Miłość pod koniec świata

Nie cierpię niedopowiedzeń i niewyjaśnionych sytuacji. Raczej może ludzi, którzy tacy są. Lubię o wszystkim mówić otwarcie i dlatego denerwowała mnie Anna. Wie, że jej mąż jest za granicą, od dawna nie mają ze sobą bliskich kontaktów, więc po co kontynuować coś, czego nie ma? Dlaczego nie rozliczyć się ze sobą? Dlaczego marnować dalej swoje życie, skoro mamy szansę na coś lepszego? Bohaterka ciągle powtarza ?Ja mam męża.? Dobrze, mam męża, ale jestem z nim szczęśliwa, kocham go, jest dla mnie najważniejszą osobą i na odwrót. A w wypadku Anny wcale tak nie jest. Książka mnie zasmuciła. Historia jest bardzo prawdziwa i mogłaby dotknąć każdego z nas. Opowiada o niełatwej miłości dojrzałych ludzi. O pierwszych fascynacjach i rozczarowaniach trochę młodszych. O bólu, jakim jest strata najbliższych i ukochanych osób. O powolnym budzeniu się z letargu i powrotu do świata żywych. O tym, że najbliżsi nie zawsze robią dobrze kryjąc przed nami prawdę. O dylematach, rozterkach, wspomnieniach, stratach, zdradach, rozczarowaniach. Mimo Anny, której charakter do mnie nie przemawia, książkę bardzo przyjemnie się czyta, choć pojawiają się momenty napięcia. Samo zakończenie wstrząśnie czytelnikiem, bo jak się okazuje historia lubi się powtarzać. Dodatkowym atutem jest przepiękna i romantyczna okładka. Spokojnie i z czystym sumieniem polecam każdemu tę powieść.

Anna Jamroz to warszawska dziennikarka, matka nastoletniego Eryka i żona wiecznie nieobecnego Darka ? podróżnika. Anna aby nie stracić pracy wyjeżdża na Zamojszczyznę i zbiera tam materiały na reportaż o korupcji. Przebywając tam poznaje Bernarda ? muzyka heavymetalowego, który po stracie żony i syna ucieka w samotność i tęsknotę. Zawiązuje się między nimi uczucie, lecz jest to trudna i dojrzała miłość, aczkolwiek bardzo piękna. Na Annę spada ta miłość niespodziewanie i wywraca jej życie do góry nogami. Bernard zakochuje się w Annie i powraca do muzyki, pisze dla ukochanej tekst którego fragment przytoczę: ?Miłość jest tam gdzie kończy się świat, miłość niweczy gorzki kresu smak??
Jednak Bernard chowa swoją tajemnicę przed Anną i skrzętnie ukrywa przed nią swoją przeszłość. Czy Anna odkryje jego tajemnicę?
Bardzo zaintrygował mnie tytuł tej powieści, a okładka szybko przyciągnęła mój wzrok, zabrałam się szybko do czytania. Książka z początku wydała się trochę nudna, ale później gdy rozwinęła się akcja tak bardzo mnie wciągnęła, że po prostu zatraciłam się w czytaniu. Bohaterka wyznaje, że ?Ludzie sami wywołują koniec świata, nastanie czas relaksu i cały świat runie, nie będzie kto miał sprzedawać, budować, czytać wierszy, grać muzyki?.
Autor bardzo zaskoczył mnie swoim zakończeniem, powiem szczerze, że nie spodziewałam się, ale to bardzo miłe uczucie wiedząc, że autor w swej książce jest nieprzewidywalny.
Książka w miękkiej oprawie zawiera 324 strony i 4 rozdziały, czyta się ją lekko i przyjemnie. Zachęcam Państwa do zgłębienia tej historii, a nawet odważę się powiedzieć więcej ? historii miłości z wątkami dramatu.
Moja ocena: 10/10

