Ciemne sekrety

?Ciemne sekrety? to książka stworzona przez duet Michael Hjortha i Hansa Rosenfeldta. Jest to również moje pierwsze spotkanie z ich twórczością i już teraz mogę powiedzieć, że wyszło całkiem nieźle. Lekki styl i dynamiczna akcja sprawiają, że strony pochłania się w mgnieniu oka, ale też ma kilka minusów, o których opowiem później.
Tom pierwszy serii Sebastian Bergman opowiada o śledztwie, które zostało zapoczątkowane po zgłoszeniu o zaginięciu chłopaka. Później, strona za stroną odkrywamy wszystkie ciemne sekrety zaginionego, jego rodziny, poszczególnych policjantów i szkoły, do której uczęszczał. Autorzy mocno skupili się na ujęciu problemów rodzinnych, bólu, jaki potrafią sprawić najbliższe nam osoby, a jednocześnie pozwolili nam zagłębić się w umysł sprawcy. Wspomnianą sprawę prowadził będzie, jak się łatwo domyślić szwedzki psycholog i profiler policyjny Sebastian Bergman. Mężczyzna zdecydowanie gra główną rolę w tej powieści i myślę, że gdyby nie jego postać, albo gdyby była inaczej stworzona, cykl ten nie osiągnąłby takiego sukcesu. Policjant, zgodnie z książkowymi stereotypami typowego policjanta jest nieuprzejmy, okrutny, zna swoją wartość. Przejawia wiele najgorszych cech ludzkich, jest nielojalny i myśli tylko o sobie, ale jest też pewny siebie, uzależniony od seksu i kobiet. To wszystko sprawia, że jego postać to taki kolorowy ptak tej historii. Nigdy nie wiemy co tym razem wymyśli, jednak jego przeszłość i to co przeżył w pewien sposób usprawiedliwia jego teraźniejsze poczynania. Zdecydowanie to wielowątkowa akcja, która nie jednego z Was porwie w wir niesamowitych wydarzeń. Sądzę, że to jest taka książka, którą albo się polubi albo nie. Jest pełna intryg, zwyczajnych problemów, które rosną do niewyobrażalnych rozmiarów. Autorzy pozwalają czytelnikowi nawiązać mocne relacje z bohaterami. Rzeczywiście jest tu ich sporo, ale każdy wyróżnia się czymś na tle pozostałych, dlatego też musicie wiedzieć, że książka ma porządne gabaryty i jeśli będziecie chcieli przeczytać ją na raz, to może być całkiem przyjemne wyzwanie. Co do minusów, o których już wcześniej wspomniałam, to czasem mocno wydłużająca się akcja i zbyt monotonne opisy i duża liczba narratorów, którzy opowiadają nam swoje historie. Na początku było to fajnym zabiegiem, jednak z każdym kolejnym rozdziałem miałam wrażenie, że autorzy oddalają czytelnika od poznania prawdy. Pozostaje jeszcze wątek jakim jest zakończenie tej powieści bo, całkowicie się go nie spodziewałam, a nawet więcej, myślałam, że będzie to wszystko poprowadzone całkowicie innymi torami. Myślę, że po tak rozbudowanej fabularnie książce, zakończenie było klapą. "Ciemne sekrety" to dobry, mroczny i wciągający kryminał, który czytałam z lekką nutą goryczy, bo oczekiwałam czegoś innego. Pomimo to, uważam, że autorzy odwalili kawał dobrej roboty, i wielu z Was ich twórczość przypadnie do gustu.
Macie ochotę na mocno szwedzki kryminał, który wywoła w Was najróżniejsze pokłady emocji? To ten tytuł będzie idealny. Od specyficznego policjanta, po brutalne śledztwo i problemy rodzinne. Myślę, że wielu z Was polubi się z tymi autorami.

Za oknem jesień w całym swoim pięknie. Czerwone liście, zawierucha i nieskończone strugi uciekającego z nieba deszczu. Idealna pogoda? to oczywiste. Dzbanek gorącej herbaty, ciepły kocyk z rękawami i dobra książka. Czego chcieć więcej? No może tego, aby deszcz padał odpowiednio po skosie. W końcu nie czułoby się tego klimatu bez odgłosu uderzających o szyby kropel.

Przedstawione w powieści śledztwo dotyczy szesnastoletniego chłopaka ? Rogera. Wszystko zaczyna się od telefonu, w którym to zaniepokojona matka chłopaka informuję policję o jego zaginięciu. Poszukiwania zostają podjęte z pewnym opóźnieniem. To nie koniec problemów. Wkrótce dochodzi do makabrycznego odkrycia i sprawa zaginięcia przeradza się w sprawę brutalnego morderstwa. Do śledztwa zostaje wciągnięta Krajowa Policja Kryminalna. Chęć pomocy zgłasza również znany policyjny psycholog, specjalista od seryjnych morderstw ? Sebastian Bergman. Wszystkie ślady prowadzą ku elitarnej szkole, do której uczęszczał nastolatek?

Co mnie skusiło, aby sięgnąć po tę pozycję? W gruncie rzeczy wszystko. Dobra okładka, spora objętość, rekomendacja (?Najlepszy skandynawski kryminał 2010 roku!?), nawet pogoda miała w tym swoje trzy grosze. Po przeprowadzeniu niewielkiego ?śledztwa? dowiedziałam się, że ?Ciemne sekrety? to pierwszy tom z serii powieści kryminalnych, których głównym bohaterem jest Sebastian Bergman. Cykl tworzony jest przez dwóch autorów i jak się spodziewałam, został świetnie dopracowany. W końcu: co dwie głowy to nie jedna! Wielką zaletą ?Ciemnych sekretów? są genialnie dopracowani bohaterowie. Na pierwszy rzut oka widać, że nie zostali stworzeni połowicznie, gdyż wykreowani są z pełną dbałością (i mowa tu zarówno o głównych jak i pobocznych postaciach ). Zdaje się, że morderstwo i całe śledztwo to doskonałe tło do przedstawienia zawiłości ludzkich decyzji i powiązań.

Tak, tak? książka jest warta swojej ceny, a nawet można by zapłacić za nią o wiele więcej. Dawno nie spotkałam się z tak dobrze dopracowanym kryminałem. Jednego jestem pewna? z utęsknieniem będę czekać na każdy kolejny tom tej genialnej serii.

Gorąco polecam!!!