Chociaż tytuł książki „Jak zostać królem” pokrywa się z oscarowym filmem o tym samym tytule, to z ekranizacją ma nie wiele wspólnego. Opowieść ta jest napisana na podstawie prywatnych zapisków Lionela Logue’a , królewskiego logopedy i przyjaciela Jerzego VI, ojca obecnej królowej Elżbiety II. Przedstawia życie rodzinne, ekscentrycznego nauczyciela mowy, a także historię rodziny królewskiej, która cofa się aż do czasów pierwszej wojny światowej. Całość jest bardzo treściwa, powiedziałabym sprawozdawcza. Momentami powściągliwa, ale zawiera też w sobie chwilowe emocje. Naturalność zapisanych zdań pozwala czytelnikowi odnaleźć się w zawiłościach, które tworzą się na skutek dużej ilości dat, wydarzeń i przyjmowanych imion przez członków rodziny królewskiej.
Książkę czyta się dosyć swobodnie. Wiadomości w niej zawarte przyswaja się w prosty sposób. Z dużym zainteresowaniem i głębokim napięciem obserwuje się postępy, jakie Albert początkowo książę Yorku czyni w swoim sposobie wypowiadania się. Ze skupieniem czyta się jego biografię, która zawiera w sobie jego dzieciństwo, młodość, karierę wojskową i edukację, oraz jego małżeństwo i niełatwe objęcie tronu po bracie, który abdykuje by poślubić swoją ukochaną Amerykankę, panią Simpson. Wszystko to pozwala dosyć wnikliwie poznać króla Wielkiej Brytanii.
Pokonać siebie, swoją niedoskonałość, wadę, która utrudnia codzienne funkcjonowanie i sprawia, że człowiek wpada w otchłań ciemności. Być zdeterminowanym, pracowitym i nieugiętym w dążeniu do swojego celu. Nie tylko marzyć, ale też działać. Potykać się, ale zaraz potem wstawać. O tym też jest ta opowieść. O człowieku, który walczył do końca i zwyciężył. Król Jerzy VI stał się symbolem siły, wzorem do naśladowania, postacią niezwykle pozytywną i oddaną swojemu narodowi, za co otrzymał należyty szacunek i wsparcie od swojego ludu.
Książkę polecam pomimo jej niedoskonałości. Ta prawdziwa historia ma w sobie moc. Potrafi zachwycić swoim przeobrażeniem, które było olbrzymim wyzwaniem. Potrafi dać wiarę w sukces. Potrafi przebudzić z letargu, jakim jest poddanie się. W królewskim stylu pokazuje, na czym polega walka z samym sobą.