"Miłość pod koniec świata" to nie jest lekkie romansidło, to mądra i głęboka powieść o dojrzałej miłości, niełatwej, ale pięknej.
Fabuła rozwija się powoli, początkowo chyba nawet zbyt wolno, ale im dalej, tym jest lepiej. Losy Anny i Bernarda wciągają bez reszty, tak że nawet nie wiem kiedy, a pochłonęłam całą powieść. Powieść Grzegorza Filipa to słodko-gorzko-ostra opowieść o życiu. Jeśli rozejrzycie się wokół, na pewno znajdziecie wokół siebie taką Annę, czy Bernarda. Książka jest przepełniona emocjami, czasem zupełnie skrajnymi, skłania czytelnika do własnych refleksji. Jest to opowieść o odnajdywaniu swego miejsca w życiu, godzeniu ze stratą i cieszeniu nowym uczuciem. Oboje muszą zakończyć i zamknąć dotychczasowe etapy w swoim życiu, aby zacząć żyć na nowo.W powieści Grzegorza Filipa znajdziecie całą plejadę uczuć i emocji, dojrzałych, trudnych, bardzo rozbudowanych.
To naprawdę niezła książka, nad którą warto się pochylić.

Anna Jamroz to trzydziestokilkuletnia dziennikarka, matka 16-letniego Eryka i żona polarnika, który większość czasu spędza za granicą, zaniedbując małżeństwo i rodzinę. Mimo starań kobieta nie potrafi się porozumieć ze skrytym i małomównym synem, ale robi wszystko, żeby zapewnić mu jak najlepsze warunki. W obawie o stratę pracy podejmuje się napisania artykułu o korupcji i wyjeżdża do Niezbytowa, by zebrać materiał do reportażu. Tam spotyka Bernarda, byłego muzyka, który po tragicznym wypadku swojej żony i synka, porzucił karierę wokalisty znanej grupy heavy metalowej i zaszył się na wsi, będąc przekonanym, że śmierć ukochanych była karą za jego dawne postępki. Pogrążony w rozpaczy i stale rozpamiętujący przeszłość mężczyzna niespodziewanie zakochuje się w pięknej i ujmującej Annie. Między nimi rodzi się zakazane uczucie, które zmieni życie ich obojga.
?Miłość pod koniec świata? to pozycja, która zwróciła moją uwagę intrygującym tytułem i czarującą okładką. Zwykle rzadko sięgam po książki polskich autorów, ale byłam niezmiernie ciekawa tej historii, dlatego postanowiłam się z nią zapoznać. Dzieło Grzegorza Filipa nie od razu zdobyło moje serce. Początek nie był zbyt zachęcający; nie potrafiłam się wczuć w przedstawioną historię i często uciekałam myślami. Na szczęście później było już tylko lepiej. Losy Anny i Bernarda tak mnie wciągnęły, że nie byłam w stanie się oderwać! Wielkim atutem tej pozycji jest bez wątpienia narracja widziana z punktu widzenia różnych bohaterów, dzięki czemu mamy okazję bliżej ich poznać i zrozumieć targające nimi emocje i rozterki. Nie wszystkie postacie wzbudzają sympatię, ale bez wątpienia są świetnie wykreowane i wyróżniają się z tła. Autor posługuje się ciekawym, nieco poetyckim stylem, który nadaje tej historii nieco subtelności i barwy.
?Miłość pod koniec świata? to słodko-gorzka, poruszająca i przepełniona emocjami opowieść o trudnej miłości, która przychodzi niespodziewanie i wywraca życie do góry nogami, skomplikowanych relacjach międzyludzkich, wkraczaniu w dorosłość i demonach przeszłości, od których trudno się uwolnić, bez względu na to, jak bardzo się próbuje. Książka autorstwa Grzegorza Filipa wywołuje masę sprzecznych uczuć, ale nie pozostawia obojętnym, skłaniając do przemyśleń i refleksji. Jest to pozycja, po którą warto sięgnąć. Serdecznie do tego zachęcam ;)

