Księgarenka przy ulicy Wiśniowej

W pogoni za codziennością warto zatrzymać się na chwilę, aby przenieść się na ulicę Wiśniową i wstąpić do przytulnej księgarenki pana Alojzego.
To kogo tam spotkamy zależy tylko od nas, ponieważ książka prezentuje kilka odrębnych historii, czy może jednak wszystkie one prowadzą nas, by przypomieć sobie, w tym magicznym, przedświątecznym czasie, co tak naprawdę jest dla nas w życiu najważniejsze?
Szara, prawie zimowa atmosfera za oknem, ciepła kawa/herbata i wełniany koc...proponuję również małą paczkę chusteczek, ponieważ obok niektórych bohaterów i ich historii nie da się przejść obojętnie.
Piękne, ciepłe i łapiące za serce losy bohaterów oraz oczywiście...pana Alojzego, który niczym duch z Opowieści wigilijnej, uzmysławia co tak naprawdę liczy się w życiu.

Siedem historii, osiem opowieści, książki, które zmieniają życie i jedna niepozorna księgarenka przytulona do ulicy Wiśniowej. Dokładnie rok temu na początku grudnia na Targach Dobrej Książki we Wrocławiu kupiłam na prezent zbiór opowiadań ?Cicha 7?. Nie jestem fanką takich historii. Zawsze kojarzą mi się z przesłodkimi, żewno-płaczliwymi historiami, które bardziej nierzeczywiste już być nie mogą. Nawet nie zajrzałam do niej. Nawet nie przejrzałam nie wspominając o przeczytaniu chociaż jednego z nich. Jedno z moich postanowień noworocznych, które zaczęłam realizować dokładnie trzy miesiące temu podczas zakładania bloga brzmi: przełam swoje uprzedzenia dotyczące czytania książek z kategorii, których nie lubisz i książek autorów, których znasz, a nie czytasz (znowu ze względu na uprzedzenia), bo może się okazać, że to właśnie one wniosą coś ważnego/wartościowego do twojego życia. Więc to robię. Pan Alojzy, właściciel tytułowej księgarenki przy ulicy Wiśniowej podejmuje decyzję o jej zamknięciu. Jest już starszym człowiekiem z głęboko skrywaną, smutną tajemnicą, która coraz bardziej ciąży mu na sumieniu. Przed ostatecznym przekręceniem klucza w zamku postanawia wręczyć swoim klientom prezenty w postaci książek. Tak przy okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia. Nie byle jakie. Każda z nich w jakiś sposób odpowie na dręczące ich pytania i może zmieni ich życia na lepsze. Wiem, że zabrzmi to teraz jak reklama i w ogóle nie powinnam takich rzeczy pisać ale ?Księgarenkę przy ulicy Wiśniowej? kupiłam tylko ze względu na Remigiusza Mroza. Po listopadowym spotkaniu autorskim w Opolu strasznie byłam ciekawa jak ostatecznie wygląda opisana przez niego ta ?patologiczna? rodzina i w ogóle jak poradził sobie z takim zwyczajnym, obyczajowym opowiadaniem. Polecona przez pana Alojzego książka ?Zabić drozda? pozwoliła głównej bohaterce historii Katarzynie poczuć trochę empatii i w spokoju, bez wyrzutów sumienia spędzić z rodziną wymarzone święta. Oczywiście nie obyło się bez wątków prawniczych, Dering jest w końcu pracownicą wymiaru sprawiedliwości ale w ogólnym rozrachunku uważam, że jest to bardzo proste i dobrze skrojone opowiadanie z wyraźną puentą, które każe nam się zastanowić nad własnym postępowaniem i spojrzeniem na życie z szerszej perspektywy. ?-Coś nie tak? - spytał Dominik. -Nie. Po prostu jestem zmęczona. -Przeczytaj książkę. Niewiele jest na świecie rzeczy, które są lepszym lekarstwem na tę przypadłość.? W zbiorach opowiadań uwielbiam to, że każde napisane jest przez innego autora, charakteryzuje je inny styl, gatunek, warsztat. Przedstawione w ?Księgarence? opowiadania cechuje magia. Wprowadzają w niesamowity, świąteczny klimat, przynoszą spokój i nadzieję. Każda z nich kończy się pięknym morałem nad którym warto się chwilę zastanowić. ?W której chwili młody człowiek staje się dorosły? Wtedy, kiedy kończy osiemnaście lat? Wyprowadza się z domu? Zakłada rodzinę? Nie. Musimy dorosnąć, kiedy nasi rodzice odchodzą. Nikt nie powie już do nas: ?Dziecinko?.? Zdecydowanie najbardziej podobała mi się historia, którą przedstawiła Marta Obuch. Główną bohaterką jest Ryszarda, była dziewczyna kryminalisty. Po śmierci matki swojego dziecka prosi ją o zaopiekowanie przez okres świąt swoim synem Krzysiem. Ryszarda nie lubi dzieci ale ten mały, zamknięty w sobie i rezolutny młody człowiek zmieni nie tylko jej poglądy ale i całe jej życie. To przezabawna historia, która na pewno na długo zostanie w mojej pamięci, a jej powieść ?Francuski piesek? już znalazła się na mojej półce ?do koniecznego przeczytania?. Wyjątkowo nie wybrałam najsłabszego opowiadania. Po prostu takiego nie było. Sama się zdziwiłam z jaką przyjemnością dosłownie połykałam historię za historią, roniąc czasami łzy wzruszenia (nie żartuję) czując z bohaterkami i bohaterami ten ból gdzieś w środku, gdy przeżywają swoje rozterki. Uwielbiam mrukliwego Euzebiusza, uroczego Franka i wielu innych. Bardzo podobał mi się sam układ przedstawionych historii. Wstęp i zakończenie przedstawione przez Lilianę Fabisińską przedstawia nam dokładniej losy, historię, a przede wszystkim powód zamknięcia księgarni przez pana Alojzego. Szczerze zachęcam do wybrania na ten okres międzyświąteczno-zimowy ?Księgarenki przy ulicy Wiśniowej?. To pełna magii i dobrej, pozytywnej energii pozycja, która umili Wam długie wieczory. I pamiętajcie, przełamywanie swoich uprzedzeń przynosi same korzyści.

