Kamfora

W Krakowie grasuje seryjny morderca. Spod jego ręki zginęły już trzy kobiety, których ciała porzucił w miejskich parkach. Mężczyzna po zbrodni znika jak tytułowa kamfora, nie pozostawiając po sobie śladów. Dlatego policja planuje na niego zasadzkę, której morderca nie będzie w stanie przewidzieć...

Największą zaletą Kamfory jest wiedza, której wzrost mogłam zauważyć dzięki przygotowanym przez Wydawnictwo Czwarta Strona testom. Na te same pytania musiałam odpowiedzieć przed lekturą, a następnie po niej. Dzięki temu wiem, że sporo się nauczyłam o mowie ciała i emocjach człowieka. Plusem jest również wciągająca fabuła i ciekawi bohaterowie, z którymi łatwo się zaprzyjaźnić. Moi ulubieńcy, to komisarz oraz specjalistka od mowy ciała, Lena.

Książkę czyta się ekspresowo, ale część faktów jest moim zdaniem mało prawdopodobnych. Skoro bowiem zginęły już trzy kobiety, to policja na pewno przejrzałaby dokładnie ich komputery i dowiedziała się o korespondencji z mordercą, a nawet może miałaby na niego jakiś namiar. Tego typu niedociągnięć jest tutaj więcej i większość z nich robi z policjantów imbecyli. Parę rzeczy wymaga zatem dopracowania, w tym postać mordercy, jego motywy i sposób działania. Lubię wiedzieć zbrodnię oczami przestępcy i próbować zrozumieć jego postępowanie. Zmieniłabym również zakończenie książki, które przyszło stanowczo zbyt szybko! Autorka jednak świadomie pozostawia czytelników z niedosytem, gdyż już planuje drugą część przygód Leny.

Jestem pewna, że ta książka wciągnie wszystkich wielbicieli kryminałów i thrillerów. Cieszę się, że dałam autorce szansę, bo choć nie jest idealnie, to podczas lektury naprawdę dobrze się bawiłam, a chyba to jest najważniejsze, prawda? Czekam zatem niecierpliwie na kolejną część przygód Leny, by pogłębić swoją wiedzę o mowie ciała i jednocześnie świetnie się bawić.

W Krakowie grasuje seryjny morderca. Spod jego ręki zginęły już trzy kobiety, których ciała porzucił w miejskich parkach. Mężczyzna po zbrodni znika jak tytułowa kamfora, nie pozostawiając po sobie śladów. Dlatego policja planuje na niego zasadzkę, której morderca nie będzie w stanie przewidzieć...

Największą zaletą Kamfory jest wiedza, której wzrost mogłam zauważyć dzięki przygotowanym przez Wydawnictwo Czwarta Strona testom. Na te same pytania musiałam odpowiedzieć przed lekturą, a następnie po niej. Dzięki temu wiem, że sporo się nauczyłam o mowie ciała i emocjach człowieka. Plusem jest również wciągająca fabuła i ciekawi bohaterowie, z którymi łatwo się zaprzyjaźnić. Moi ulubieńcy, to komisarz oraz specjalistka od mowy ciała, Lena.

Książkę czyta się ekspresowo, ale część faktów jest moim zdaniem mało prawdopodobnych. Skoro bowiem zginęły już trzy kobiety, to policja na pewno przejrzałaby dokładnie ich komputery i dowiedziała się o korespondencji z mordercą, a nawet może miałaby na niego jakiś namiar. Tego typu niedociągnięć jest tutaj więcej i większość z nich robi z policjantów imbecyli. Parę rzeczy wymaga zatem dopracowania, w tym postać mordercy, jego motywy i sposób działania. Lubię wiedzieć zbrodnię oczami przestępcy i próbować zrozumieć jego postępowanie. Zmieniłabym również zakończenie książki, które przyszło stanowczo zbyt szybko! Autorka jednak świadomie pozostawia czytelników z niedosytem, gdyż już planuje drugą część przygód Leny.

Jestem pewna, że ta książka wciągnie wszystkich wielbicieli kryminałów i thrillerów. Cieszę się, że dałam autorce szansę, bo choć nie jest idealnie, to podczas lektury naprawdę dobrze się bawiłam, a chyba to jest najważniejsze, prawda? Czekam zatem niecierpliwie na kolejną część przygód Leny, by pogłębić swoją wiedzę o mowie ciała i jednocześnie świetnie się bawić.

Na firmamencie polskiej powieści kryminalnej błyszczy nowe nazwisko i można z dumą ustawić je obok Miłoszewskiego, Mroza i Bondy - to Małgorzata Łatka. I zapamiętajcie je, bo będzie o niej głośno. Jej bohaterowie, specjalistka mowy ciała Lena Zamojska i komisarz Jakub Zagórski to również duet godny uwagi.

W centrum Krakowa dochodzi do serii wstrząsających zabójstw młodych kobiet. Cechuje je podobny wygląd, stan niezależnej singielki i... status na portalu randkowym. Najpierw znikają bez śladu, aby zostać porzuconymi w krakowskich parkach.

Sprawą zajmuje się komisarz Jakub Zagórski, jednak efektów brak. Spędza mu to sen z oczu, a jego szefowa, Smoczyca, naciska na wyniki. Na jej życzenie, ..i wbrew sobie, spotyka się ze znaną specjalistką mowy ciała, Leną Zamojską, córką znanego sędziego. Nie jest przekonany co do możliwości jej pomocy w śledztwie, jednak kobieta zaskakuje go już na początku,
Później zaczynają współpracować. Lena szkoli policjantkę, która ma wystąpić jako wabik na mordercę. Plan nie wypala i na skutek splotu wielu okoliczności, Lena sama występuje jako smakowity kąsek dla Kamfory. Ten chwyta przynętę, ale okazuje się bardzo sprytny. Czy sprytniejszy od policji??? Przeczytajcie sami!

"Kamfora" to znakomity thriller, pod każdym względem. Bardzo oryginalny, świetnie napisany i intrygujący. Ma swój niepowtarzalny klimat i bardzo ciekawą tematykę. Kwestie związane z mową ciała i odczytywaniem znaków, które mimowolnie przekazujemy, okazuje się szalenie interesującym tematem. A połączenie tego z wątkiem kryminalnym dało naprawdę zaskakujące efekty. Jeśli do tego dodacie świetne kreacje bohaterów, Leny i Jakuba, powieść nabiera głębi, a całość daje zaskakujące efekty.
Ja byłam zaciekawiona i pod ogromnym wrażeniem Małgorzaty Łatki - ona naprawdę potrafi rewelacyjnie pisać, a ze swego pomysłu wycisnęła ostatnie soki. Jestem przekonana, że o tej autorce jeszcze nie raz usłyszymy, a ja już wypatruję kolejnych tomów opowieści o duecie Zagórski&Zamojska.
Polecam serdecznie - nie zawiedziecie się!