Anna Jamroz to trzydziestokilkuletnia dziennikarka, matka 16-letniego Eryka i żona polarnika, który większość czasu spędza za granicą, zaniedbując małżeństwo i rodzinę. Mimo starań kobieta nie potrafi się porozumieć ze skrytym i małomównym synem, ale robi wszystko, żeby zapewnić mu jak najlepsze warunki. W obawie o stratę pracy podejmuje się napisania artykułu o korupcji i wyjeżdża do Niezbytowa, by zebrać materiał do reportażu. Tam spotyka Bernarda, byłego muzyka, który po tragicznym wypadku swojej żony i synka, porzucił karierę wokalisty znanej grupy heavy metalowej i zaszył się na wsi, będąc przekonanym, że śmierć ukochanych była karą za jego dawne postępki. Pogrążony w rozpaczy i stale rozpamiętujący przeszłość mężczyzna niespodziewanie zakochuje się w pięknej i ujmującej Annie. Między nimi rodzi się zakazane uczucie, które zmieni życie ich obojga.
?Miłość pod koniec świata? to pozycja, która zwróciła moją uwagę intrygującym tytułem i czarującą okładką. Zwykle rzadko sięgam po książki polskich autorów, ale byłam niezmiernie ciekawa tej historii, dlatego postanowiłam się z nią zapoznać. Dzieło Grzegorza Filipa nie od razu zdobyło moje serce. Początek nie był zbyt zachęcający; nie potrafiłam się wczuć w przedstawioną historię i często uciekałam myślami. Na szczęście później było już tylko lepiej. Losy Anny i Bernarda tak mnie wciągnęły, że nie byłam w stanie się oderwać! Wielkim atutem tej pozycji jest bez wątpienia narracja widziana z punktu widzenia różnych bohaterów, dzięki czemu mamy okazję bliżej ich poznać i zrozumieć targające nimi emocje i rozterki. Nie wszystkie postacie wzbudzają sympatię, ale bez wątpienia są świetnie wykreowane i wyróżniają się z tła. Autor posługuje się ciekawym, nieco poetyckim stylem, który nadaje tej historii nieco subtelności i barwy.
?Miłość pod koniec świata? to słodko-gorzka, poruszająca i przepełniona emocjami opowieść o trudnej miłości, która przychodzi niespodziewanie i wywraca życie do góry nogami, skomplikowanych relacjach międzyludzkich, wkraczaniu w dorosłość i demonach przeszłości, od których trudno się uwolnić, bez względu na to, jak bardzo się próbuje. Książka autorstwa Grzegorza Filipa wywołuje masę sprzecznych uczuć, ale nie pozostawia obojętnym, skłaniając do przemyśleń i refleksji. Jest to pozycja, po którą warto sięgnąć. Serdecznie do tego zachęcam ;)

Anna Jamroz to trzydziestokilkuletnia dziennikarka, matka 16-letniego Eryka i żona polarnika, który większość czasu spędza za granicą, zaniedbując małżeństwo i rodzinę. Mimo starań kobieta nie potrafi się porozumieć ze skrytym i małomównym synem, ale robi wszystko, żeby zapewnić mu jak najlepsze warunki. W obawie o stratę pracy podejmuje się napisania artykułu o korupcji i wyjeżdża do Niezbytowa, by zebrać materiał do reportażu. Tam spotyka Bernarda, byłego muzyka, który po tragicznym wypadku swojej żony i synka, porzucił karierę wokalisty znanej grupy heavy metalowej i zaszył się na wsi, będąc przekonanym, że śmierć ukochanych była karą za jego dawne postępki. Pogrążony w rozpaczy i stale rozpamiętujący przeszłość mężczyzna niespodziewanie zakochuje się w pięknej i ujmującej Annie. Między nimi rodzi się zakazane uczucie, które zmieni życie ich obojga.
?Miłość pod koniec świata? to pozycja, która zwróciła moją uwagę intrygującym tytułem i czarującą okładką. Zwykle rzadko sięgam po książki polskich autorów, ale byłam niezmiernie ciekawa tej historii, dlatego postanowiłam się z nią zapoznać. Dzieło Grzegorza Filipa nie od razu zdobyło moje serce. Początek nie był zbyt zachęcający; nie potrafiłam się wczuć w przedstawioną historię i często uciekałam myślami. Na szczęście później było już tylko lepiej. Losy Anny i Bernarda tak mnie wciągnęły, że nie byłam w stanie się oderwać! Wielkim atutem tej pozycji jest bez wątpienia narracja widziana z punktu widzenia różnych bohaterów, dzięki czemu mamy okazję bliżej ich poznać i zrozumieć targające nimi emocje i rozterki. Nie wszystkie postacie wzbudzają sympatię, ale bez wątpienia są świetnie wykreowane i wyróżniają się z tła. Autor posługuje się ciekawym, nieco poetyckim stylem, który nadaje tej historii nieco subtelności i barwy.
?Miłość pod koniec świata? to słodko-gorzka, poruszająca i przepełniona emocjami opowieść o trudnej miłości, która przychodzi niespodziewanie i wywraca życie do góry nogami, skomplikowanych relacjach międzyludzkich, wkraczaniu w dorosłość i demonach przeszłości, od których trudno się uwolnić, bez względu na to, jak bardzo się próbuje. Książka autorstwa Grzegorza Filipa wywołuje masę sprzecznych uczuć, ale nie pozostawia obojętnym, skłaniając do przemyśleń i refleksji. Jest to pozycja, po którą warto sięgnąć. Serdecznie do tego zachęcam ;)

