Gdybyś mnie kochała

Każdemu należy się druga szansa. Zdarzyło mi przeczytać jedną książkę tej autorki a dokładniej mówiąc tę pt "Magnolia". Oględnie mówiąc nie byłam zadowolona, a czas poświęcony na jej przeczytanie uznałam za stracony. Postanowiłam jednak jeszcze raz podejść do twórczości Grażyny Jeromin- Gałuszki i nie żałuję. Dla mnie jest dużo lepsza, ciekawsza, ale na pewno nie idealna i nie trafi do moich ulubionych książek.
W książce są rzeczy ciekawe i takie, które mnie trochę odpychają. To, co odpycha to sposób pisania, chociaż jakby ktoś mnie zapytał to nie potrafiłabym odpowiedzieć, co dokładnie mi przeszkadza. To, co ciekawiło to akcja. Wszystko zaczyna się w momencie gdy Maksym Bromski budzi się w pokoju hotelowym obok zamordowanej kobiety, dziennikarki. Te wydarzenia sprzyjają wspomnieniom. Teraz nasz bohater jest menadżerem w koncernie samochodowym, ale każde wakacje spędzał na wsi u babci. Jego sympatię wzbudza dziewczyna z sąsiedztwa i to z nią spędzał większą część czasu.
"Gdybyś mnie kochała" to książka w której każdy znajdzie coś dla siebie: jest w niej wątek kryminalny i obyczajowy.
Mam nadzieję, że z powyższej recenzji wynika, że książkę polecam. Myślę, że warto ją przeczytać (sama jestem zaskoczona, że to piszę).

Wśród książek współcześnie piszących polskich pisarek proza autorki "Złotych nietoperzy" wyróżnia się w sposób szczególny. Jest niezwykle tajemnicza, można nawet rzec oniryczna. Pani Grażyna akcję swoich dwóch ostatnich powieści, które miałam okazję przeczytać osadza na prowincji. Jest to prowincja jednak zdecydowanie inna niż ta u Małgorzaty Kalicińskiej czy Katarzyny Enerlich. To zdecydowanie nie miejsce słodkie i piękne, gdzie można żyć pełną piersią, ułożyć sobie na nowo przyszłość czy pozbyć się bolesnych wspomnień z przeszłości.
Inne oblicze prowincji bywa brutalne, mroczne, pełne złych zdarzeń.
Główny bohater Maksym Bromski jest menedżerem w branży samochodowej. Pewnego dnia zostaje wplątany w niezłe bagno. Staje się głównym podejrzanym o morderstwo kobiety, którą ktoś pozbawił życia w jego pokoju hotelowym. Maksym budząc się rano nie ma pojęcia co zaszło, ale jest pewny, że to nie on jest zabójcą. Stróżom prawa trudno jest mu wytłumaczyć co się stało. Po drinku, który wypił w hotelowym barze stracił pamięć...............
Jak się okazuje makabryczna zbrodnia ma pewien związek z wydarzeniami z przeszłości.............
Maksym będąc dorosłym mężczyzną wciąż wraca wspomnieniami do wakacji z młodości. Każdego roku spędzał je u babci na wsi. Zapracowani rodzice porzucali go do babcinej zagrody. Maksym bardzo lubił te wiejskie kanikuły. Pod skrzydłami babcinymi czuł się bezpiecznie. Nie brakło przygód i wakacyjnych znajomości. Szczególnie nawiązał kontakty z rodziną przyszłej żony swego kuzyna Andrzeja. Kuzyna, który okazał się jednodniowym mężem...............

Powieść to mieszanka sensacji i obyczaju. Od razu dodam, że nie jest to książka, którą łatwo ocenić. By to zrobić trzeba się nieco natrudzić i przeczytać do końca. Czemu natrudzić? Dlatego, że jej treść bywa bardzo trudna w odbiorze. Najtrafniej porównać mi ją jest do wody, która bywa przejrzysta, ale i potrafi być bardzo mętna, gdy wzburzy ją fala czy wiatr. Przez lekturę przewija się szereg postaci, które są wykreowane w sposób do bólu realny. Niektóre z nich mają pokrętne charaktery. Nie brak im wad, przywar. Czasami zbyt łatwo dają się ponieść emocjom. Ale przez to są bardzo ludzkie i bliskie temu co możemy obserwować w realnym świecie. Gdy doczyta się do ostatniej strony to cała otoczka sensacyjna wydaje się nieco banalna, tylko autorce udało się ją perfekcyjnie zakamuflować i do głowy nie przychodzi, że rozwiązanie jest tak proste.
Nie jest to książka która mnie oczarowała, ale i nie znudziła. Chwilami odkładałam czytnik znużona, ale po chwili znów wracałam do książkowego świata ciekawa jak potoczą się losy zwyczajnego człowieka, który znalazł się w oku cyklonu.
"Gdybyś mnie kochała" to książka zmuszająca do maksymalnego skupienia na treścią, niepozwalająca w trakcie czytania na relaks i bujanie w obłokach. Z pewnością spodoba się miłośnikom mrocznych kryminałów. ?

Ho ho ho pani Grażyno wielkie brawa! Książka jest mega! Polecam każdemu kto lubi kryminał o naprawdę dobrze pokręconej fabula, która wkręca i wciąga od pierwszego akapitu. Nigdy specjalnie nie wierzyłam w jakość polskich kryminałów i książek tego pokroju, ale tutaj autorka pokazała klasę. Bardzo mi się podobało przede wszystkim za pomysł na fabułę, której jednak nie liczcie - nie będę zdradzał. Historia jest na serio pokręcona i w sumie mnie zaskakiwała ze strony na stronę. Kilka rzeczy przewidziałem, ale jeśli ktoś nie jest tkaim fanem kryminałów i thrillerów jak ja to książka zaspokoi jego rządze w 150%. Poza tym bardzo dobrze zostały oddane realia wszystkich miejsc i atmosfera danych momentów i wydarzeń. Każda sytuacja powoli rosła w napięcie, czuć było, ze buduje się groza i aż chciało się zaczytywać dalej. Jak dla mnie bardzo dobrze, porządnie napisana książka, która zaskakuje tak jak powinna i kończy się też w dobrym momencie. Ważne żeby nie zanudzić. Autorce się udało i wyczuła perfekcyjny moment trafiając zakończeniem w samo sedno. Ale tego tez Wam nie zdradzę. Za to polecam kupno w trybie natychmiastowym.

Czytałam opis fabuły i przyznam, że dawno nie zainteresowało mnie już kilka zdań na temat akcji. Jeśli krótka wzmianka i ogólny zarys historii z powieści wciąga tak bardzo, to chyba nie będę w stanie odmówić sobie kupna tej książki. Gdybyś mnie kochała ma być kryminałem z wątkiem miłosnym, a czego więcej potrzeba kobiecie w nudny jesienny wieczór? Czekam z niecierpliwością!