Cyfrowa demencja

"Cyfrowa demencja. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci" to książka popularnonaukowa zajmująca się tematem bardzo istotnym a mianowicie wpływem nowoczesnych technologii na umysł człowieka. Jej autor prof. Manfred Spitzer postanowił zająć się badaniami nad młodymi ludźmi ponieważ to ich mózgi są najbardziej plastyczne, szybko się uczą co za tym idzie są podatne na wszelkiego rodzaju oddziaływania z zewnątrz. Mając na myśli czynniki zewnętrze Spitzer interesował się głównie internetem, grami komputerowymi oraz smartfonami. Okazuje się bowiem, że znaczną część doby młodzież a nawet dzieci poświęcają na trwonienie wolnego czasu przed różnego rodzaju monitorami. Powoduje to niekorzystne zmiany w ich życiu, mamy tu na uwadze przede wszystkim deficyty koncentracji, bezsenność, zwiększoną podatność na nałogi i wiele innych. Ciekawe jest spostrzeżenie autora książki, że nawet niemowlęta przesiadują przed telewizorami, ponieważ ich rodzice nie mają czasu aby się nimi zająć, co za tym idzie dzieci, już od pierwszych miesięcy życia oswajają media elektroniczne. Spitzer twierdzi, że powszechnie głoszone tezy o konieczności nauczania technologii informacyjnych od najmłodszych lat są oparte na błędnych przesłankach. Błędem jest też masowe wprowadzanie do szkół wszelkiego rodzaju pomocy multimedialnych, które teoretycznie mają przyspieszać proces nauki natomiast według badań na które powołuje się autor "Cyfrowej demencji" sprawiają, że proces nauki jest coraz płytszy, uczniowie nie angażują się w zajęcia przez co coraz mniej zapamiętują. Ich wiedza staje się powierzchowna i fragmentaryczna ponieważ zdają sobie sprawę z faktu, że w każdej chwili jej braki mogą uzupełnić poprzez internet. Autor często posługuje się pojęciem cyfrowi tubylcy, które narodziło się w jednym z najbardziej zinformatyzowanych społeczeństw a mianowicie Korei Południowej. Ten kraj powinien być swego rodzaju ostrzeżeniem dla innych państw, które masowo wprowadzają komputery do szkół. Korea Południowa negatywnie wyróżnia się na tle innych państw znaczną liczbą ludzi uzależnionych od mediów cyfrowych, bez których niektórzy nie potrafią żyć i muszą się leczyć w specjalnych ośrodkach. Manfred Spitzer powołuje się na liczne źródła naukowe co dodatkowo wzmacnia jego siłę argumentacji jakkolwiek ma świadomość, że jego walka z technologiami nie może prowadzić do końcowego sukcesu. Rada jaką profesor daje ludziom, którzy świadomie chcą korzystać z mediów elektronicznych jest następująca - powinny one stanowić uzupełnienie wiedzy, którą nabędziemy z książek czy innych papierowych publikacji. Ponieważ niezbędna jest baza wiedzy, którą będziemy poszerzać, internet tej bazy nam nie stworzy. Kolejna kwestia, należy jak najwięcej czasu spędzać z przyjaciółmi, z rodziną relaksując się na świeżym powietrzu ponieważ to te czynniki sprawiają, że jesteśmy szczęśliwi; wirtualne kontakty nie wniosą tyle emocji i pozytywnej energii w nasze życie co przyjaźnie mające miejsce w tzw. "realu".

Profesor Manfred Spitzer to znana postać świata nauki, zmagająca się z niezwykle istotnym tematem wpływu nowoczesnych technologii na funkcjonowanie człowieka. Spitzer wydał już kilka książek, które w całości poświęcił temu zagadnieniu z najnowszą noszącą wiele mówiący tytuł "CYBERCHOROBY. Jak cyfrowe życie rujnuje nasze zdrowie". Ja jednak skupię się na nieco starszej pozycji pt. "CYFROWA DEMENCJA. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci". Trudno nie zauważyć mocnych podtytułów, które same w sobie kuszą, aby zasiąść do lektury. Autor w/w książek popularnonaukowych to gruntownie wykształcony psychiatra. Każda jego teza została podparta licznymi badaniami, prowadzącymi do jednoznacznych wniosków. Mocna argumentacja jest niezbędna ponieważ w dzisiejszym stechnologizowanym świecie łatwo napotkać na opór różnych środowisk zarówno ze świata nauki jak i rozrywki. Bo jak traktować oskarżenia kierowane ku technologiom informatycznym, że te ogłupiają społeczeństwo. Sprawiają, że coraz trudniej nawiązać kontakt z drugim człowiekiem, trudniej się skoncentrować, wiedza i umiejętności stają na coraz niższym poziomie, a nasze zdrowie pozostawia wiele do życzenia. Jest źle, a zdaniem autora "CYFROWEJ DEMENCJI..." będzie jeszcze gorzej zważając na niezwykle szybki postęp technologiczny. W zasadzie trudno znaleźć jakąkolwiek receptę na postęp. W końcu nieumiejętność posługiwania się chociażby internetem jest traktowana jak swego rodzaju ułomność. Wszelkie pracownie starające się prognozować przyszłość rynku pracy dają jasne wytyczne. Programista, analityk danych, web developer, mechatronik są zawodami przed, którymi stoi przyszłość. Czasem zdarzą się jeszcze profesje bazujące na bezpośrednim kontakcie z człowiekiem jak pielęgniarka, lekarz, opiekun, nauczyciel. Jednak w Japonii od dawna trwają prace na humanoidami, które miałyby zajmować się ludźmi starszymi. Lekarzy mogą wyeliminować algorytmy, które na podstawie wprowadzonej historii choroby pacjenta oraz bazy w postaci literatury fachowej same będą stawiać diagnozy. Nauczyciela może zastąpić robot podłączony do internetu. To już się dzieje. Można o tym poczytać w artykułach, które jakże by inaczej są publikowane w sieci. Owszem trzeba mieć na uwadze źródło pochodzenia danej treści, ale to stosunkowo łatwo zweryfikować. Jak w tym kontekście traktować zalecenia Spitzera, aby w miarę możliwości ograniczać kontakt z laptopem, tabletem czy smartfonem? Tak, żeby zyskać czas na nawiązywanie silniejszych więzi z drugim człowiekiem, kiedy te relacje zachodzą dziś głównie przez portale społecznościowe. Jak widać zagadnienie jest niezwykle złożone i nie ma na nie prostej odpowiedzi. Z jednej strony ograniczyć kontakt z technologią, a z drugiej zanurzyć się w niej bowiem to ona w przyszłości umożliwi znalezienie pracy, być może jakiejkolwiek pracy. Warto sięgnąć po książkę Manfreda Spitzera, aby skonfrontować swoje spostrzeżenia z uwagami znakomitego naukowca.