Kajakarstwo klasyczne

Opis produktu:

Kajakarstwo jako forma aktywności fizycznej ma szereg zalet. Jego uprawianie wymaga równoczesnego przejawiania wszystkich zdolności motorycznych - zarówno kondycyjnych jak też koordynacyjnych. Uprawianie kajakarstwa ułatwia kontakt z przyrodą. Umożliwia działalność turystyczną oraz krajoznawczą. Kajakarstwo może być uznane za jedną z propozycji tzw. sportów na całe życie. Ta forma uprawiania kajakarstwa staje się coraz bardziej popularna w kraju i na świecie.

Popularność kajakarstwa znajduje odzwierciedlenie nie tylko w uznaniu go jako fonny rekreacji ruchowej. Coraz bardziej popularne stają się sportowe fonny kajakarstwa. Jest ich wiele: slalom kajakowy, zjazd kajakowy po rzekach górskich, gra w kajak polo, kajakarstwo z żaglem czy też wyścigi smoczych łodzi lub maratony kajakowe. Oczywiście najbardziej rozpowszechnione jest kajakarstwo klasyczne, inaczej płaskie (flatwater canoeing). Treningowi w tej ostatniej dyscyplinie sportowej poświęcone jest niniejsze opracowanie.

Kajakarstwo klasyczne obejmuje konkurencje rozgrywane w kajakach i kanadyjkach jedno-, dwu- i czteroosobowych. Zawody sportowe rozgrywane są na dystansach 200 m, 500 m, 1000 m oraz 10 000 m. Uzyskanie wysokiego poziomu sportowego wymaga od 6 do 10 lat systematycznego treningu w tej dyscyplinie [Jemczuk, 1976; Platonov, 2004]. Wydaje się, że kajakarstwo potrzebuje większej popularyzacji ze względu na swoje walory w kształtowaniu charakterystyk psychofizycznych dzieci i młodzieży.

Wiosłowanie w kajaku lub w kanadyjce wymaga wszechstronnie rozwiniętych koordynacyjnych zdolności motorycznych. Praktycznie wszystkie muszą być dobrze rozwinięte, aby utrzymać się w wyjątkowo mało stabilnej łodzi oraz potrafić dostosować swoją aktywność do wymogów zmieniającego się środowiska, w którym odbywa się ruch. Charakter techniki wiosłowania oraz konieczność jej przejawiania w wielu ruchach, koniecznych do pokonania dystansu startowego, stawia wysokie wymagania względem wszystkich kondycyjnych zdolności motorycznych, a zatem siły, szybkości oraz wytrzymałości. Kajakarstwo dodatkowo wpływa bardzo pozytywnie na szereg charakterystyk psychicznych zawodników. Konieczność wykonania dużej ilości pracy, często w niekorzystnych warunkach atmosferycznych, sprzyja rozwojowi cech wolicjonalnych. Wiosłowanie w osadzie jednoosobowej uczy odpowiedzialności za swoje działanie. Natomiast konieczność wykonywania treningów oraz udziału w zawodach w osadach wieloosobowych kształtuje umiejętności współdziałania. Długotrwały i monotonny trening oraz rywalizacja na sprawdzianach i zawodach sprzyjają zwiększeniu odporności na sytuacje stresowe. Wszystkie te charakterystyki psychiczne są szczególnie przydatne w życiu pozasportowym. Wymagania związane z funkcjonowaniem w życiu codziennym sprzyjają ich pełnemu wykorzystaniu.