Ocalałe

książka

Wydawnictwo Otwarte
Oprawa miękka
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Amerykański pisarz o pseudonimie Riley Sager to twórca thrillera "Ocalałe". Książka opowiada o losach kilku dziewczyn, które jako jedyne ocalały z rzezi. Wspierają się telefonicznie i starają się radzić sobie z przytłaczająca je przeszłością. Ich losy to stale trzymające w napięciu wydarzenia, pełne grozy i tajemniczości.

Pochłaniająca lektura, pełna nieprzewidywalnych zwrotów akcji polecana jest przez samego mistrza grozy Stephena Kinga. Na okładce książki widnieją jego słowa: Fenomenalny thriller. Najlepszy, jaki przeczytasz w 2017 roku. Jest to ogromna reklama, zachęcająca do sięgnięcia po "Ocalałe", szczególnie dla tych, którzy uwielbiają twórczość Kinga.

OCALAŁE - SENSACYJNY DRESZCZOWIEC
- Obowiązkowa lektura dla miłośników sensacyjnych powieści.
- Niekonwencjonalne wydarzenia - książka od początku do końca trzyma w napięciu.
- Idealna na prezent dla miłośników pełnych zagadek, tajemniczych i mrocznych powieści.
- Ciekawy styl - w książce przeplatają się wydarzenia z przeszłości z teraźniejszymi co jeszcze bardziej wzbudza zainteresowanie czytelnika.
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Otwarte
Oprawa: miękka
Okładka: miękka
Wprowadzono: 13.02.2018

RECENZJE - książki - Ocalałe

4.6/5 ( 12 ocen )
  • 5
    10
  • 4
    1
  • 3
    0
  • 2
    0
  • 1
    1

Bookendorfina

ilość recenzji:1526

brak oceny 21-09-2017 11:47

"Nie chciałam być jedną z dziewcząt naznaczonych piętnem przeżytej tragedii, wiecznie kojarzoną z najgorszym dniem swojego życia."

Ciekawa propozycja czytelnicza, wiele się dzieje i to na kilku płaszczyznach, mocno angażujemy się w scenariusz zdarzeń. Frapująco poprowadzone wątki psychologiczne, fabuła potrafi zaskoczyć, do końca trzyma w niepewności i niepokoju. Trzeba przyznać, że świetnie dozowano dawki napięcia, skutecznie i porywająco, nie można oderwać się od stron książki. Dynamiczne prowadzenie po etapach odkrywania prawdy, bez sztucznych udziwnień i niepotrzebnych kombinacji, jednak z frapującymi pomysłami na zwroty akcji, oraz dobrze przygotowaną bazą kreacji kluczowych postaci.

Obserwujemy w jakim stopniu traumatyczne przeżycia potrafią rzutować na życie uczestników, jak trudno pozbierać się po dramatycznych wydarzeniach, z jakimi negatywnymi symptomami trzeba się zmierzyć w układaniu zwykłej rutyny codzienności, zwłaszcza kiedy ani wspomaganie farmakologiczne ani miłość bliskich nie są w stanie zadziałać skutecznie na dłuższą metę, wymazać bolesnych wspomnień. Potrzeba niezwykłej siły charakteru i silnej determinacji, aby zdołać podnieść się po katastrofalnym spustoszeniu dokonanym w postrzeganiu świata, nadszarpniętym poczuciu własnej wartości czy odebranej pewności w społecznych relacjach.

Zatrważająco było odnotowywać zmiany, jakie dokonują się w osobowości głównej bohaterki, przyglądać się mrocznym odcieniom czynów. Pragniemy jej pomóc, wydostać z otchłani i ciemności, do których krok po kroku nieuchronnie przybliża się. Zaczynamy snuć domysły i przypuszczenia, jednak rzeczywistość okazuje się inna niż postrzegaliśmy. Rewelacyjnie, kiedy powieści tak sprytnie udaje się zmylić czytelnika, wciągnąć w pułapkę niewiadomych, zarzucić sieć pozornych faktów, nakłonić do rozbudzenia wyobraźni, a przy tym celnie grać na emocjach. Także zakończenie sprawia sporą niespodziankę, satysfakcjonująca propozycja finalnej odsłony.

