Księżna Casamassima (twarda)

"Nie chciał właściwie cieszyć się tym wszystkim, tylko zaznać wszystkiego, nie pragnął, by życie się z nim cackało, tylko chciał je wszechstronnie poznać."

Interesująca powieść, chętnie wczytywałam się w jej kolejne księgi, w niespieszny i przyjemny sposób. Ciekawy przekrój londyńskiego społeczeństwa drugiej połowy dziewiętnastego wieku, poznawany przy okazji śledzenia skomplikowanych losów głównego bohatera, młodego Hiacynta Robinsona, począwszy od tajemnic związanych z naznaczeniem w dzieciństwie, poprzez pragnienie przygód, oderwania się od realiów życia najbiedniejszych warstw, znajomość bezkompromisowej rewolucyjnej działalności, fascynację blasków środowiska arystokracji. Im więcej doświadczeń życiowych i poznawanych osób, tym bardziej umacnia się jego dychotomiczne postrzeganie świata, opanowują go wzajemnie wykluczające się koncepcje, do głosu dochodzą trudne do przezwyciężenia dylematy, wierność złożonej przysiędze a nowa perspektywa światopoglądowa.

Podobała mi się kreacja kluczowej postaci, wyrazista, przekonująca, prawdziwa, złożona, a przy tym niejednoznaczna, nieoczywista, żywiąca sprzeczne sympatie. Z dużym zaciekawieniem obserwowałam losy, problemy i wątpliwości Hiacynta. Jestem pod urokiem warsztatu pisarskiego, bogatego słownictwa, sugestywnych opisów i obrazujących detale epoki dialogów. Jako czytelnicy przenosimy się w przeszłość, która wciąga i fascynuje, obserwujemy realia, dokonujemy porównań, wyłapujemy wspólne punkty emocji ogarniających człowieka bez względu na czasy, w jakich przyszło mu żyć, ani na grupę społeczną, w jakiej funkcjonuje. Szczera, wnikliwa, udowodniająca doskonałą znajomość praw rządzących naturą człowieka. Ale to również odwołania dokonywane podczas kreślenia fabuły do ówczesnych osiągnięć genetyki, przyjmujących określone zasady dziedziczenia cech, które współcześnie zostały naukowo podważone i odrzucone, a jednak i tak jeszcze istnieją w świadomości. Dramatyczna finalna odsłona powieści tylko w pierwszym wrażeniu zaskakuje, ponieważ po zastanowieniu się prezentuje się jako idealne podsumowanie przybliżanej opowieści. Zerknij też na moje odczucia po zapoznaniu się z powieścią Henriego Jamesa "Echo".

Henry James, to jeden z najwybitniejszych twórców amerykańsko-brytyjskich. W swoich powieściach skupiał się przed wszystkim na pokazaniu różnic między warstwami społecznymi, które w połowie XIX wieku, były szczególnie widoczne. Najsłynniejsze jego dzieła, to obok"Portretu damy" także "Europejczycy", czy "W kleszczach lęku".

"Księżna Cassamassima", to historia pewnego człowieka Hiacynta Robinsona, który na ulicach Londynu wiedzie życie w nędzy. Jego przekonania są jak najbardziej przeciw arystokracji, do czasu kiedy, w niecodziennym zbiegiem okoliczności poznaje pewną księżną, a jego widzenia świata ulega radykalnej zmianie. Zaczynają go dręczyć duchy przeszłości oraz wyrzuty, które tłumaczy sobie swoim odwróceniem się od swojej warstwy społecznej. Jego dylematy skłaniają go do działań, które będą mieć tragiczne skutki. Zachęcam do lektury.

To jedno z tych dzieł, które czyta się wyjątkowo długo, z uwagi na obszerność, a także bogaty i niezwykle rozbudowany sposób przedstawiania faktów przez pisarza. Jednak sama treść i dylematy głównego bohatera sprawiają, że całość zasługuje na naszą uwagę. Autor znakomicie przedstawia tutaj różnice występujące między biedotą a uprzywilejowanymi. A sam bohater, ze swoimi rozterkami, mógłby być każdym z nas. Polecam, książkę wydało Wydawnictwo Prószyński i s-ka.