Miasto popiołów

Valentine oficjalnie powrócił. I nie pozwoli o sobie zapomnieć. Chce zdobyć wszystkie Dary Anioła, by móc stworzyć własną armię. Armię, dzięki której będzie niepokonany. Jest już coraz bliżej zwycięstwa. Przez niego życie Clary i Jace'a stało się jeszcze bardziej skomplikowane. Chłopak i dziewczyna nie potrafią odnaleźć się jako swoje rodzeństwo, przez uczucie, które ciągle do siebie żywią. Do tego Jace jest podejrzany o spiskowanie z ojcem. Kiedy chłopak zostaje zamknięty w Cichym Mieście, staje się coś strasznego - wszyscy Cisi Bracia zostają zamordowani, a Miecz Anioła znika. Kolejny etap zakończony. Valentine potrzebuje jeszcze krwi. Krwi czterech stworzeń - między innymi krwi dziecka wampira i dziecka wilkołaka. Młodzi stają się więc celem... Tak naprawdę ta część nie podobała mi się tak jak pierwsza. Czegoś w niej zabrakło, ale jakoś nie wiem, czego. Ale i tak polecam!

Nie mogę nie zacząć od pochwały dla autorki, za to, że kolejna część była napisana w podobnym stylu i z równą lekkością, co pierwsza. Ten duży plus niestety niszczy jej przewidywalność. Akcja toczy się standardowym rytmem dla młodzieżowej fantastyki. Dochodzi do niepełnego zwycięstwa i kryzysu w miłości. Osobie, takiej jak ja, która przeczytała już z tysiąc książek tego typu, zaczyna się to nudzić. Główna bohaterka Clary znów zostaje wciągnięta w wir wydarzeń, w których niekoniecznie chce uczestniczyć. Jednak jakaś jej część chce walczyć. W końcu w jej żyłach płynie krew Nefilim, a dokładnie Valentina. Tak samo jak u Jaca. Więź, jaka łączy Clary z Jace, nie podoba się żadnemu z nich, jednak postanawiają się poddać. Wydaję się to bezcelowe, ale nie ja ustalam reguły. Pojawia się również wątek Aleca z Magnusem. Z początku byłam zawiedziona, że nie będę mogła wczuć się w postać kobiecą, która rozkocha w sobie serce Bane?a (muszę ją sama wymyślić i podstawić w mojej wersji tej książki). Jednak ich ?miłość? jest prowadzona w dość spokojny i choć przewidywalny, to ciekawy sposób. W końcu Magnus niezaprzeczalnie jest moim ulubieńcem, więc to trochę go faworyzuję. Skradł moje serce swoim dość nietuzinkowym zachowaniem i samym wyglądem. Jak można nie zakochać się w jego kocich oczach?! Dlatego też boję się obejrzeć ekranizację tej książki. Obawiam się, że zniszczy ona powstały w mojej głowie obraz czarownika. Ciekawym dodatkiem jest możliwość poznania świata ferie. Dzieci demonów i aniołów, są bardzo dobrze ucharakteryzowane i przyciągają uwagę. Mają nietypowy piękny wygląd, mówią półsłówkami i własne prawa, których trzeba przestrzegać, gdy się wyjdzie na ich terytorium. Królowa jest zachwycająca i przerażająca za razem. Drugi tom ?Darów Anioła? pozostawia po sobie niedosyt, który zaspokoić może tylko sięgnięcie po kolejną część. I choć jest to dość typowa młodzieżówka to ma w sobie coś fajnego.