Quincy Carpenter, ofiara masakry, wypiera z pamięci wstrząsające wydarzenia, jakie spotkały ją dziesięć lat temu. Stara się prowadzić spokojne i przewidywalne życie, które z założenia z każdym dniem miało ją stopniowo oddalać od cierpienia i udręki przeszłości. Próbuje zrzucić brzemię złych doświadczeń, otrząsnąć się z nich i iść dalej. Ukojenie przynosi prowadzenie bloga kulinarnego, a także obiecująca relacja z Jeffersonem Richardsonem, prawnikiem, obrońcą z urzędu. Jednak Quincy wciąż trzyma ludzi na bezpieczny dystans, często odsuwa ich od siebie, gdyż bliskość i obdarzenie zaufaniem stanowią luksus, na który nie może sobie jeszcze pozwolić.

Ogromny niepokój i destabilizację w jej życiu wprowadza informacja o samobójstwie Lisy Milner, psycholożki dziecięcej, która również wymknęła się śmierci, uciekła z rąk mordercy. Licy chętnie służyła poszkodowanym radą, pomocą i wsparciem, pokazywała jak wykorzystać fakt ocalenia i przetrwania. Świat Quincy zmienia się diametralnie, kiedy w jej domu pojawia się trzecia niedoszła ofiara zabójcy, Samantha Boyd, zagadkowa i kontrowersyjna postać. Co tak naprawdę łączyło trzy kobiety? Z jakimi niebezpieczeństwami przyszło się im zmierzyć? W jakim stopniu zło może dotknąć każdego z nas, wyrządzić krzywdę i narazić na dotkliwe straty? Dlaczego tak trudno zerwać z symptomami ofiary, oddzielić przeszłość od teraźniejszości?

bookendorfina.pl

MargoRoth

ilość recenzji:132

brak oceny 22-08-2017 09:03

Quincy Carpenter jest Ocalałą - ofiarą mrożących krew w żyłach ataków, której udało się ujść z życiem. Dziesięć lat po przerażających zdarzeniach w Pine Cottage Quincy wydaje się, że jest szczęściarą - jej związek kwitnie, a blog kulinarny, któremu poświęca cały swój czas wolny, wciąż zyskuje nowych czytelników. Stara się żyć z dnia na dzień, odcinając się od wspomnień.

Quincy Carpenter jest przerażona. Kiedy historie z przeszłości zaczynają do niej powracać, przypomina sobie, że nie jest jedyną Ocalałą. Takich jak ona było więcej, ale nie wszystkim udało się ułożyć sobie życie tak jak Quincy. Lisa już nie żyje, a Sam nagle postanawia spotkać się z jedyną osobą na świecie, która jest w stanie zrozumieć, co to znaczy przejść przez piekło. Quincy będzie musiała stanąć twarzą w twarz z przeszłością, którą tak długo od siebie odpychała. Czy i tym razem ocaleje?

Od początku nie mogłam odpuścić sobie Ocalałych. Do tej powieści zachęca wszystko - przyciągająca wzrok krwista czerwień okładki, obiecujący opis, który zapowiada trzymającą w napięciu historię, lub nawet (jeśli ktokolwiek wierzy rekomendacjom), słowa Stephena Kinga, który obiecuje, że Ocalałe będą "najlepszym thrillerem, jaki przeczytasz w 2017 roku". Brzmi zachęcająco, prawda? Daliście się nabrać? Bo ja tak.

Nie wiem, czy Wy też tak mieliście, ale ja nie potrafiłam się powstrzymać przed porównywaniem powieści Riley Sager z Lokatorką. To samo wydawnictwo, niewielki odstęp czasu między premierami obu książek oraz zbliżona tematyka sprawiały, że mimowolnie konfrontowałam w myślach znakomitą powieść JP Delaney z historią Quincy Carpenter, która mogła być tak samo zaskakująca i porywająca. Niestety, Ocalałym brakuje bardzo dużo, aby dorównać Lokatorce, a tym bardziej, aby stać się thrillerem roku. Ale od początku...

