Confess

Większość populacji skrywa coś czego się wstydzi. A gdyby tak wyznać to anonimowo? Zrzucić z siebie ten ciężar i podzielić się swoją najskrytszą tajemnicą z kimś obcym? Właśnie w takich wyznaniach Owen znajduje inspirację dla swoich obrazów. Czasem są wstrząsające, czasem piękne, ale zawsze do bólu prawdziwe. Gdy na jego progu zjawia się Auburn, która desperacko potrzebuje pieniędzy wie, że to przeznaczenie. I choć podobno nie da się go oszukać to ta dwójka młodych ludzi, pomimo ogromnego bólu jaki w sobie nosi, będzie musiała jeszcze stawić czoła kolejnym problemom.
Zdecydowanie to nie jest lekka i przyjemna książka. Jest pełna strachu, niesprawiedliwości, problemów, z którymi nie powinni się stykać ludzie w tak młodym wieku. A jednak w przypadku Owena i Auburn życie rozdało im kiepskie karty.
Główni bohaterowie są nad wyraz dojrzali, z pewnością ich przeszłość miała na to znaczący wpływ. Auburn to bardzo silna dziewczyna, podziwiałam jej postawę, wolę walki i gotowość do każdego poświęcenia. Owen ma w sobie coś takiego, że nawet ja, jako czytelnik, czułam się bezpieczna i spokojna, gdy się pojawiał. Ponadto, jest na wskroś bezinteresowny, opiekuńczy i empatyczny. Uwierzcie, że tym postaciom nie da się niczego zarzucić, gdy pozna się całą perspektywę historii.
Autorka porusza trudne tematy, z którymi jednak każdy z nas z pewnością pośrednio lub bezpośrednio miał do czynienia. Śmierć bliskich osób. Nieważne czy nagła czy taka, na którą można się "przygotować". Zawsze boli, pozostawia z ziejącą dziurą w sercu i zmienia człowieka. Czasem doprowadza do złamania. Ale najważniejsze jest by odnaleźć sens i osoby, dla których warto się podnieść. I takich bohaterów tu spotkamy. Mowa jest także o uzależnieniu, które powoli zniszczy każdego, bez względu na pozycję społeczną i stan finansów. Jak dyskretnie i konsekwentnie zmienia życie w piekło, nie tylko dla nałogowca ale też dla jego bliskich. Autorka pokazuje też odrobinę tego, jak wygląda świat ofiar przemocy domowej. Jak kaci potrafią być czuli, kochani i diametralnie zmieniać swoje zachowanie. Oraz jak potrafią fizycznie i psychicznie odzierać z godności, szacunku i człowieczeństwa. Ale mamy też jasną stronę książki, która opowiada o pięknej miłości matki do dziecka-bezgranicznej, bezwarunkowej, dającej siłę do działania i motywację by walczyć o dobro dziecka ponad wszystko. A także gdzieś niemal w tle, biorąc pod uwagę wagę poruszanych tu kwestii, mamy cudowną miłość, która rodzi się w trudnym momencie. Ale daje wsparcie, siłę, i motywuje do tego by walczyć. O siebie, o najbliższych, o sprawiedliwość.
Ogromnie polecam Wam tę książkę, bo to kolejna doskonała propozycja od Colleen. Naprawdę warto jej poświęcić swój czas ;)

Długo przed premierą wszyscy trąbili, że "Confess" to najlepsza książka Hoover. Więc moje oczekiwania wobec tej historii automatycznie wzrosły. Colleen Hoover pisze niesamowite historie, które zawsze wywołują we mnie dużo skrajnych emocji. Do tej pory jeszcze żadna jej książka mnie nie zawiodła.

Auburn i Owen spotykają się w dość nietypowych okolicznościach. Dziewczyna pilnie potrzebuje zarobić dodatkowe pieniądze i to sprowadza ją prosto do galerii sztuki przystojnego artysty. Między głównymi bohaterami od razu rodzi się nić porozumienia i wydawać, by się mogło, że ta dwójka może stworzyć związek, jakiego oboje pragną. Jednak sekrety przez nich skrywane wszystko komplikują. Oboje są w stanie poświęcić swoje szczęście dla dobra drugiej osoby.

"Zawsze będę cię kochał, nawet kiedy nie będę już mógł."

"Confess" to opowieść o dwójce ludzi, którzy w przeszłości przeszli bardzo wiele i w chwili gdy próbują poskładać je do kupy, spotykają się, sprawiając, że oboju przyjdzie im to z trudnością, gdyż nie mogą dzielić wspólnie tego życia. Auburn to dziewczyna, która momentami zachowuje się dość krytycznie i pozwala, by inni z łatwością ją manipulowali. Jednak ciężko mi ocenić tą postać, ponieważ jej czasami wręcz irracjolane zachowania miały silne podłoże. Natomiast Owen to bardzo tajemniczy, przystojny artysta, który wyraża na płótnie wyznania, które anonimowi ludzie zostawiają pod jego drzwiami.

"Confess" to książka, którą się przeżywa całą sobą. Nie mogłam się oderwać od tej historii. Rozdział za rozdziałem mi umykał i wiedziałam, że nie zasnę dopóki nie poznam zakończenia. A gdy już skończyłam to nie mogłam zasnąć, ponieważ emocje nagromadzone we mnie przez książkę spowodowały burzę uczuć. Smutek, wzruszenie, ogrom łez, by na koniec na twarzy zawisł ogromny uśmiech i podziw dla autorki, że stworzyła mastersztyk! Gorąco polecam! Fani autorki z pewnością będą zachwyceni.