Miasto Popiołów to drugi tom trylogii Dary Anioła. Część pierwsza, czyli Miasto Kości praktycznie od razu zostało okrzyknięte kolejnym hitem dla nastolatków, co znajduje potwierdzenie w entuzjastycznych wpisach na forach internetowych. Sama również ze sporą przyjemnością ją przeczytałam, dlatego teraz z ciekawością sięgnęłam po Miasto Popiołów.
Powieść kontynuuje wątki zarysowane w poprzedniej części. Nasi młodzi bohaterowie: Clary, Jace, Simon i Alec nadal są nieco powiązani skomplikowanymi relacjami uczuciowymi. A nawet, choć wydaje się to niemożliwe, ich wzajemne układy ulegają jeszcze większemu zagmatwaniu, na skutek wizyty w Jasnym Dworze. Valentine Morgenstern staje się coraz bardziej groźny i zaczyna bezpośrednio zagrażać Nefilim. Oczywiście nasi bohaterowie starają się ze wszystkich sił przeciwstawić się mu, ale niestety nie mając oparcia w dorosłych (prócz Lukea) a wręcz mając ich przeciw sobie (przybrana rodzina Jacea, inkwizytorka, Clave) nie mogą wiele zdziałać. Ponadto Simon przemienia się w wampira.
Wartka i obrazowo opisana akcja, dowcipne dialogi, wciągająca fabuła (może momentami nieco zbyt infantylna) sprawiają, że książkę czyta się w sposób ekspresowy. Nie można jednak powiedzieć, by autorka nie chciała ukazać głębi uczuć swoich bohaterów. Skomplikowane relacje między nastolatkami, miłość między rodzeństwem, która bynajmniej braterską nie jest, narastająca zazdrość, wątek homoseksualny są pretekstem do pojawiających się co rusz rozterek i rozważań bohaterów odnośnie uczuć, zachowań, sytuacji jakie miały miejsce. Chciałoby się te wszystkie relacje określić mianem toksycznych, ale byłoby to jednak zbytnim uproszczeniem. A jednak np. stosunki między Jace a Valentinem idealnie oddawałoby to określenie. Wszystkie te monologi wewnętrzne i zewnętrzne nie zakłócają bynajmniej lektury. Ubarwiają ją na swój sposób i dodają kolorytu.
Cassandra Clare wykazała się i niezłym warsztatem pisarskim tworząc pozycję, która potrafi zainteresować młodego czytelnika, nie znudzić go w trakcie lektury i sprawić, by z niecierpliwością czekał na kolejny tom.
Lekturę polecam wszystkim, którzy lubią książki fantasy z wątkami miłosnymi.

Clary Fray ma poważny problem. Jej najlepszy przyjaciel, Simon, zakochał się w niej, a walczący z demonami Jace, może być jej bratem, jej mama leży w śpiączce w szpitalu - ach, a czy wspomnieliśmy już że zły facet Valentine wzywa armię demonów aby przejąć kontrolę nad światem? Wystarczy tego aby każda normalna dziewczyna zaczęła wrzeszczeć z rozpaczy, ale Clary nie jest zwyczajną dziewczyną - jest Nocnym Łowcą, pogromczynią wampirów i w książce Cassandry Clare Miasto Popiołów jej życie staje się bardzo skomplikowane.

Mimo magicznych elementów Miasto Popiołów nie jest z całą pewnością ani bajką ani książką fantasy. Autorska wizja współczesnego Manhattanu jest ostra i konsekwentna, wojownicy mają oczy podkreślone mieniącym się tuszem i noszą modne skórzane spodnie a wróżki urządzają odjazdowe imprezy. Pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji wątek trzyma czytelnika w stałym napięciu i nieświadomości a opisy bohaterów są tak dokładne, że można sobie z łatwością ich wyobrazić.

Co więcej, prawdziwym powodem, dla którego nie będziesz mógł odłożyć Miasta Popiołów to jego zadziwiające postaci. Dramat rozgrywający się między Clary i jej przyjaciółmi tak Cię wciągnie, że ledwie zauważysz że noszą miecze anielskie, jeżdżą na latających motorach i zmieniają się w wampiry.

Clary jest sprytna i zaradna - dokładnie taka jaką chciałbyś mieć u boku podczas ataku demona. Nie jest tylko walczącą z wampirami heroiną ale również nastolatką rozdartą pomiędzy romantycznym uczuciem do wampira, którym stał się jej przyjaciel Simon a miłością do Jace, fascynującego Nocnego Łowcy, pełnego uroku gościa, który być może jest jej bratem?

Na pewno nie oprzesz się wspaniałemu Jace'owi. Miłosny trójkąt jest niesamowity ale autorka doskonale go rozwija.
Oczywiście nawet najzagorzalsi miłośnicy fantasy będą całkowicie usatysfakcjonowani szybkimi sekwencjami walki. Ale uwaga, doskonałe przedstawienie przez Cassandrę Clare ciemnych sił; wojsk Valentine'a może być przerażające i trochę odrażające...