Quincy jest jedną z trzech kobiet, które nazywane są Ocalałymi. W przeszłości została ofiarą brutalnej napaści, w wyniku której wszyscy jej przyjaciele zostali zamordowani, a jej samej udało się cudem wyjść cało, zaledwie z niegroźnymi obrażeniami. Rzecz miała miejsce w wiosce o malowniczej nazwie Pine Cottage. Reakcją Quincy na zdarzenia tej nocy było wyparcie wszelkich dotyczących jej wspomnieć z umysłu. Kobieta pamięta tylko początek wieczora oraz to, co stało się po napaści, pośrodku widnieje jednak czarna dziura, której Quincy nie jest w stanie pokonać. Historię poznajemy z dwóch stron - są rozdziały, w których widzimy obecne życie Quin, oraz te, które krok po kroku wprowadzają nas w sytuację z Pine Cottage. O ile główne rozdziały pisane są w pierwszej osobie, to wydarzenia tragicznej nocy czytamy w trzeciej osobie. Wygląda to trochę tak, jakbyśmy razem z Quincy po trochu przypominali sobie skryte w jej umyśle wspomnienia.

Początkowo tylko część książki poświęcona Pine Cottage wydawała mi się ciekawa. Ciężko było mi wgryźć się w tą powieść, bo życie codzienne głównej bohaterki zwyczajnie mnie nużyło. Ah, zapomniałabym - towarzyszyła mi też nieustanna irytacja, bo, trzeba to przyznać, Quincy nierzadko działała mi na nerwy. Zastanawiałam się, czy wpływ na to miały jej doświadczenia z przeszłości, czy po prostu takie było jej usposobienie, ale nie zmienia to faktu, że za nic nie potrafiłam zrozumieć tej postaci. Tak samo miałam z resztą bohaterów. Często wydawali mi się zwyczajnie głupi i naiwni, a ich postępowanie nie mieściło mi się w głowie. Chłopak Quin, Jeff, w zasadzie przez większość powieści spał lub bywał na wyjazdach służbowych w Chicago i ogólnie wydawał się żyć w kompletnie innym świecie, tak że nie spostrzegał, co się działo z główną bohaterką. Sama Quin zupełnie pogubiła się w tym, co rozsądne, a co lekkomyślne i w swojej naiwności gotowa była przyklasnąć każdemu pomysłowi nowo poznanej Sam. Są jeszcze przyjaciele kobiety, przebywający razem z nią w Pine Cottage, którymi miałam ochotę potrząsnąć i krzyknąć "Obudźcie się!", kiedy ich jedyną reakcją na widok napastnika zadającego ciosy Quincy było stanie w miejscu i obserwowanie. Szczerze nie wiem, jak patrzeć na tych bohaterów i ich zachowanie. Potknięcia autorki, a może bezmyślność postaci?

Akcja książki, chociaż rozwija się śmiertelnie wolno, kiedy w końcu zabiera wiatru w żagle, jest całkiem wciągająca. Świetnym pomysłem Riley Sager było kończenie każdego rozdziału z Pine Cottage puentą, która jest w stanie narobić czytelnikowi mętliku w głowie. Z biegiem czasu nawet przyziemne życie Quincy nabiera tempa, a od książki coraz trudniej się oderwać. Niestety, jest jedno ALE. Autorka zbyt szybko zdradza sekrety swojej historii i nie trzeba być Sherlockiem Holmesem, aby domyślić się, co będzie się działo na kolejnych stronach książki. Jest to samobójczy strzał w stopę, ponieważ pisarka sama pozbawia się elementu zaskoczenia. Wprawdzie zakończenie głównego wątku faktycznie może stanowić niemałą niespodziankę, ale mam na myśli te małe poboczne wątki, które są wyjątkowo przewidywalne, nawet dla niezbyt spostrzegawczego czytelnika.

Ogólnie mogę powiedzieć, że Ocalałe to thriller, który zawsze będzie zasługiwał na miejsce gdzieś pośrodku rankingu. Sama uplasowałabym go pomiędzy wieloma innymi książkami, które nie wyróżniały się wystarczająco, aby zostać zapamiętane. Miałam ogromną nadzieję na powtórkę Lokatorki, jednak powieści Riley Sager brakuje nieprzewidywalności, bohaterów, których bezsensowne postępowanie nie wprawiałoby czytelnika w konsternację, oraz tego "czegoś", co miała w sobie książka JP Delaney.

