 kwietnia 1940 w Nicei) - francuski powieściopisarz, autor ponad 30 książek, laureat Prix Renaudot w 1963 i Literackiej Nagrody Nobla w 2008.
Jego rodzice byli kuzynami (to samo nazwisko, wspólny dziadek): ojciec brytyjskim chirurgiem, a matka Francuzką z Mauritiusu. Pierwszą podróż odbył w wieku 7 lat do Nigerii, gdzie przebywał ojciec. Studiował literaturę francuską w Collège littéraire universitaire w Nicei i uzyskał stopień doktora, a potem, po pobycie w Londynie i Bristolu, wyjechał do USA, gdzie nauczał.

W latach 1967-1970 wielokrotnie podróżował do Panamy, gdzie mieszkał wśród Indian, poznając ich język. Zainteresowanie kulturą indiańską znalazło odbicie w kilku jego książkach, m.in. przekładach mitów. W roku 1980 został pierwszym laureatem nagrody Paul-Morand ufundowanej przez Akademię Francuską (za powieść Pustynia).

W 1975 roku poślubił Jémię, pochodzącą z Sahary Zachodniej. Mieszka głównie w Albuquerque w Nowym Meksyku, USA, a we Francji w Nicei i Paryżu.

W 1994 roku sondaż przeprowadzony przez francuskie czasopismo literackie Lire wykazał, że 13% czytelników uważa go za największego żyjącego pisarza francuskojęzycznego, co dało mu zwycięstwo.

Zaczął pisać w wieku siedmiu-ośmiu lat. Sławę przyniosła mu już pierwsza powieść, Protokół, nominowana do nagrody Goncourtów i nagrodzona Prix Renaudot w 1963 roku.

Jego karierę literacką można podzielić na dwa główne okresy:
- od 1963 do 1975 roku Le Clézio badał takie tematy jak szaleństwo, język, pisanie, poświęcając się eksperymentom formalnym, w czym naśladował takich swoich współczesnych z nurtu nowej powieści, jak Georges Perec albo Michel Butor. Był postrzegany jako innowator i buntownik, chwalili go Michel Foucault i Gilles Deleuze. Demonstrował sprzeciw wobec współczesnej, zautomatyzowanej cywilizacji.
- W końcu lat 70. styl pisarza uległ radykalnej zmianie; porzucił eksperymenty i nastrój jego powieści stał się mniej wypełniony udręczeniem, gdy zajął się taką tematyką jak dzieciństwo, dojrzewanie czy podróże, co przyciągnęło szersze grono czytelników.

Poprzedni Francuz, który otrzymał nagrodę Nobla to Claude Simon (1985). Ogłaszając przyznanie nagrody, szwedzka akademia nazwała Le Clezio autorem nowych kierunków, poetyckiej przygody i zmysłowej ekstazy, eksploratorem człowieczeństwa poza i pod panującą cywilizacją.
(źródło: pl.wikipedia.org)