Anna jest dziennikarką, mieszka w Warszawie z mężem Darkiem i nastoletnim synem Erykiem. Darek rzadko przebywa z rodziną, gdyż jest naukowcem i pracuje na Spicbergenie lub na Grenlandii. Anna praktycznie sama wychowuje syna. Początkowo bardzo tęskniła za mężem, wyczekiwała go podobnie jak syn, gdy miał sześć lat. Później nastąpił kryzys i nie mogła zaakceptować samotności. Ostatecznie wraz z Erykiem przyzwyczaili się do nieobecności Darka, ale po kolejnym powrocie powstał między nimi dystans, nie przytulali się do siebie, nie prowadzili ożywionych rozmów. ,,Odnosiła wrażenie, że jego życie oddziela się od jej życia, stając się czymś obcym." Darek wyznał Annie, że podczas kilkumiesięcznego pobytu na Grenlandii miał romans. Dalsze wspólne życie stoi pod znakiem zapytania. Nie mogą się porozumieć, a po wielkiej kłótni Darek wybiega z domu i zostawia żonę w rozterce. Anna zostaje wysłana służbowo na Zamojszczyznę, gdzie ma zebrać materiały do artykułu o lokalnej korupcji. W hotelowej restauracji przypadkowo poznaje Bernarda - muzyka, który zerwał z dawnym środowiskiem, uciekł z dużego miasta i zamieszkał w Lipowczyku. ,,Kiedy patrzył na Annę, widział nie tylko piękną kobietę, która coraz silniej go olśniewa i wzbudza fascynację, widział posłańca z niegdyś odrzuconego świata. Może odrzuconego zbyt pochopnie." Anna i Bernard coraz bardziej są sobą zafascynowani. Ona widzi w nim wrażliwego mężczyznę po przejściach. Dla niego ona jest olśnieniem i wybawieniem z mroków przeszłości. Rodzi się między nimi miłość. Czy możliwa do spełnienia? Annę bardziej interesuje przeszłość Bernarda niż zagadki gminnych powiązań korupcyjnych, ale miejscowi notable bacznie obserwują poczynania dziennikarki z Warszawy. ,,Miłość pod koniec świata" to przede wszystkim powieść o miłości, która rodzi się niespodziewanie pomiędzy dojrzałymi ludźmi. Miłość trudna, nie pozbawiona dylematów, ale piękna i subtelna. Jest to też powieść o godzeniu się ze stratą najbliższych osób i próbie rozpoczęcia nowego życia. Spotkanie Bernarda z Anną nastąpiło w czasie, gdy zapragnął wyjść z letargu po stracie rodziny. Wcześniej żył jak pustelnik i żywił się wspomnieniami. Grzegorz Filip w poetycki i prawdziwy sposób odmalowuje ludzkie uczucia, targające nimi wątpliwości. Zmusza do zastanawiania się nad słusznością wyborów i zaskakuje zakończeniem książki. Czy możliwa jest miłość pod koniec świata? Sprawdźcie sami:)