Podsumowując, Ocalałe okazały się przeciętnym thrillerem, który wzbudził we mnie zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje, ale wciąż przeważała tu obojętność. Nie jest to powieść zła, ale zdecydowanie nie jest też tak zachwycająca, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka. Decyzję o sięgnięciu po nią pozostawiam Wam. :)

booksofsouls.blogspot.com

Anna

ilość recenzji:871

brak oceny 12-08-2017 17:50

Ocalałe to thriller, który sprawia, że skóra cierpnie, a czytelnik traci kontakt z rzeczywistością. Bo w tej powieści nie wiadomo, co jest prawdą, a co fikcją, kto jest przyjacielem a kto wrogiem.
Są za to Ocalałe - 3 kobiety, które przeżyły masakra. Wszyscy zginęli, a one cudem uszły z życiem. Przez jednych traktowane są jak dar z nieba i ich życie jest cenne, ale wzbudza sensację. Inni traktują je z podejrzliwością i obwiniają, wręcz życząc im śmierci. Nie dziwi więc, że starają się ukryć, wtopić w tłum i żyć "normalnie". Co wcale nie jest proste....

Quincy poukładała sobie życie po tragedii w Pine Cottage, gdzie zginęli wszyscy jej przyjaciele, A jej udało się uciec i znalazła pomoc u policjanta, który patrolował teren i stał się jej oparciem oraz przyjacielem. Quincy mieszka z narzeczonym i prowadzi kulinarnego bloga. Dzięki kilku wygranym sprawom o odszkodowanie ma zapewnioną środki na utrzymanie. Stara się żyć normalnie i nie wspominać tragedii, w czym pomaga jej utrata pamięci. Nie pamięta nic z chwili masakry. Jej ład i zbudowany spokój, burzy informacja o śmierci jednej z Ocalałych, Lisy, która rzekomo popełniła samobójstwo,a jak się okazuje finalnie było to zabójstwo. Na Quincy pada strach a potęguje to pojawienie się trzeciej Ocalałej, Sam, która skutecznie ukrywała się przez wiele lat. Dziewczyna działa na Quincy destrukcyjne i ich znajomość zdecydowanie idzie w złym kierunku. Quincy zaczyna prywatną śledztwo, a jego wyniki zaskoczą ją samą. ...

Ocalałe łączy fakt, że przeżyły masakrę, a dzieli praktycznie wszystko. Mentalność, styl życia , sposób reakcji. Każda skrywa też swoje tajemnice, których ujawnienie może wpłynąć na ich dalsze losy.

Książka jest świetnie napisana i skonstruowana. Jest pełna tajemnicy i niedopowiedzenia, napięcie rośnie a autorka zamiast odsłaniać karty, wręcz je skrywa, pozostawiając czytelnika w stanie zawieszenia i zaintrygowana.
Ocalałe to znakomicie napisany thriller, nad którym warto się pochylić i poświęcić swój czas na jego lekturę. Polecam serdecznie! Naprawdę warto!


https://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2017/08/ocalae-sager-riley.html

Amanda

ilość recenzji:259

brak oceny 7-08-2017 12:26

Tekst pochodzi z bloga: https://amandaasays.blogspot.com/

OCALAŁE
Quincy Carpenter, Lisa Milner, Samantha Boyd - trzy Ocalałe. Tak nazwały je media, ponieważ jako jedyne przeżyły krwawe masakry. Trzy dziewczyny, trzy tragedie, trzy odmienione na zawsze życia. Jednak pewnego dnia światem wstrząsa informacja o śmierci Lisy. Quincy jest przerażona, a to uczucie potęguje niespodziewane pojawienie się u niej Sam, która dodatkowo budzi w niej niepokój. Po na pozór uporządkowanym i szczęśliwym życiu nie ma już śladu. Czy kobiety są w niebezpieczeństwie?

BOHATEROWIE
Nie sposób nie zacząć od tego elementu powieści, zwłaszcza, że to on ukształtował sporą część mojej opinii o niej. Niestety, ale bohaterowie książki, z Quincy na czele, okropnie irytują i to w odpychający sposób. Bywa tak, że nie lubimy postaci, ale i tak nas one intrygują i nie możemy oderwać się od pochłaniania ich losów. Denerwują nas, jednocześnie ciekawiąc, bo tak właśnie powinno być. W końcu do bohaterów thrillerów psychologicznych, gdzie często gęsto pojawiają się jakieś zaburzenia psychiczne, nie powinniśmy czuć sympatii. Jednak w przypadku Ocalałych mamy ochotę rzucić książką i do niej nie wracać, bo mamy dosyć totalnego braku logiki w postępowaniu Quincy i irytującego zachowania Sam. Pojawiają się też panowie, jednak niestety ich kreacje przechodzą bez echa, nawet jeśli miały w sobie spory potencjał. A szkoda, bo mogło być o wiele lepiej.