Przepraszam za pomyłkę w treści mojej recenzji. Napisałam błędnie tytuł- naturalnie pisałam o książce "Księgarenka przy ulicy Wiśniowej".
Błędnie napisałam tytuł (pośpiech, pośpiech ....), ale książkę polecam.

Dostałam tę książkę na imieniny. Tytuł mnie trochę zastanowił - co to będzie za pozycja. Niektórych autorów opowiadań znałam z innych ich powieści. Zaczęłam czytać i ..... Trochę się śmiałam, trochę płakałam - a co najważniejsze opowiadania te dały mi dużo do przemyślenia o życiu, o ludzkich sprawach, o relacjach jakie mają miejsce w naszej codzienności. Każde opowiadanie chce się przeczytać bez odrywania się do innych czynności. Losy bohaterów pokazują, że często sami robimy "sobie i innym krzywdę" i dopiero coś musi się stać, aby to do nas dotarło - że można było postąpić inaczej. Bohaterowie tak jak to często jest w życiu są samotni wśród zabieganych ludzi, wśród swoich najbliższych - a samotność jest bardzo przykra. Ta samotność często jest naszym złym wyborem. Nieraz jest możliwość naprawienia naszego wcześniejszego działania i pokierowania swoich losów tak, aby nasze życie było lepsze, weselsze. Tak właśnie odebrałam treść opowiadań. Byłam zaciekawiona fabułą opowiadań, trzymały mnie w napięciu - chciałam wiedzieć jak zakończą się losy głównych bohaterów. Czas, w którym toczą się opowiadania w książce "Kawiarenka przy ulicy Wiśniowej" związany jest z okresem przedświątecznym, z Wigilią, ze Świętami Bożego Narodzenia. Ja dostałam tę książkę właśnie w tym okresie, ale sprawy bohaterów można "wpleść" w każdy inny okres. Zawsze można coś zmienić. Chciałoby się, aby księgarnia i jej właściciel pan Alojzy - łącznik wszystkich tych opowiadań był w każdym mieście. Mieszkam w małej miejscowości, dużo korzystam z biblioteki publicznej i tak sobie pomyślałam, że byłoby wspaniale gdyby takim panem Alojzym była pani bibliotekarka - z każdym porozmawia, interesuje się zainteresowaniami odwiedzających bibliotekę ludzi, podpowiada nowości. A może taka ta pani jest, tylko my jesteśmy za bardzo zabiegani i nie mamy czasu na rozmowę. Wszystkie opowiadania warte są przeczytania. Polecam tę pozycję wszystkim "romantycznym duszom".