Nikogo raczej nie zaskoczę, gdy napiszę, że Colleen Hoover jest jedną z moich ulubionych zagranicznych autorek, a jej książki dumnie dzierżą honorowe miejsca w mojej biblioteczce. I nie chodzi już tylko o to, że jestem fanką dobrze napisanych historii miłosnych, ale o to w jaki sposób Hoover działa na wyobraźnie i uczucia swoich czytelników. To pisarka, która proste, a niekiedy wręcz banalne pomysły, oparte na jeszcze bardziej sztampowych szkieletach jest w stanie ożywić całą paletą najróżniejszych emocji i akcją, która nie ma szans powiać nudą. Tym bardziej więc wyczekiwałam kolejnej jej powieści, jaka miała trafić na nasz polski rynek czytelniczy i kolejny raz zostałam zauroczona stworzoną przez Hoover historią.

Dziewczyna po przejściach, która wraca do Teksasu z nadzieją na normalne życie i poukładanie istniejącego w nim bałaganu. I utalentowany mężczyzna z przeszłością, malarz który kolekcjonuje wyznania anonimowych osób i uwiecznia je na płótnie. Auburn rozpaczliwie potrzebuje pieniędzy i trafia do studia Owena akurat w momencie, w którym on desperacko potrzebuje asystentki. Zbieg okoliczności, przypadek a może przeznaczenie mające wobec tej dwójki swój własny plan, cokolwiek to jest splata losy Auburn i Owena i prowadzi do wybuchu uczucia, na które żadne z nich nie jest przygotowane. Niespodziewanie stali się dla siebie ukojeniem, wsparciem i szansą na lepszą, spokojniejszą przyszłość, ale wtedy na jaw wychodzą głęboko skrywane sekrety Owena, przez które Auburn może stracić to, co jest jej w życiu najdroższe.
Miłość, która nie powinna się była wydarzyć Hoover opakowała w skomplikowaną, pełną tajemnic i najokrutniejszych intryg akcję rozegraną na tle pełnowartościowego artystycznego świata.

[...]Ciekawa, pełna pasji, tajemnic i intryg historia miłosna pomiędzy dwójką młodych, potłuczonych życiowo ludzi. Z uwagi na szybkie tempo wydarzeń i niewielką objętość świetnie sprawdzi się podczas letniego wypoczynku, a czytelniczki o romantycznej duszy, lubujące się w romansach miło spędzą przy niej czas.
Polecam!

...

Z najnowszą książką Hoover mam pewien problem... Owszem jest fajna, ale nie wszystko mi się w niej podobało. A chyba najmniej zachowanie głównych bohaterów. Wydają mi się tacy niemrawi. Sprawiają wrażenie oferm życiowych, którym ciężko jest się pozbierać, a wcale nie przeszli tak wiele, żeby było to czymś trudnym, nie do przeżycia, a przynajmniej nie, jeśli chodzi o główną bohaterkę. Zachowanie Auburn przyprawiało mnie o przewracanie oczami prawie za każdym razem, kiedy dziewczyna próbowała robić coś ze swoim życiem. Cóż, słabo jej to wychodziło. Rozczarowujące. Jak Owena polubiłam, tak Auburn działała mi strasznie na nerwy. Po prostu nie potrafiłam zdzierżyć tej postaci przez co Confess podobało mi się tak, a nie inaczej... Szkoda! Gdyby postać kobieca chociaż odrobinę była rozgarnięta, byłoby dużo lepiej.


Dlatego wybaczcie, ale pieśni pochwalnych na temat Confess tutaj nie przeczytacie, bo chociaż bardzo lubię książki Hoover i w sumie Confess mi się podobało, to nie wywołało efektu WOW, a i jakoś wzruszeń było mało. Sądziłam, że będzie bardziej emocjonująco, druzgocąco, jak to bywa w książkach Hoover, ale tym razem tak nie było. Poza tym, nie zgadzam się z tym, iż ten tytuł jest najlepszą książką autorki. Czytałam jej poprzednie książki i w moim mniemaniu są lepsze od Confess.

Pomysł na książkę, naprawdę świetny. Nie do końca wykorzystany, ale doceniam sam pomysł. Wykorzystanie tytułowego wyznania, jako ciekawego wątku zadziałało na plus. Konkret. Podobał mi się pomysł z wykorzystaniem wyznań ludzi, jako tytułów obrazów (swoją drogą rysunki w tej książce są mega). Szkoda, że autorka niemalże całkowicie skupiła się na wątku miłosnym, bo mogła bardziej rozbudować poboczne, ale co tam. Wątek miłosny w sumie na plus, konkretny i łapiący za serce. Brakowało mi jednak tej całej gamy emocji, jakie zazwyczaj towarzyszą mi podczas czytania książek Hoover.

Dla fanek Colleen Hoover Confess, będzie pewnym urozmaiceniem i pewnie książką typu must have! Myślę, że wrócę do niej jeszcze kiedyś i może inaczej ją odbiorę. Chociaż absolutnie nie twierdzę, że jest zła, po prostu nie wszystko było tak, jakbym sobie tego życzyła, czy tego się spodziewała. Wiem, że autorkę stać na więcej i dlatego tak surowo opiniuję Confess. Jednocześnie nie mogę się doczekać kolejnej książki autorki, bo wiem, że na pewno po nią sięgnę!

...