STRUKTURA
Powieść podzielona jest na rozdziały, w ramach których równolegle toczy się akcja rzeczywista z narracją pierwszoosobową, prowadzoną przez główną bohaterkę oraz retrospekcje z nocy masakry, którą przeżyła Quincy, opowiadane w trzeciej osobie. Jako, że nasza bohaterka nie pamięta nic z tamtej nocy, możemy odkrywać jej szczegóły wraz z nią, co jest ciekawym posunięciem. Zwłaszcza, że poznajemy je momentami bardzo fragmentarycznie i chaotycznie, kiedy pojawiają się traumatyczne wydarzenia, tak jakby to w naszej głowie pojawiały się migawki i urywki, które dopiero z czasem składają się w całość. Przyznam też, że ta retrospekcyjna część książki podobała mi się znacznie bardziej od wydarzeń teraźniejszych, gdyż wydaje mi się, że autorka zdecydowanie lepiej poradziła sobie tam z budowaniem napięcia oraz wątpliwości w założoną przez czytelnika wersję wydarzeń.

SZTUKA ZMYLENIA PRZECIWNIKA, CZYLI JAK WSZYSTKO SIĘ POSYPAŁO
No właśnie, bo tu zaczynają się schody. Obmyślenie ciekawej zagadki i jej rozwiązania nie jest trudne. Problemy zaś zaczynają się wtedy, gdy do tego rozwiązania chcemy doprowadzić, porzucając gdzieniegdzie podpowiedzi bądź fałszywe tropy, przez które czytelnik z ciekawością będzie tworzył w głowie nowe teorie spiskowe i nie będzie mógł się oderwać od kart czytanej historii. I tu, w moim odczuciu, Riley Sager niestety miała wiele potknięć. Było podrzucanie fałszywych tropów, były zmyłki, drobne podpowiedzi, jednak wyszło to trochę nieumiejętnie i wręcz momentami nachalnie. Dlaczego? Tu wraca minus opisany na samym początku, a mianowicie - bohaterowie. Autorka za bardzo zaczęła podkreślać pewne cechy postaci, co potrafiło zirytować, bo jakby na siłę chciała nas przekonać do pewnej teorii, która potem okazała się... No właśnie, prawdziwą, czy też zmyłką? Tego nie zdradzę, ale niestety, jakby nie było, nie podobało mi się takie wpływanie na czytelnika. Można było dać jego wyobraźni nieco większe pole do popisu.

ZAKOŃCZENIE
Chociaż czytelnik, który w swoim życiu przeczytał już niejeden thriller psychologiczny, bardzo szybko wpadnie na to, kto okaże się tam głównym sprawcą, to jednak przyznam, że rozwiązanie zagadki było ciekawie wyjaśnione i podobało mi się. Było trochę zwrotów akcji, trochę zmyłek przed ostatecznym wyjaśnieniem i sporo się działo, bo niestety, lub stety, ale przez ostatnie sto stron działo się o wiele więcej, niż przez resztę książki. Wielkim plusem jest również ostatni rozdział, a dokładniej jego ostatnia strona. Autorka pokusiła się o intrygujące i tajemnicze zakończenie, dzięki czemu całość wypada nieco lepiej w moich oczach.
Pytanie tylko: ile osób do tego zakończenia dotrwa, a ile porzuci lekturę po początkowych zgrzytach z bohaterami?

PODSUMOWUJĄC
Ocalałe, to thriller psychologiczny oparty o ciekawy koncept i z interesującym zakończeniem, jednak troszkę słabiej wypada wykonanie. Autorka nieco przedobrzyła z kreacją bohaterów, przez co książka straciła trochę polotu i momentami zamiast intrygować - irytowała. Chociaż Stephen King zapewniał, że będzie to najlepszy thriller, jaki przeczytam w tym roku, to jednak już dawno wiem, aby nie ufać jego blurbom - czytałam lepsze pozycje z tego gatunku. Słyszałam także, że jest tak dobra, jak Lokatorka, jednak i z tym się nie zgodzę - Lokatorka była o niebo lepsza.
Myślę jednak, że książka znajdzie swoich zwolenników, którzy nieco przychylniej spojrzą na elementy, które według mnie zawiodły. A jeśli skusicie się na lekturę, to napiszę jedno - dotrwajcie do końca, bo to zakończenie jest w tej książce najlepsze.