W okresie Świąt Bożego Narodzenia (albo nawet przed) lubię zaczytywać się w książkach, które wprowadzają mnie w ten błogi i świąteczny stan. Dlatego odwlekałam czytanie cudownego zbioru opowiadań pt "Księgarenka przy ulicy Wiśniowej", jak tylko mogłam. Ale muszę się z Wami podzielić moją opinią i nakłonić Was do kupienia jej na prezent komuś bliskiemu - bo prezentem będzie idealnym. Jak również do zakupu i przeczytania jej - bo jest świetna i idealna na świąteczny czas. Obudzi ducha świątecznego w każdym, a przynajmniej taką mam nadzieję. Jeśli lubicie takie ciepłe, momentami wzruszające i zabawne powieści, to koniecznie sięgnijcie po "Księgarenkę przy ulicy Wiśniowej".

Czasami żałuję, że w moim mieście nie ma takiego fajnego miejsca jak księgarnia u pana Alojzego. Miejsca pełnego pasji i człowieka tak sympatycznego i uczynnego, którego ze świecą można szukać. Mam wrażenie, że pan Alojzy zna każdego swojego gościa. Wie jaką książką uraczyć swoich klientów... A te książki w okresie Świąt Bożego Narodzenia okazały się zbawienne dla wielu z nich. Pomogły im coś zrozumieć, bo książki są niepozorne, ale mają w sobie to coś...


Czasem, kiedy czytamy książkę, która zmusza nas do refleksji, zastanawiamy się nad wieloma sprawami. Może nawet niejedna z książek pomogła nam w dostrzeżeniu ważnych rzeczy, których wcześniej nie dostrzegaliśmy. Pomogła dokonać ważnych wyborów, może nawet nieświadomie, ale niektóre książki mają moc i to chyba wie każdy ich miłośnik. I właśnie taki przekaz (o ile dobrze zrozumiałam) niesie ze sobą ta piękna pozycja, w której znajdziemy mądre opowieści znanych polskich autorów: Liliany Fabisińskiej, Gabrieli Gargaś, Agnieszki Krawczyk, Remigiusza Mroza, Marty Obuch, Alka Rogozińskiego oraz Magdaleny Witkiewicz. Kilku z tych autorów poznałam poprzez ich powieści, które czytałam, ale kilku co dopiero odkryłam. A to odkrycie tak bardzo mi się spodobało, że chcę więcej.

Opowiadania niby są różne, ponieważ każde z nich jest o innych bohaterach i, co najistotniejsze - pisał je inny autor, który ma swój niepowtarzalny styl. Niemniej każde ma wspólne elementy, a jednym z nich jest tytułowa księgarenka. Nie potrafię wybrać tego, które podobało mi się najbardziej, ponieważ wszystkie mają swój urok i każde podobało mi się z innych powodów.