Na Syberię (twarda)

książka

Wydawnictwo W.A.B.
Oprawa twarda w obwolucie
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Jutlandzki krajobraz: przenikliwe zimno, porywisty wiatr, zamarzające morze. Lodowate relacje rodzinne: niedostępny ojciec, fanatycznie religijna matka, dziadek, który popełnia samobójstwo. W tym świecie kilkunastoletnia dziewczynka stale marznie; chłód wdziera się nawet do jej snów. Tylko z bratem, Jesperem, łączy ją niezwykle silna więź, o której można powiedzieć, że przetrwa wszystko. Marzą o innym, lepszym świecie: ona śni o podróży na Syberię, on - o wyjeździe do Maroka. Nadchodzi wojna, która rozdzieli brata i siostrę. Jesper zaangażuje się w ruch oporu i wkrótce będzie musiał uciekać z kraju, dziewczyna rozpocznie tułaczkę po Skandynawii...
Na Syberię to przejmujący, znakomicie nakreślony portret młodej kobiety, która umarła, zanim tak naprawdę zaczęła żyć.

`Książka o ogromnej sile emocjonalnej: poruszający i wnikliwy obraz relacji rodzinnych.`
The Independent

`Tajemnicza i piękna historia, która pokazuje niepokojący spokój Skandynawów, nieokiełznaną przyrodę i dziecięcą wiarę, że możemy się nawzajem ochronić przed światem.`
Los Angeles Times

`Powieść pełna urzekających scen.`
The New York Times

`Czytanie Pettersona przypomina zanurzanie się w północnym krajobrazie: jego powieści wypełnia stłumione światło i przeszywający, niemal dotykalny chłód.`
Time Magazine

`Pisarstwo Pettersona jest precyzyjne jak poezja.`
The Seattle Times

`Powieść cudownie bezpretensjonalna i ujmująca.`
Die Zeit


Per Petterson (ur. 1952) - zanim zadebiutował w 1987 roku zbiorem opowiadań Aske i munnen, sand i skoa, imał się różnych zajęć: pracował fizycznie, był księgarzem i tłumaczem. Jest prozaikiem cenionym w Norwegii i tłumaczonym na wiele języków. W Polsce ukazały się jego dwie powieści: Przeklinam rzekę czasu (2008, W.A.B. 2010), przez norweskich krytyków jednogłośnie uznana za najlepszą książkę 2008 roku, oraz Kradnąc konie (2003, W.A.B. 2008), która przyniosła pisarzowi ogromną sławę - została uhonorowana nagrodami norweskich krytyków literackich i norweskich księgarzy, a ponadto dwiema prestiżowymi nagrodami międzynarodowymi: Independent Foreign Fiction Prize (2006) i IMPAC Dublin Literary Award (2007). Powieść Na Syberię ukazała się w 1999 roku.

tytuł oryginału: Til Sibir
przekład: Iwona Zimnicka
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: W.A.B.
Oprawa: twarda w obwolucie
Okładka: twarda
Wprowadzono: 31.10.2011

RECENZJE - książki - Na Syberię

4.4/5 ( 5 ocen )
  • 5
    4
  • 4
    0
  • 3
    0
  • 2
    1
  • 1
    0

www.lowiskoksiazek.blogspot.com

ilość recenzji:115

brak oceny 13-06-2012 18:00

Nie jest mi łatwo pisać o tej książce. Być może dlatego, że nie jest tym, czym bardzo długo się wydaje ? powrotem do dzieciństwa, raju beztroskich zabaw i przyziemnych, trudnych do ogarnięcia spraw dorosłych. Choć oczywiście wszystko, co najważniejsze dla bohaterki, zaczęło się, gdy była ona dzieckiem.

Powieść składa się z trzech części, z których każda wytycza inny etap życia bohaterki ? najpierw dziewczynki, później nastolatki i młodej kobiety. Jej imię nie jest nam znane, a z pewnych napomknięć domyślamy się, że tę historię opowiada ona już jako osoba kilkudziesięcioletnia. Nie dowiemy się jednak wszystkiego o jej życiu. Opowieść urywa się, gdy decyduje o tym narratorka. W momencie, który powinien być początkiem... Jest to tym bardziej rozdzierające zakończenie, pełne rezygnacji i skrywanego bólu. To punkt kulminacyjny, w którym wszystko dla nas, czytelników, staje się jasne.

Petterson rezygnuje z nadmiernych opisów stanów uczuciowych, nie dzieli się z nami przemyśleniami swojej bohaterki, chociaż widzimy świat z punktu jej widzenia. To jej czyny, jej bycie wśród ludzi określają jej osobowość. Mimo wspomnień dotyczących innych członków rodziny ? ojca, matki, dziadka, wujka, a nawet wrogiej wszystkim babki - to więź z bratem była tym, co nadawało wszystkiemu sens. Łączyło ich porozumienie, które nie potrzebowało zbyt wielu słów, a obejmowało wszystkie potajemne rzeczy, które razem robili. Często pod osłoną nocy, bez wiedzy dorosłych. Wędrówki po ogrodzie zalanym księżycowym światłem, do karczmy i w końcu, gdy zaczęła się już wojna ? po opustoszałych uliczkach miasteczka i nadmorskich ścieżkach rodzinnej Jutlandii.

?Mam własną wolę, nie robię wszystkiego, co mi się każe, ale chcę iść z Jesperem? - to zdanie powtarza się co jakiś czas i najlepiej określa istotę związku między rodzeństwem, która wyklucza głębsze relacje bohaterki z innymi ludźmi. Im jest starsza, tym wyraźniej to widać. Zwłaszcza, gdy jako dorosła osoba, zamiast na wymarzoną Syberię, dociera przez Kopenhagę i Sztokholm do Norwegii. Pozbawiona towarzystwa brata, z którym rozdzieliła ją wojna, młoda Dunka nie stroni od przypadkowych kontaktów fizycznych. Ma to zaspokoić jej potrzebę ciepła i bliskości z drugim człowiekiem, ale trwa krótko. Czytając, ciągle czekamy aż przestanie uciekać i odpychać od siebie innych. Albo że pojedzie na Syberię. W końcu to marzenie towarzyszy jej od najdawniejszych lat jako przeciwwaga do planów Jespera o podróży do upalnego Maroka.

?Na Syberię? jest powieścią, która ma w sobie tajemnicę. Ze względu na język łatwo się ją czyta, ale zrozumienie, o czym naprawdę opowiada, przychodzi o wiele później. Pokazuje, jak bardzo kształtują nas najwcześniejsze wybory serca. I dokąd mogą ponieść nas meandry uczuć, jeśli ofiarujemy je tylko jednej osobie. Jest w niej nastrój oczekiwania i powagi oraz silne przekonanie, że najpiękniejsze lata już minęły. Jest pożegnaniem...